1. composuit
Ansgarius Legionensis

3.  Eius taberna tam magna non est: mensam
habet petream apud viam, super quam
anuli, gemmae, margaritae nonnullae
videri possunt: pauci enim sunt viatores
qui ad Albini tabernam accedant…
 at ecce iam Albinus ille coram nobis
apparet...!

4.  -Iam iam ad tabernam redeo: o, quam
fessus sum!
 At vide: mane est, hora vix tertia, atque
meas merces vendere debeo.
 Quid faciamus? Novus dies, nova lux est!
Viros qui emant iam convocare debeo: eos
ergo multa voce invocabo.

5.  Ecce Albinus magna você viatores
invocat
 - Ornamenta! Ornamenta feminarum!
Ornamenta feminarum vendo!
 Viae você Albini resonant! At nullus ad
tabernam adhuc advenit…!

6.  -Vide quales sint apud nos pecuniarum
angustiae…!
solus secum Albinus murmurat…
 Maxima in culpa ei sunt qui tabulas argentarias
ministrant! O illi nefarii suis negotiis quam
omnia eversa teneant!
 -Ornamenta vendo! Ornamenta feminarum!
noster clamare pergit…

7.  -Ecce viatores quidam per viam ambulant:
quorum eos, qui ad nos accedunt, facile
cognovimus: en ergo, Medus servus Lydiaque
eius amica sunt!

8.  Dum verba faciunt, tabernae Albini iam sum
proximi.
 Statim Lydia…
- Vide Mede! Vide hanc pulcherrimam
tabernam!
 - Quam videam? Ohe, iam video...
 - Aspice Mede! Oculos tuos in tabernam eam
iace! Veni, veni mecum!

9.  - Sed tantum non habemus temporis!
Debemus domum petere, in qua negotia
nostra curare oportet!
 - O Mede! Modicum est temporis! Nihil
temporis est…!
 - At verba ea sescenties iam audiveram
tua!

10.  Et iam Lydia viam transit, ad tabernam
accedit, ante eam consistit: neque sola:
Lydia bracchium Medi retinet eumque
post eam trahit…!
 - Iam incedo, iam! Noli me ita trahere!

12.  - Sane credo! Aspice Mede quales sint
anuli, gemmae et margaritae!
Vide has lineas margaritarum!

13.  Dum Lydia loquitur, Albinus sumit
ornamenta atque ea ante oculos Lydiae
tenet, neque sine causa… Albinus
optimus est tabernarius, qui suas
merces optime vendit!

14.  - Credisne revera? Medus inquit, mihi
non tam optima videntur…!
 - O Mede, stultus maximus es! Vide hos
anulos cum gemma! Quam ei
pulcherrimi sunt!
 - Etiam cari nimis esse debent, sine
dubio!

15.  Ad quod statim Albinus

16.  - Nimis estis fortunati, vos duo, quibus
ornamenta non cara, immo vilissima
sunt: Septimana enim Mirifica sumus,
qua pretio minimo gemmae emi
possunt!
 - Septimana mirifica? Numquam talia
audivi!
 - Qui tabernas frequentius adire debeas!
Quam septimanam mirificam octo dies
aurei, quos vocant, sequentur…!

17.  - Dicas aperte, tabernari: quanti hic
anulus stat?
 - Qui anulus? Hic an ille?
 - Ille post te: quanti stat?
 - O satis est vilis! Mille tantum euronibus
constat!
 - Quid? Mille dixisti euronibus? Omnino
furis, tabernari!

18.  - At vide quam sit speciosus!
 - At vide quam ipse sis fur, atque latro,
atque carnufex, tabernari nequissime!
 - O Mede! Pecuniam solvere nolis, iam
patet! Quam avarus videris, nonne te
pudet?
 - Egone avarus? Minime!, sed iste ingente
pretio merces incautis hominibus
vendere volt!

19.  - Eis talia inter se rixantibus ecce subito
novus apparet emptor
Qui rogans
 - Dicite mihi quaeso: habetisne apud vos
cacatuas? Estne haec sat cara cacatua...?
 Quem aspiciens Albinus parumque
intellegens
 - Ignoscas multum! Lingua Vasconica hic
loqui nescimus! Alio in loco roges suadeo!

20.  At tunc Medus…
 - Illud quoque attendas, Lydia, Medus
inquit noster, anulus enim quem
comparare vis nimis tenuis videtur, ita ut
tuis digitis non conveniat… !

21.  Lydia tunc
 - Satis superque, o Mede crudelissime!
Non modo ornamenta mihi nonnulla
comparare non vis, ecce etiam vexas, qui
me crassiorem habes…!
Solve tandem aliquando pecuniam, da
tabernario mille eurones, nisi tuam
Lydiam ex amica inimicissimam putare
velis…!

22.  Cum tonat melius caput habeamus
opertum, Medum secum cogitavisse
fingimus: ecce ille sacculum epromit
suum, eum aperit atque nummos
computat, qui –pro dolor…!- satis non
sunt…
 Medus autem ad Albinum se vertens

23.  - Pecuniane credita admittitur?: ecce tot
pecuniae mecum praesentis non
comporto…
- Sic omnes pauperes… Bene, quid
faciamus? Habesne hic chartulam
argentariam atque tesseram identitatis?
 - Sane habeo, quid crederes…? Homo sum
ingenuus, iam noscere me debuisti…!
 - Taceas quaeso atque chartulas monstra:
bene, omnia bene se habent.

24.  - Ecce subito, nostris negotia curantibus,
alia advenit femina. Quae rogans
- Machinulae forte hac in taberna
imaginibus excipiendis venales
proponuntur? Ecce eas multum amo
machinas atque amico meo Ansgario
dono earum quandam dare velim…
 - Dolendum est! hic ornamenta tantum
feminarum venduntur! Bene discedas…!

25.  Vix verba ex ore Albini exorta sunt ecce
alius qui advenit viator
 - Si ita es humanus, sis, benigne dicas: hic
tesseras viaticas mihi iter incepturo
comparare possim? Oportet me oppidum
cui nomen Fonteapiculare nuncupatum
petere, idque non lentius, quia ibi a
familia mea exspector…

26.  - Esne tu revera ab illo oriundus
oppidulo?
At quid, aperto animo dicas, quid de
miserrimo commendatore illo apud vos
factum est?
Abeas cito, antequam custodes publicos
compellaverim, qui te in carcerem
obtrudant…!

27.  - Medus noster interim tantis captus
rebus evenientibus, quid nisi pecuniam
solvat?
 Quo facto atque anulo iam in Lydiae
digito medio manus collocato, ab
Albini taberna discedere vult.

28.  - Lydia autem quae anulo gemmato
delectatur, osculum Medo dat, qui amore
amicae suae captus…

29.  - Amici, ut vere philosophi quos vocant
narrare solent illud, nos homines dum
magna persequimur bona vera amittere!
Lydia suum habet anulum, Albinus
iste pessimus pecuniam, ego autem
Lydiae amorem, qua nullam rem
cariorem habeo: vos denique fabulam
hanc minimam habetis totam…quidnam
amplius exspectandum est….?

30.  - Nihil aliud re vera, illo excepto
Si fabula vobis placuit,
plaudite!!

31.  Legione, die 25 mensis Iunii, apud
Institutum Biblicum et Orientale, parvus
discipulorum grex magistro eorum duce
minimam hanc egerunt fabulam.
 Cuius textus imaginumque compositionis
auctor Ansgarius Legionensis fuit.
 Pancratice omnes valeatis!