SlideShare una empresa de Scribd logo
1 de 77
Descargar para leer sin conexión
Introducción al estudio griego del Nuevo Testamento
                    James Swetnam
Sumario:


Lección                                       Alfabeto Griego:
   1                                           consonantes y vocales
Consonantes 17
 Mayúsculas
  Minúsculas



             Clasificación                                   Letras

                   Simples (14)
 Consonantes
                   Dobles (3)


             Clasificación                                Consonantes
 Mudas (9)

 Sonoras (5)



Vocales 7
  Duración                        Variables             Cortas               Largas
 Mayúsculas
  Minúsculas




* Iota suscrita: las vocales largas alfa ( ¯), eta ( ) y omega ( ) minúsculas pueden llevar
en la parte inferior una pequeña iota llamada «iota suscrita» (w| h| a|) que es una
abreviación de la escritura plena. De modo que cuando las letras van en minúscula se
escribe una iota después de estas vocales largas (a|, h|, w|) y se conseva su escritura plena
cuando se escriben en mayúscula (AI, WI, HI):
      AI  a¯i  a|¯
       WI  wi                w|
       HI  hi                h|

Los signos diacríticos
La escritura de las letras está acompañada por un conjunto de signos diacríticos que
sirven para precisar aún más el significado de las palabras y para organizar el texto en
unidades de sentido que correspondería a lo que son las frases, cláusulas y oraciones en
las lenguas modernas occidentales. Estos signos son:
   Los acentos.
Los espíritus.
        Áspero.
        Fuerte.
   Los signos de puntuación.
        Punto.
   Coma.
   Punto y coma.
   Punto alto.
   Apostrofes
   Crasis
   Diéresis
Los acentos
Los acentos en griego son de tres tipos: agudo, grave y circunflejo. En la pronunciación
clásica o moderna corresponden simplemente a un énfasis.

                                Acento               Signo
                                Grave                
                                Agudo                /
                                Circunflejo          ^
Edited by Foxit Reader
                                                Copyright(C) by Foxit Software Company,2005-2008
                                                For Evaluation Only.



Lección                                   Morfología y sintaxis:
                                      Verbo copulativo presente indicativo
                                     Sustantivos: 2ª Declinación masculino


  2                                         Adverbios de negación.




1 Morfología
      Verbal
       Accidentes: tiempo, modo, voz; persona, número.
       Base verbal y terminación
       Conjugaciones
                 o Verbos terminados en –MI
                 o Verbos terminados en –W
      Nominal
                 o Base lexical y desinencia
                 o Sustantivos, infinitivos; adjetivos,                   artículos,   participios,
                      pronombres
                 o Declinaciones
                 o Accidentes: género, número, caso.

1.1 Formas variables:
1.1.1 Morfología Verbal:
Verbo eivmi, (ser o estar): tiempo presente, modo indicativo,

                           Número Persona          TIEMPO Presente
                                     1.     eivmi,      (Soy/estoy)
                          Singular




                                     2.     ei=         (Eres/estás)
                                     3.     evsti,(n)   (Es/está)
                                     1.     evsme,n     (Somos/estamos)
                                            evste,
                          Plural




                                     2.                 (sois/estáis)
                                     3.     eivsi,(n)   (son/están)


1.1.2 Morfología nominal:
Segunda declinación:
 La segunda declinación esta conformado por el grupo más numeroso de palabras
griegas que tienen terminaciones muy uniformes y son en su mayoría de género
masculino, con un buen número de género neutro y unas pocas de género femenino. Es
particular de esta declinación tener por lo general un caso vocativo con una terminación
en épsilon (– ). Se debe prestar atención a la colocación del acento ya que tiende a
permanecer en la posición del nominativo. En cualquier declinación se debe diferenciar
la «base de declinación», tomada por lo general del caso genitivo, de la terminación que
varía en cada caso.

Segunda declinación sustantivos masculinos
Edited by Foxit Reader
                                                                  Copyright(C) by Foxit Software Company,2005-2008
                                                                  For Evaluation Only.



El sustantivo modelo es lo,goj (palabra). La base de declinación es <log–> y las
terminaciones varían según el caso de manera uniforme para todos los sustantivos de
esta declinación.

                   2ª Declinación                                         Masculino
                        BASE                                          log- (palabra)
                      NÚMERO                           Singular                             Plural
                        Nominativo.              lo,gÄoj                        lo,gÄoi
                        Genitivo.                lo,gÄou                        lo,gÄwn
                                                 lo,gÄw|                        lo,gÄoij
                CASO




                        Dativo.
                        Acusativo.               lo,gÄon                        lo,gÄouj
                        Vocativo.                lo,gÄe                         lo,gÄoi
Artículo
En griego sólo existe el artículo definido. El indefinido se deduce por la ausencia del
definido. Es muy importante recordar el artículo ya que permite identificar rápidamente
el caso y el número de la palabra que determina.
o`, h`, to,, el, la, lo; los, las.

                                        # Caso        MASCULINO      FEMENINO      NEUTRO
                                                 N.   o`            h`            to,
                                                 G.   tou/          th/j          tou/
                                      Singular




                                                 D.   tw|/          th|/          tw|/
                                                 A.   to,n          th,n          to,
                                                 N.   oi`           ai`           ta,
                                                 G.   tw/n          tw/n          tw/n
                                      Plural




                                                 D.   toi/j         tai/j         toi/j
                                                 A.   tou,j         ta,j          ta,
Ej.: la palabra: o` lo,goj.

1.2 Formas invariables: adverbio negativo οὐ (―no‖)
Negación simple: El adverbio negativo οὐ se utiliza por lo general en el modo
indicativo como negación simple. Al final se le añade una consonante eufónica (οὐκ /
οὐχ) para evitar que se funda con la vocal inicial de otras palabras:

Escritura                      Posición                                             Ejemplo
                                                                  Οὐ χρείαν ἔχουσιν ―no tienen necesidad (Mc
οὐ          Delante de cualquier consonante.
                                                                  2:17).

οὐκ         Delante de una vocal con espíritu suave               οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ―no soy digno‖ (Mc 1:7)
                                                                  οὐχ ὡς οἱ γραμματεῖς ―no como los escribas‖ (Mc
οὐχ         Delante de una vocal con espíritu áspero
                                                                  1:22)
Negación enfática: Se combina con otras negaciones para realizar una negación
enfática: οὐ μή <de ninguna manera>, οὐκ οὐδέν <de ningún modo>:
οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου (Mt 5:18 ) ―de ninguna manera se pasará la ley‖.
ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν (Jn 6:63) ―la carne de ningún modo ayuda‖.

Respuesta negativa: οὔ escrito con acento agudo es la respuesta negativa a una
pregunta: καὶ ἀπεκρίθη, Οὔ. ―Y respondió: no‖ (Jn 1:21).

2 Sintaxis:
      Verbos predicativos y copulativos.
      Nociones de tiempo y modo.
      Uso del artículo definido.
      El caso nominativo.
      Uso predicativo, atributivo y sustantivado del adjetivo.
      Concordancia


3 Vocaubulario
εἰμὶ
λέγω
ἔρχομαι
ὁ, ἡ, τό
οὐ, οὐκ, οὐχ
Lección                                                   Morfología y sintaxis
                                                       Verbo copulativo imperfecto indicativo
                                                          Sustantivo 2ª declinación neutro


   3                                                         Preposiciones y adverbios




1 Morfología
1.1 Formas variables
1.1.1 Morfología Verbal:
                                             Número Persona            TIEMPO: Imperfecto
                                                           1.     h;mhn
                                            Singular




                                                           2.     h=j /ἦσθα
                                                           3.     h=n
                                                           1.     h=men / ἤμεθα
                                            Plural




                                                           2.     h=te
                                                           3.     h=san
* La forma alternativa ἦσθα aparece dos veces en el NT: Mc 14,67; Mt 26, 29; y la forma
alternativa ἤμεθα aparece cinco veces en el NT: Mt 23:30 (2x); Hch 27, 37; Gal 4, 3 Ef
2,3.

1.1.2 Morfología nominal:
Pronombre relativo:

o[j, h[, o[,: que, quien; el que, la que, lo que; el/la/lo cual

                                 #              CASO            MASCULINO     FEMENINO       NEUTRO
                                           Nominativo.          o[j          h[             o[
                                Singular




                                           Genitivo.            ou-          h-j            ou-
                                           Dativo.              w|-          h|-            w|-
                                           Acusativo.           o[n          h[n            o[
                                           Nominativo.          oi[          ai[            a[
                                Plural




                                           Genitivo.            w-n          w-n            w-n
                                           Dativo.              oi-j         ai-j           oi-j
                                           Acusativo.           ou[j         a-j            a[
Segunda declinación sustantivo neutro:
Los sustantivos de género neutro presentan la misma terminación en el nominativo y
acusativo.
2ª Declinación                        Neutro
                    BASE                          erg– (obra)
                  NÚMERO               Singular                 Plural
                    Nominativo.   e;rgÄon            e;rgÄa
                    Genitivo.     e;rgÄou            e;rgÄwn
                                  e;rgÄw|            e;rgÄoij
            CASO


                    Dativo.

                    Acusativo.    e;rgÄon            e;rgÄa
                    Vocativo.     e;rgÄon            e;rgÄa

1.2 Formas invariables:

1.2.1 Preposición εἰς:
La preposición es una parte invariable de la oración que indica la relación que las
palabras que la siguen tienen entre sí y con el verbo que las rige.
La preposición εἰς rige en acusativo y tiene tres significados básicos: de lugar; de
tiempo; de dirección o finalidad.

      εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν = Para el perdón de los pecados. (Mc 1,4)
      εἰς τὸν Ἰορδάνην (Mar 1:9) en el Jordan (Mc 1, 9)
      εἰς τὴν ἔρημον = hacia el desierto (Mc 1, 12).
      εἰς τὴν Γαλιλαίαν = hacia la Galilea (Mc 1, 14).
      ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται =El que resista hasta el fin se
       salvará (Mc 13:13 ).

1.2.2 Adverbio πρῶτον:
El adverbio es una palabra invariable que modifica al verbo y al adjetivo. πρῶτον es un
adverbio de ubicación espacio-temporal que establece un orden de precedencia
(primero, segundo, tercero, etc.) o una precedencia en el lugar.

      ἡ γῆ καρποφορεῖ πρῶτον χόρτον = la tierra produce primero el brote
       (Mc 4:28 ).

2 Sintaxis:
Significado y uso del tiempo imperfecto.
Pronombre relativo:
El pronombre relativo
ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου Envío mi mensajero
que preparará tu camino. (Mc 1:2 )

οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς (Mar 1:)
del que no soy digno
El caso acusativo:
Concordancia del neutro plural


Sumario de la segunda declinación

                                       MASCULINO                         FEMENINO        NEUTRO
     Base         logo-(palabra)   avnqrwpo-(humano)    ui`o-(hijo)     nhso&(isla)    dwro-(regalo)
           Nom.   lo,goj           a;nqrwpoj           ui`o,j         nh/soj          dw/ron
           Gen.   lo,gou           avnqrw,pou          ui`ou/         nh,sou          dw,rou
Singular




           Dat.   lo,gw|           avnqrw,pw|          ui`w/|         nh,sw|          dw,rw|
           Acu.   lo,gon           a;nqrwpon           ui`o,n         nh/son          dw/ron
           Voc.   lo,ge            a;nqrwpe            ui`e,          nh/se           dw/ron
           Nom.   lo,goi           a;nqrwpoi           ui`oi,         nh/soi          dw/ra
           Gen.   lo,gwn           avnqrw,pwn          ui`wn /        nh,swn          dw,rwn
Plural




           Dat.   lo,goij          avnqrw,poij         ui`oi/j        nh,sois         dw,roij
           Acu.   lo,gouj          avnqrw,pouj         ui`ou,j        nh,soi          dw/ra
Lección                                            Morfología y sintaxis
                                        Verbo eivmi, infinitivo presente e imperativo presente
                                                       Sustantivo 1ª declinación


       4                                               Preposiciones y adverbios




  1 Morfología
  1.1 Formas variables
  1.1.1 Formas verbales
  Imperativo presente de eivmi,:

                                          Número Persona        TIEMPO: Imperfecto
                                          Singular 2.
                                                           i;sqi              (sé)
                                                     3.    e;stw              (Sea)
                                           Plural    2.    e;ste              (Sed)
                                                     3.    e;stwsan           (Sean)

  Infinitivo presente eivmi,:

                    Tiempo                                    Modo                                Verbo
                   Presente                                Infinitivo                          ei=nai

  1.1.2 Formas nominales:
  Primera declinación: La mayor parte de los sustantivos de la 1ª declinación son de
  género femenino con un número menor de género masculino. En la declinación se
  dividen en grupos de acuerdo a la terminación de la base de declinación. Si la
  terminación va precedida de épsilon ( ), iota ( ) o ro ( ) se llama «alfa pura»; de lo
  contrario si van precedidos de otra letra se denomina «alfa impura».

              Alfa pura: avlh,qeia, –aj h`, verdad.
              Alfa impura alternante: do,xa,– hj, h`: gloria, esplendor.
              Alfa impura: grafh,,– hj h`: escrito; Escritura.
                                           `

  1ª DECLINACIÓN                                                 Sustantivo femenino
       BASE                      alhqei- (verdad)                     doxa±- (gloria)           graf- (escritura)
      NÚMERO                 Singular           Plural           Singular            Plural    Singular      Plural
       Nom.-Voc.     avlh,qeia            avlh,qeiai do,xÄa                          do,xÄai grafh, grafai,
                     avlhqei,aj           avlhqeiw/n do,xÄhj                         doxÄw/n grafh/j grafw/n
CASO




       Gen.
       Dat.          avlhqei,a|           avlhqei,aij do,xÄh|                        do,xÄaij grafh|/ grafai/j
Acu.               avlh,qeian                     avlhqei,aj       do,xÄan           do,xÄaj    grafh,n grafa,j

Adjetivos:
Al igual que en castellano los adjetivos griegos concuerdan con la palabra que
modifican en número, caso y género. Los adjetivos femeninos siguen las mimas
variaciones de la 1ª declinación: se dividen en grupos de acuerdo a la terminación que si
va precedida de épsilon ( ), iota ( ) o ro ( ) se llama «alfa pura»; de lo contrario si va
precedidos de otra letra se denomina «alfa impura».
«Alfa pura» di,kaioj,–a,- on, justo/a.


                    NUMERO                 BASE                          dikai– (justo/a)
                                          CASO          MASCULINO              FEMENINO           NEUTRO
                                  Nominativo.       di,kaioj              dikai,a            di,kaion
                                  Genitivo.         dikai,ou              dikai,aj           dikai,ou
                     Singular




                                  Dativo.           dikai,w|              dikai,a|           dikai,w|
                                  Acusativo.        di,kaion              dikai,an           di,kaion
                                  Vocativo          di,kaie               dikai,a            di,kaion
                                  Nominativo.       di,kaioi              di,kaiai           di,kaia
                                  Genitivo.         dikai,wn              dikai,wn           dikai,wn
                     Plural




                                  Dativo.           dikai,oij             dikai,aij          dikai,oij
                                  Acusativo.        dikai,ouj             dikai,aj           di,kaia

«Alfa impura» avgaqo,j,–h,,–o,n, Bueno, buena.

            BASE                                                    avgaq– (Bueno/a)
         NÚMERO                              CASO           MASCULINO             FEMENINO            NEUTRO
                                Nominativo.             avgaqo,j             avgaqh,             avgaqo,n
         Singular




                                Genitivo.               avgaqou/             avgaqh/j            avgaqou/
                                Dativo.                 avgaqw|/             avgaqh|/            avgaqw|/
                                Acusativo.              avgaqo,n             avgaqh,n            avgaqo,n
                                Vocativo                avgaqe,              avgaqh,             avgaqo,n
                                Nominativo.             avgaqoi,             avgaqai,            avgaqa,
         Plural




                                Genitivo.               avgaqw/n             avgaqw/n            avgaqw/n
                                Dativo.                 avgaqoi/j            avgaqai/j           avgaqoi/j
                                Acusativo.              avgaqou,j            avgaqa,j            avgaqa,
1.2 Formas invariables
Preposición ἀπό: el significado básico de <separación de>, <movimiento desde>
Preposición   Caso      FUNCIÓN                          Ejemplo                             Traducción
                     Separación
                     Comienzo
                     Distancia
ἀπό           GEN.   Origen/fuente
                     Causa
                     Medio
                     Causante
                     Adverbial



Preposición   Caso      FUNCIÓN                          Ejemplo                             Traducción
                     Separación        ἦλθεν Ἰησοῦς ἀπὸ Ναζαρὲτ (Mc 1:9)       Vino Jesús de Nazaret

                     Comienzo
                     Distancia         ἰδὼν τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ μακρόθεν (Mc 5:6)   Al ver a Jesús desde lejos

ἐκ/ἐξ         GEN.   Origen/fuente
                     Causa
                     Medio
                     Causante
                     Adverbial



2 Sintaxis
Significado y uso del infinitivo.
Imperativo: significado y uso.
La concordancia del grupo nominal.
Uso del genitivo.

   CASO                              Singular                                   Plural
    Nom.                              evgw,                                    h`mei/j
    Gen.                          evmou//mou                                   h`mw/n
    Dat.                          evmoi,/moi                                   h`mi/n
    Acu.                            evme,/me                                   h`ma/j

[Fri] ἀπό preposition with the genitive, with the basic meanings separation off, motion away
from; (1) to denote separation from a person or place from, away from (LU 16.18); (2) to denote
a point from which something begins from, out from (LU 24.47); (3) to indicate distance from a
point away from, from, far from (2TH 1.9); ἀ. μακρόθεν from afar (MT 26.58); with detailed
measurement ὡς ἀ. about (JN 11.18); (4) to indicate source or origin from, out of (JN 1.44); (5)
to indicate cause or reason because of, on account of, as a result of, for (HE 5.7); (6) to indicate
means with, with the help of, by (RV 18.15; LU 15.16); (7) to show the originator of the action in
a verb from, by (1J 1.5); (8) in adverbial expressions: ἀ. μέρους in part, partly (RO 11.25); ἀ.
μιᾶς alike, unanimously, as one (LU 14.18); ἀ. τῆς καρδίας from the heart, sincerely (MT
18.35)
ἀπό PG ἀπό
Mc 1:9 Καὶ ἐγένετο ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ἦλθεν Ἰησοῦς ἀπὸ Ναζαρὲτ τῆς
Γαλιλαίας καὶ ἐβαπτίσθη εἰς τὸν Ἰορδάνην ὑπὸ Ἰωάννου.
Mc 3:7 Καὶ ὁ Ἰησοῦς μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἀνεχώρησεν πρὸς τὴν θάλασσαν,
καὶ πολὺ πλῆθος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας [ἠκολούθησεν], καὶ ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας
Mc 3:8 καὶ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καὶ ἀπὸ τῆς Ἰδουμαίας καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου καὶ
περὶ Τύρον καὶ Σιδῶνα, πλῆθος πολὺ ἀκούοντες ὅσα ἐποίει ἦλθον πρὸς αὐτόν.
Mc 3:22 καὶ οἱ γραμματεῖς οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καταβάντες ἔλεγον ὅτι Βεελζεβοὺλ
ἔχει καὶ ὅτι ἐν τ῵ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.
Mc 5:6 καὶ ἰδὼν τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ μακρόθεν ἔδραμεν καὶ προσεκύνησεν αὐτ῵
Mc 5:17 καὶ ἤρξαντο παρακαλεῖν αὐτὸν ἀπελθεῖν ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν.
Mc 5:29 καὶ εὐθὺς ἐξηράνθη ἡ πηγὴ τοῦ αἵματος αὐτῆς καὶ ἔγνω τ῵ σώματι ὅτι
ἴαται ἀπὸ τῆς μάστιγος.
Mc 5:34 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ, Θυγάτηρ, ἡ πίστις σου σέσωκέν σε· ὕπαγε εἰς εἰρήνην καὶ
ἴσθι ὑγιὴς ἀπὸ τῆς μάστιγός σου.
Mc 5:35 Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχονται ἀπὸ τοῦ ἀρχισυναγώγου λέγοντες ὅτι Ἡ
θυγάτηρ σου ἀπέθανεν· τί ἔτι σκύλλεις τὸν διδάσκαλον;
Mc 6:33 καὶ εἶδον αὐτοὺς ὑπάγοντας καὶ ἐπέγνωσαν πολλοὶ καὶ πεζῇ ἀπὸ πασῶν
τῶν πόλεων συνέδραμον ἐκεῖ καὶ προῆλθον αὐτούς.
Mc 6:43 καὶ ἦραν κλάσματα δώδεκα κοφίνων πληρώματα καὶ ἀπὸ τῶν ἰχθύων.
Mc 7:1 Καὶ συνάγονται πρὸς αὐτὸν οἱ Φαρισαῖοι καί τινες τῶν γραμματέων
ἐλθόντες ἀπὸ Ἱεροσολύμων.
Mc 7:17 Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς οἶκον ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ἐπηρώτων αὐτὸν οἱ μαθηταὶ
αὐτοῦ τὴν παραβολήν.
Mc 7:28 ἡ δὲ ἀπεκρίθη καὶ λέγει αὐτ῵, Κύριε, καὶ τὰ κυνάρια ὑποκάτω τῆς
τραπέζης ἐσθίουσιν ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν παιδίων.
Mc 7:33 καὶ ἀπολαβόμενος αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ὄχλου κατ᾽ ἰδίαν ἔβαλεν τοὺς δακτύλους
αὐτοῦ εἰς τὰ ὦτα αὐτοῦ καὶ πτύσας ἥψατο τῆς γλώσσης αὐτοῦ,
Mc 8:3 καὶ ἐὰν ἀπολύσω αὐτοὺς νήστεις εἰς οἶκον αὐτῶν, ἐκλυθήσονται ἐν τῇ ὁδ῵·
καί τινες αὐτῶν ἀπὸ μακρόθεν ἥκασιν.
Mc 8:11 Καὶ ἐξῆλθον οἱ Φαρισαῖοι καὶ ἤρξαντο συζητεῖν αὐτ῵, ζητοῦντες παρ᾽
αὐτοῦ σημεῖον ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, πειράζοντες αὐτόν.
Mc 8:15 καὶ διεστέλλετο αὐτοῖς λέγων, Ὁρᾶτε, βλέπετε ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν
Φαρισαίων καὶ τῆς ζύμης Ἡρῴδου.
Mc 10:6 ἀπὸ δὲ ἀρχῆς κτίσεως ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς·
Mc 10:46 Καὶ ἔρχονται εἰς Ἰεριχώ. καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ ἀπὸ Ἰεριχὼ καὶ τῶν
μαθητῶν αὐτοῦ καὶ ὄχλου ἱκανοῦ ὁ υἱὸς Τιμαίου Βαρτιμαῖος, τυφλὸς προσαίτης,
ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδόν.
Mc 11:12 Καὶ τῇ ἐπαύριον ἐξελθόντων αὐτῶν ἀπὸ Βηθανίας ἐπείνασεν.
Mc 11:13 καὶ ἰδὼν συκῆν ἀπὸ μακρόθεν ἔχουσαν φύλλα ἦλθεν, εἰ ἄρα τι εὑρήσει ἐν
αὐτῇ, καὶ ἐλθὼν ἐπ᾽ αὐτὴν οὐδὲν εὗρεν εἰ μὴ φύλλα· ὁ γὰρ καιρὸς οὐκ ἦν σύκων.
Mc 12:2 καὶ ἀπέστειλεν πρὸς τοὺς γεωργοὺς τ῵ καιρ῵ δοῦλον ἵνα παρὰ τῶν
γεωργῶν λάβῃ ἀπὸ τῶν καρπῶν τοῦ ἀμπελῶνος·
Mc 12:34 καὶ ὁ Ἰησοῦς ἰδὼν [αὐτὸν] ὅτι νουνεχῶς ἀπεκρίθη εἶπεν αὐτ῵, Οὐ μακρὰν
εἶ ἀπὸ τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ. καὶ οὐδεὶς οὐκέτι ἐτόλμα αὐτὸν ἐπερωτῆσαι.
Mc 12:38 Καὶ ἐν τῇ διδαχῇ αὐτοῦ ἔλεγεν, Βλέπετε ἀπὸ τῶν γραμματέων τῶν
θελόντων ἐν στολαῖς περιπατεῖν καὶ ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς
Mc 13:28 Ἀπὸ δὲ τῆς συκῆς μάθετε τὴν παραβολήν· ὅταν ἤδη ὁ κλάδος αὐτῆς
ἁπαλὸς γένηται καὶ ἐκφύῃ τὰ φύλλα, γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς τὸ θέρος ἐστίν·
Mc 14:54 καὶ ὁ Πέτρος ἀπὸ μακρόθεν ἠκολούθησεν αὐτ῵ ἕως ἔσω εἰς τὴν αὐλὴν
τοῦ ἀρχιερέως καὶ ἦν συγκαθήμενος μετὰ τῶν ὑπηρετῶν καὶ θερμαινόμενος πρὸς
τὸ φῶς.
Mc 15:30 σῶσον σεαυτὸν καταβὰς ἀπὸ τοῦ σταυροῦ.
Mc 15:32 ὁ Χριστὸς ὁ βασιλεὺς Ἰσραὴλ καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ, ἵνα ἴδωμεν
καὶ πιστεύσωμεν. καὶ οἱ συνεσταυρωμένοι σὺν αὐτ῵ ὠνείδιζον αὐτόν.
Mc 15:40 Ἦσαν δὲ καὶ γυναῖκες ἀπὸ μακρόθεν θεωροῦσαι, ἐν αἷς καὶ Μαρία ἡ
Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ Ἰακώβου τοῦ μικροῦ καὶ Ἰωσῆτος μήτηρ καὶ Σαλώμη,
Mc 15:43 ἐλθὼν Ἰωσὴφ [ὁ] ἀπὸ Ἁριμαθαίας εὐσχήμων βουλευτής, ὃς καὶ αὐτὸς ἦν
προσδεχόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ, τολμήσας εἰσῆλθεν πρὸς τὸν Πιλᾶτον καὶ
Ἠτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ.
Mc 15:45 καὶ γνοὺς ἀπὸ τοῦ κεντυρίωνος ἐδωρήσατο τὸ πτῶμα τ῵ Ἰωσήφ.
Mc 16:8 καὶ ἐξελθοῦσαι ἔφυγον ἀπὸ τοῦ μνημείου, εἶχεν γὰρ αὐτὰς τρόμος καὶ
ἔκστασις· καὶ οὐδενὶ οὐδὲν εἶπαν· ἐφοβοῦντο γάρ. [[πάντα δὲ τὰ παρηγγελμένα
τοῖς περὶ τὸν Πέτρον συντόμως ἐξήγγειλαν. Μετὰ δὲ ταῦτα καὶ αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ
ἀνατολῆς καὶ ἄχρι δύσεως ἐξαπέστειλεν δι᾽ αὐτῶν τὸ ἱερὸν καὶ ἄφθαρτον κήρυγμα
τῆς αἰωνίου σωτηρίας. ἀμήν.]]

[Fri] ἐκ before a vowel ἐξ; preposition with the genitive; (1) spatially, denoting motion away from
a place, after verbs of going, sending, escaping, moving from, out of, away from (MK 7.31); (2)
denoting direction from which something comes from, out of (LU 5.3); (3) denoting origin as to
family, race, city from, out of (LU 2.36); (4) denoting source, cause, motive, reason from, of, by
(MT 5.37; JN 1.13); (5) denoting the distinguishing mark of a class, group, party from, of (AC
11.2); (6) used in periphrasis; (a) for the partitive genitive, after words denoting number of (JN
1.35; 6.60); (b) after an interrogative or indefinite pronoun of (LU 11.5; JN 6.64); (c) used with
εἶναι belong to, be one of (MT 26.73); (d) after verbs of filling with (JN 12.3); (e) denoting price
or value for (the amount of) (MT 20.2); (7) temporally; (a) denoting time from when from, since,
for (JN 9.32); (b) showing sequence of time ἡμέραν ἐξ ἡμέρας day after day (2P 2.8); ἐκ
δευτέρου for the second time, again (MT 26.42); ἐκ τρίτου for the third time (MT 26.44); (8)
adverb; (a) ἐκ μέτρου by measure, sparingly (JN 3.34); (b) ἐκ μέρους individually, in
particular (1C 12.27); (c) ἐκ λύπης reluctantly, grudgingly (2C 9.7); ἐκ συμφώνου mutually,
by common consent (1C 7.5)
ἐκ PG ἐκ
Mc 1:10 καὶ εὐθὺς ἀναβαίνων ἐκ τοῦ ὕδατος εἶδεν σχιζομένους τοὺς οὐρανοὺς καὶ
τὸ πνεῦμα ὡς περιστερὰν καταβαῖνον εἰς αὐτόν·
Mc 1:11 καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τῶν οὐρανῶν, Σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ
εὐδόκησα.
Mc 1:29 Καὶ εὐθὺς ἐκ τῆς συναγωγῆς ἐξελθόντες ἦλθον εἰς τὴν οἰκίαν Σίμωνος καὶ
Ἀνδρέου μετὰ Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου.
Mc 5:2 καὶ ἐξελθόντος αὐτοῦ ἐκ τοῦ πλοίου εὐθὺς ὑπήντησεν αὐτ῵ ἐκ τῶν
μνημείων ἄνθρωπος ἐν πνεύματι ἀκαθάρτῳ,
Mc 5:8 ἔλεγεν γὰρ αὐτ῵, Ἔξελθε τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον ἐκ τοῦ ἀνθρώπου.
Mc 6:14 Καὶ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς Ἡρῴδης, φανερὸν γὰρ ἐγένετο τὸ ὄνομα αὐτοῦ,
καὶ ἔλεγον ὅτι Ἰωάννης ὁ βαπτίζων ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν καὶ διὰ τοῦτο ἐνεργοῦσιν
αἱ δυνάμεις ἐν αὐτ῵.
Mc 6:51 καὶ ἀνέβη πρὸς αὐτοὺς εἰς τὸ πλοῖον καὶ ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος, καὶ λίαν [ἐκ
περισσοῦ] ἐν ἑαυτοῖς ἐξίσταντο·
Mc 6:54 καὶ ἐξελθόντων αὐτῶν ἐκ τοῦ πλοίου εὐθὺς ἐπιγνόντες αὐτὸν
Mc 7:15 οὐδέν ἐστιν ἔξωθεν τοῦ ἀνθρώπου εἰσπορευόμενον εἰς αὐτὸν ὃ δύναται
κοινῶσαι αὐτόν, ἀλλὰ τὰ ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενά ἐστιν τὰ κοινοῦντα τὸν
ἄνθρωπον.
Mc 7:20 ἔλεγεν δὲ ὅτι Τὸ ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενον, ἐκεῖνο κοινοῖ τὸν
ἄνθρωπον.
Mc 7:21 ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶ οἱ κακοὶ
ἐκπορεύονται, πορνεῖαι, κλοπαί, φόνοι,
Mc 7:26 ἡ δὲ γυνὴ ἦν Ἑλληνίς, Συροφοινίκισσα τ῵ γένει· καὶ ἠρώτα αὐτὸν ἵνα τὸ
δαιμόνιον ἐκβάλῃ ἐκ τῆς θυγατρὸς αὐτῆς.
Mc 7:29 καὶ εἶπεν αὐτῇ, Διὰ τοῦτον τὸν λόγον ὕπαγε, ἐξελήλυθεν ἐκ τῆς θυγατρός
σου τὸ δαιμόνιον.
Mc 7:31 Καὶ πάλιν ἐξελθὼν ἐκ τῶν ὁρίων Τύρου ἦλθεν διὰ Σιδῶνος εἰς τὴν
θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας ἀνὰ μέσον τῶν ὁρίων Δεκαπόλεως.
Mc 9:7 καὶ ἐγένετο νεφέλη ἐπισκιάζουσα αὐτοῖς, καὶ ἐγένετο φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης,
Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἀκούετε αὐτοῦ.
Mc 9:9 Καὶ καταβαινόντων αὐτῶν ἐκ τοῦ ὄρους διεστείλατο αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ ἃ
εἶδον διηγήσωνται, εἰ μὴ ὅταν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ.
Mc 9:10 καὶ τὸν λόγον ἐκράτησαν πρὸς ἑαυτοὺς συζητοῦντες τί ἐστιν τὸ ἐκ νεκρῶν
ἀναστῆναι.
Mc 9:17 καὶ ἀπεκρίθη αὐτ῵ εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου, Διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρὸς
σέ, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον·
Mc 9:21 καὶ ἐπηρώτησεν τὸν πατέρα αὐτοῦ, Πόσος χρόνος ἐστὶν ὡς τοῦτο γέγονεν
αὐτ῵; ὁ δὲ εἶπεν, Ἐκ παιδιόθεν·
Mc 10:20 ὁ δὲ ἔφη αὐτ῵, Διδάσκαλε, ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου.
Mc 10:37 οἱ δὲ εἶπαν αὐτ῵, Δὸς ἡμῖν ἵνα εἷς σου ἐκ δεξιῶν καὶ εἷς ἐξ ἀριστερῶν
καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου.
Mc 10:40 τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου ἢ ἐξ εὐωνύμων οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ᾽
οἷς ἡτοίμασται.
Mc 11:8 καὶ πολλοὶ τὰ ἱμάτια αὐτῶν ἔστρωσαν εἰς τὴν ὁδόν, ἄλλοι δὲ στιβάδας
κόψαντες ἐκ τῶν ἀγρῶν.
Mc 11:14 καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτῇ, Μηκέτι εἰς τὸν αἰῶνα ἐκ σοῦ μηδεὶς καρπὸν
φάγοι. καὶ ἤκουον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
Mc 11:20 Καὶ παραπορευόμενοι πρωῒ εἶδον τὴν συκῆν ἐξηραμμένην ἐκ ὆ιζῶν.
Mc 12:25 ὅταν γὰρ ἐκ νεκρῶν ἀναστῶσιν οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται, ἀλλ᾽
εἰσὶν ὡς ἄγγελοι ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Mc 12:36 αὐτὸς Δαυὶδ εἶπεν ἐν τ῵ πνεύματι τ῵ ἁγίῳ, Εἶπεν κύριος τ῵ κυρίῳ μου,
Κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἅν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποκάτω τῶν ποδῶν σου.
Mc 12:44 πάντες γὰρ ἐκ τοῦ περισσεύοντος αὐτοῖς ἔβαλον, αὕτη δὲ ἐκ τῆς
ὑστερήσεως αὐτῆς πάντα ὅσα εἶχεν ἔβαλεν ὅλον τὸν βίον αὐτῆς.
Mc 13:1 Καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ ἐκ τοῦ ἱεροῦ λέγει αὐτ῵ εἷς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ,
Διδάσκαλε, ἴδε ποταποὶ λίθοι καὶ ποταπαὶ οἰκοδομαί.
Mc 13:15 ὁ [δὲ] ἐπὶ τοῦ δώματος μὴ καταβάτω μηδὲ εἰσελθάτω ἆραί τι ἐκ τῆς οἰκίας
αὐτοῦ,
Mc 13:25 καὶ οἱ ἀστέρες ἔσονται ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πίπτοντες, καὶ αἱ δυνάμεις αἱ ἐν
τοῖς οὐρανοῖς σαλευθήσονται.
Mc 13:27 καὶ τότε ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους καὶ ἐπισυνάξει τοὺς ἐκλεκτοὺς [αὐτοῦ]
ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ᾽ ἄκρου γῆς ἕως ἄκρου οὐρανοῦ.
Mc 14:25 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐκέτι οὐ μὴ πίω ἐκ τοῦ γενήματος τῆς ἀμπέλου ἕως
τῆς ἡμέρας ἐκείνης ὅταν αὐτὸ πίνω καινὸν ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ.
Mc 14:62 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν, Ἐγώ εἰμι, καὶ ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν
καθήμενον τῆς δυνάμεως καὶ ἐρχόμενον μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ.
Mc 14:72 καὶ εὐθὺς ἐκ δευτέρου ἀλέκτωρ ἐφώνησεν. καὶ ἀνεμνήσθη ὁ Πέτρος τὸ
὆ῆμα ὡς εἶπεν αὐτ῵ ὁ Ἰησοῦς ὅτι Πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι δὶς τρίς με ἀπαρνήσῃ·
καὶ ἐπιβαλὼν ἔκλαιεν.
Mc 15:27 Καὶ σὺν αὐτ῵ σταυροῦσιν δύο λῃστάς, ἕνα ἐκ δεξιῶν καὶ ἕνα ἐξ
εὐωνύμων αὐτοῦ.
Mc 15:46 καὶ ἀγοράσας σινδόνα καθελὼν αὐτὸν ἐνείλησεν τῇ σινδόνι καὶ ἔθηκεν
αὐτὸν ἐν μνημείῳ ὃ ἦν λελατομημένον ἐκ πέτρας καὶ προσεκύλισεν λίθον ἐπὶ τὴν
θύραν τοῦ μνημείου.
Mc 16:3 καὶ ἔλεγον πρὸς ἑαυτάς, Τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ
μνημείου;
Mc 16:19 Ὁ μὲν οὖν κύριος Ἰησοῦς μετὰ τὸ λαλῆσαι αὐτοῖς ἀνελήμφθη εἰς τὸν
οὐρανὸν καὶ ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τοῦ θεοῦ.
Lección                                                Morfología y sintaxis
                                                     Verbo eivmi, subjuntivo presente
                                                      Pronombres demostrativos:


           5                                       οὗτος, αὕτη, τοῦτο este, esta, esto
                                                 ἐκεῖνος, –η, –ο aquel, aquella, aquello
                                                  Preposiciones ἐν [+Dat], σύν [+Dat]
                                                       Conjunciones ἵνα, ὅπως.

 1 MORFOLOGIA
 1.1 Formas variables
 Verbo eivmi, subjuntivo presente

                                    Número       Persona               TIEMPO: Imperfecto
                                    Singular       1.       w=                        (sea)

                                                   2.       h|=j                      (seas)

                                                   3.       h|=                       (Sea)
                                     Plural        1.       w=men                     (seamos)

                                                   2.       h=te                      (Seáis)

                                                   3.       w=si(n)                   (Sean)


 Pronombres demostrativos
 οὗτος, αὕτη, τοῦτο este, esta, esto
 ἐκεῖνος, –η, –ο aquel, aquella, aquello

           BASE      tout–(este)   taut–(esta)             tout–(esto)                         ekein–(aquel/la/lo)
  #           CASO     MASCULINO      FEMENINO                NEUTRO              MASCULINO          FEMENINO            NEUTRO
             Nom.    ou-toj        au[th                   tou/to             evkei/noj          evkei,nh            evkei/no
SINGULAR




              Gen.   tou,tou       tau,thj                 tou,tou            evkei,nou          evkei,nhj           evkei,nou
              Dat.   tou,tw|       tau,th|                 tou,tw|            evkei,nw|          evkei,nh|           evkei,nw|
              Acu.   tou/ton       tau,thn                 tou/to             evkei/non          evkei,nhn           evkei/no
             Nom.    ou-toi        au-tai                  tau/ta             evkei/noi          evkei/nai           evkei/na
              Gen.   tou,twn       tou,twn                 tou,twn            evkei,nwn          evkei,nwn           evkei,nwn
PLURAL




              Dat.   tou,toij      tau,taij                tou,toij           evkei,noij         evkei,naij          evkei,noij
              Acu.   tou,touj      tau,taj                 tau/ta             evkei,nouj         evkei,naj           evkei/na


 2 SINTAXIS
 Modo subjuntivo
 Oraciones finales con las conjunciones ἵνα / ὅπως:
 Caso dativo:
     Complemento indirecto.
     Instrumental.
     Ablativo.
Lección                                    Morfología y sintaxis
                                               Verbo eivmi, optativo activo
                                               Sustantivo 1ª declinación


  6                                            Preposiciones y adverbios




1 MORFOLOGÍA
1.1 Formas verbales
Presente optativo voz activa

                        Número      Persona           TIEMPO: presente optativo
                        Singular      1.       ei;hn                     (sea)

                                      2.       ei;hj                     (seas)

                                      3.       ei;h                      (Sea)
                         Plural       1.       ei;hmen                   (seamos)

                                      2.       ei;hte                    (Seáis)

                                      3.       ei;hsan                   (Sean)


1.1.2 Formas nominales
Pronombre personal de primera persona

                                           Singular                     Plural
                       Nom.        evgw,                      h`mei/j
                        Gen.       evmou/ (mou)               h`mw/n
                        Dat.       evmoi, (moi)               h`mi/n
                        Acu.       evme, (me)                 h`ma/j
1.2 Formas invariables
Preposición
La preposición διά en combinación con el caso genitivo significa <a través de>; con
acusativo <a causa de, por>.
[+Gen.]     Espacial               διὰ τῆς θύρας (Jn 10:1) ―a través de la puerta‖
            διά               Temporal
                              modal
                              causal

                  [+Acu.]     Espacial
                              Causal                 διὰ τὸν ὄχλον (Mc 2:4 ) ―por causa de la multitud‖
                              Interrogación indir.   Διὰ τί οἱ σοὶ μαθηταὶ οὐ νηστεύουσιν; (Mc 2:18) ―por
                                                     que razón tus discípulos no ayunan‖


            Conjunción
            La palabra invariable καί tiene dos usos principales. Como conjunción coordinativa con
            varios matices; como adverbio con el significado de <también>.

            2SINTAXIS
            Modo optativo.
            Caso vocativo

                                          Sumario de la Primera Declinación



      Tema        neania¯-          maqhta¯-              avdikia¯-      avgapa¯-     avlhqeia±-        qalassa±-
           N.    neani,aj          maqhth,j              avdiki,a       avga,ph      avlh,qeia         qa,lassa
           G.    neani,ou          maqhtou/              avdiki,aj      avga,phj     avlhqei,aj        qala,sshj
Singular




           D.    neani,a|          maqhth|/              avdiki,a|      avga,ph|     avlhqei,a|        qala,ssh|
           A.    neani,an          maqhth,n              avdiki,an      avga,phn     avlh,qeian        qa,lassan
           NV.   neani,ai          maqhtai,              avdiki,ai      avga,pai     avlh,qeiai        qa,lassai
           G.    neani,w/n         maqhtw/n              avdikiw/n avgapw/n avlhqeiw/n                 qalassw/n
Plural




           D.    neani,aij         maqhtai/j             avdiki,aij avga,paij avlhqei,aij              qala,ssaij
           A.    neani,aj          maqhta,j              avdiki,aj avga,paj avlhqei,aj                 qa,lassaj

            Fri] διά preposition;
            I. with the genitive; (1) spatial through, by way of (JN 10.1); (2) temporal; (a) of a whole duration
            of time through, throughout (LU 5.5); (b) of time within which something takes place during,
            within (MT 26.61); (c) of an interval of time after (AC 24.17); (3) modal; (a) denoting manner
            through, in, with (LU 8.4); (b) of accompanying circumstance with, among, in spite of (AC
            14.22); (4) causal; (a) of the efficient cause in consequence of, by, on the basis of, on account
            of (RO 12.1); (b) of the intermediate agent of an action by, through, by agency of (GA 1.1; 1C
            1.9);
II. with the accusative; (1) spatial through (LU 17.11); (2) causal, to indicate a reason on
account of, because of, for the sake of (MT 13.21); (3) in direct questions δ. τί why? (MT 9.11);
(4) in answers giving reason and inferences δ. τοῦτο therefore, for this reason (MK 11.24)

[Fri] καί a coordinating conjunction with the sense varying according to its circumstances;
I. as a connective; (1) connecting single words and (MT 2.11d); (2) as a continuative,
connecting clauses and sentences and (MT 21.23c); (3) as coordinating time with an event
when (MK 15.25); (4) to introduce a result from preceding circumstances and then, and so (MT
4.19); (5) to introduce an abrupt question expressing a contrasting feeling then, in that case (2C
2.2); (6) as emphasizing an unexpected fact and yet, nevertheless, and in spite of that (MT
3.14); (7) to explain what preceded and so, that is, namely (MT 8.33b; JN 1.16); (8) κ. . . . κ.
both . . . and, not only . . . but also (AC 26.29);
II. adverb; (1) as an adjunctive also, too (MT 5.39); (2) as an ascensive, introducing something
unusual even (MT 5.46); (3) to reinforce a contrast or comparison also (2C 8.11b; HE 8.6)
Lección                                      Morfología y sintaxis
                                           Verbo eivmi, participio presente activo
    7                                           Sustantivo 1ª declinación
                                               Preposiciones y adverbios

1 MORFOLOGÍA

Presente participio de voz activa

      # CASO             Masculino (3ªM)               Femenino (2ªF)                Neutro (3ªN)
                Nom.   w;n                      ou=sa                            o;n
                Gen.   o;ntoj                   ou;shj                           o;ntoj
     SINGULAR




                Dat.   o;nti                    ou;sh|                           o;nti
                Acu.   o;nta                    ou=san                           o;n
                Nom.   o;ntej                   ou=sai                           o;nta
                Gen.   o;ntwn                   ouvsw/n                          o;ntwn
     PLURAL




                Dat.   ou=si(n)*                ou;saij                          ou=usi(n)
                Acu.   o;ntaj                   ou;saj                           o;nta
* El cambio en el masculino dativo plural ou=si se debea la presencia de una sigma en la
terminación antigua de la palabra (Äsi) y al alargamiento de la ómicron por la caída de la
ni (ou=Äsi< onÄsi*) ou=si < ounÄsi* < ontÄsi*.

Pronombre personal 2ª persona

                                                 Singular               Plural
                               Nom.             su,               u`mei/j
                               Gen.             sou/              u`mw/n
                               Dat.             soi,              u`mi/n
                               Acu.              sev              u`ma/j
2 SINTAXIS

Participio presente activo
El participio es una forma nominal del verbo también llamada verboide. Se declina
como un adjetivo, es decir, el masculino, el femenino y el neutro toman terminaciones
correspondientes a las declinaciones 1ª 2ª y 3ª. Tambien se puede usar como sustantivo,
normalmente precedido por el artículo. Como verbo conserva tiempo, voz y modo.

El pronombre personal su, (tu)
El pronombre personal de segunda persona, singular y plural, tiene un uso enfático
como evgw (yo/nosotros) de la primetra persona
Lección                                                    Morfología y sintaxis
                                                                     verbo eivmi,
              8                                        Futuro indicativo voz activa e;somai
                                                           Participio futuro w;n ou=sa o;n.
                                                                  Infinitivo futuro
                                                     Adjetivo pronominal auvto,j, h,, o,, el, la, lo
                                                            Preposiciones y adverbios

 3ª Declinación sustantivos femeninos base gutural sa,rx, sarko,j, h`:

                           3ª Declinación                                 FEMENINO
                               BASE                                    sark- (carne)
                              NÚMERO                        Singular                    Plural
                               Nominativo.        sa,rx                     sa,rkej
                               Genitivo.          sarko,j                   sarkw/n
                       CASO




                               Dativo.            sarki,                    sarxi,(n)
                               Acusativo.         sa,rka                    sa,rkaj
                               Vocativo.          sa,rx                     sa,rkej

           BASE      mastig- (plaga)   gunaik–(mujer)
  #           CASO      FEMENINO               FEMENINO
             Nom.    ma,stix                gunh,
              Gen.   ma,stigoj              gunaiko,j
SINGULAR




              Dat.   ma,stigi               gunaiki,
              Acu.   ma,stiga               gunai/ka
                     ma,stix                gu,nai
             Nom.    ma,stigej              gunai/kej
              Gen.   masti,gwn              gunaikw/n
PLURAL




              Dat.   ma,stixi               gunaixi,(n)
              Acu.   ma,stigaj              gunai/kaj


 Palabras que siguen el mismo modelo de declinación:
 γυνή, αικός, ἡ (211x): mujer.
 θρίξ, τριχός, ἡ (15x): cabello; pelo.
 σάλπιγξ, ιγγος, ἡ (11x): trompeta
 μάστιξ, ιγος, ἡ (6x): plaga; llaga; enfermedad.
 φλόξ, φλογός, ἡ (7x): llama.
 θώραξ, ακος, ὁ (4x): pectoral; coraza; torax.


 Ejemplos en Mc o los otros evangelistas:
 καὶ ἦν ὁ Ἰωάννης ἐνδεδυμένος τρίχας καμήλου (Mar 1:6)
 καὶ ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ μετὰ σάλπιγγος μεγάλης (Mat 24:31)
 ὅσοι εἶχον μάστιγας. (Mar 3:10)
 ἴαται ἀπὸ τῆς μάστιγος. (Mar 5:29)
MODO                            Indicativo                    Subjuntivo      Imperativo
              TIEMPO             Presente    Imperfecto          Futuro       Presente        Presente
                 1.           eivmi,        h;mhn           e;somai       w=                  ---
                 2.           ei=           h=j             e;sh|         h|=j            i;sqi
                   3.         evsti,(n)     h=n             e;stai        h|=             e;stw
                   1.         evsme,n       h=men           evso,meqa     w=men                  ---
                   2.         evste,        h=te            e;sesqe       h=te            e;ste
                   3.         eivsi,(n)     h=san           e;sontai      w=si(n)         e;stwsan
        Infinitivo            ei=nai             ---        e;sesqai            ---              ---
               # CASO            PRESENTE                        FUTURO
                         N.    w;n                          evso,menoj
                          G. o;ntoj                         evsome,nou
              Singular




                          D. o;nti                          evsome,nw|
  MASCULINO




                          A. o;nta                          evso,menon
                          N. o;ntej                         evso,menoi
                          G. o;ntwn                         evsome,nwn
              Plural




                          D. ou=si(n)                       evsome,noij
                          A. o;ntaj                         evsome,nouj
                          N. ou=sa                          evsome,nh
                               ou;shj                       evsome,nhj
              Singular




                          G.
                          D.   ou;sh|                       evsome,nh|
                               ou=san                       evso,menhn
   FEMENINO




                          A.
                          N. ou=sai                         evso,menai
                          G.   ouvsw/n                      evsome,nwn
                          D.   ou;saij                      evsome,naij
              Plural




                          A.   ou;saj                       evsome,naj
                         N.-A. o;n                          evso,menon
   NEUTRO




                         N.-A. o;nta                        evso,mena

Presente Participio de eivmi w;n, ou=sa, o;n,
Lección                                  Morfología y sintaxis
                                                     verbo lu,w
                                         Presente, Indicativo, Voz Activa


  9                                        Preposición περί (Gen; Acu)
                                            Adverbio pospositivo οὖν



1 MORFOLOGÍA

1. 1 FORMAS VERBALES: Presente. Indicativo. Voz Activa lu,w

En el diccionario se encontrarán las formas básicas del verbo, particularmente de
aquellas más frecuentes en el Nuevo Testamento. A diferencia de los diccionarios en
castellano donde aparece el verbo en infinitivo (–ar, –er, –ir), en griego antiguo aparece
la primera persona singular del modo indicativo (λύω), seguida por otras cinco formas
verbales que corresponden a las variaciones morfológicas más importantes (impf.
ἔλυον; 1aor. ἔλυσα; pf. pass. λέλυμαι; 1aor. pass. ἐλύθην; 1fut. pass.
λυθήσομαι). Estas indicaciones tiene como finalidad ayudar a una correcta
identificación de la forma característica de cada tiempo. Por lo general las gramáticas
presentan el verbo λύω (desatar, soltar) porque es completamente regular en todas sus
formas, aunque es poco frecuente en el NT.

Para efectos del aprendizaje el verbo griego se presenta en seis formas básicas, llamadas
«sistemas» en algunas grmáticas. De modo que tendríamos seis sistemas:
     Presente
     Futuro
     Aoristo
     Perfecto
     Perfecto medio
     Aoristo pasivo.

  Presente           Futuro            Aoristo           Perfecto          Perfecto medio   Aoristo pasivo
   lu,Äw
A partir de esta sección se comenzará el estudio de cada uno de estos sistemas,
comenzando por las formas de la voz activa, luego la voz media y finalmente la voz
pasiva.

En el verbo también se distingue entre la base de cojugación, llamada simplemente
«base» que contiene la raíz del significado y se mantiene durante la conjugación y las
terminaciones y prefijos que varían de acuerdo a la «perona» y al «número».

                                   SINGULAR                                PLURAL
           Persona          BASE          TERMINACIÓN               BASE         TERMINACIÓN
              1a     lu,Ä                           w      lu,Ä                          omen
              2a     lu,Ä                          eij     lu,Ä                            ete
              3a     lu,Ä                           ei     lu,Ä                        ousi$n%
PRESENTE INDICATIVO ACTIVO
PERSONA                     SINGULAR                                           PLURAL
 1ª       lu,Äw                  Yo desato                  lu,Äomen                    Nosotros desatamos
 2ª       lu,Äeij                Tu Desatas                 lu,Äete                     Vosotros/as desatáis
 3ª       lu,Äei                 Él, ella,ello desata       lu,Äousi$n%                 Ellos, ellas desatan


2 FORMAS INVARIABLES

2.1 PREPOSICION περί

Preposición          Caso                                        Significado
              Gen.              Acerca de, concerniente a, respecto de; por
  Peri,
              Acu.              Alrededor de (espacial o temporal)

Ejemplos:

Acusativo
–καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτου (Mc 1:6)
          Y un cinturón de cuero alrededor de su cintura
–περὶ Τύρον καὶ Σιδῶνα (Mc 3:8)
          Y de los alrededores de Tiro y Sidón.

Genitivo
–καὶ εὐθὺς λέγουσιν αὐτ῵ περὶ αὐτῆς. (Mc 1:30)
          Y de inmediato le hablaron acerca de ella.
καὶ προσένεγκε περὶ τοῦ καθαρισμοῦ σου (Mc 1:44)
Y presenta por tu purificación


2.2 ADVERBIO οὖν

Adverbio pospositivo, con usos inferenciales, narrativos, enfáticos o intensivos; y como
particula adversativa.

– ὃ οὖν ὁ θεὸς συνέζευξεν ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω. (Mar 10:9)
          Por tanto, lo que Dios unió que no lo separe el ser humano.
–Διὰ τί [οὖν] οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτω (Mc 11:31)
          ¿Entonces, por qué no le creyeron?
–τί [οὖν] ποιήσει ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος; (Mc 12:9)
          ¿Qué hará, entonces, el señor de la viña?
–γρηγορεῖτε οὖν· οὐκ οἴδατε γὰρ πότε ὁ κύριος τῆς οἰκίας ἔρχεται (Mc 13:33)
          Por lo tanto, estén despiertos. Ya que no saben cuando vine el señor de la casa.
Τί οὖν θέλετε ποιήσω ὃν λέγετε τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων; (Mc 15:12)
          Por lo tanto, ¿Qué quereis que haga al que llaman ‗el rey de los judíos‘?
1 Inferencial: para introducir una consecuencia de lo dicho anteriormente por tanto; en
consecuencia (Mc 10:9).
Lección                                  Morfología y sintaxis
                                                    verbo lu,w
                                        Imperfecto, Indicativo, Voz Activa


10                                             Verbos compuestos
                                          Tercera declinación: labial ()
                                                Preposición ὑπό
                                               Conjunción ἀλλά

1 MORFOLOGÍA

Verbos compuestos

Los verbos compuestos son aquellos formados por dos palabras, por lo general, una
preposición y un verbo. Por ejemplo, el verbo simple lu,w (soltar), tiene una forma
compuesta avpolu,w (despedir) formada por una preposición (avpo) y el verbo (lu,w). De
igual forma peria,gw (peri + a,gw) y proa,gw (pro + a,gw).

        Preposición                             Base                          Terminación
           avpo–                                –lu,–                             –w
          peri –                                –a,g–                             –w
           pro–                                 –a,g–                             –w

1.1 Morfología verbal:

Imperfecto, indicativo, activo de lu,w.

El imperfecto hace parte del sistema del presente, es decir, por lo regular conserva la
misma base verbal (lu–*), a la que se le añade un «aumento» característico en épsilon
(e–) y las terminaciones propias. En cuanto a su significado y traducción es muy
semejante al uso del imperfecto en castellano ya que se refiere a una acción durativa o
inconclusa, por ejemplo, yo desataba.

  Presente            Futuro          Aoristo           Perfecto    Perfecto medio     Aoristo pasivo
   lu,Äw
El aumento

El aumento es un prefijo (e–) que se añade a los verbos como marca del pasado en el
modo indicativo.

                                   IMPERFECTO INDICATIVO ACTIVO
                               SINGULAR                              PLURAL
                     AUMENTO   BASE       TERMINACIÓN     AUMENTO   BASE      TERMINACIÓN
             1a      e;–       lu,Ä                on ev–           lu,Ä             omen
                 a
             2
                     e;–       lu,Ä                ej e–            lu,Ä              ete
             3a
                     e;–       lu,Ä                 e e;–           lu,Ä               on
PRESENTE IMPERFECTO ACTIVO
PERSONA                            SINGULAR                                             PLURAL
 1ª        e;luon        Yo desataba                              evlu,omen          Nosotros desatabamos

 2ª        e;luej        Tu Desatabas                             evlu,été           Vosotros/as desatábais
 3ª        e;lue$n%      Él, ella,ello desataba                   e;luon             Ellos, ellas desataban


Cuando la base verbal comienza por una consonante simplemente se añade la épsilon
(e–). Para los verbos que comienzan por vocal se presenta el fenómeno del
alargamiento: las vocales alfa (a–) y épsilon (e–) se convierten en eta (h–) y la ómicron
se convierte en omega (w–).

Las vocales iota (i±–) e ípsilon (u±–) se alargan (iž–; už–). Cuando la iota (i–) aparece
después de una alfa (a–) o una ómicron (o–), se convierte en iota suscrita (oivkti,rw →
w|;ktiron; ai;rw → h|=ron).

  Aumento             Vocal inicial               resultado                           Ejemplo
                          a–                                                   avkou,w → h;kouon
                          e–                         h–                        evsqi,w → h;sqion
e–                        o–                        w–                      ovnoma,zw → wvno,mazon
                             i–                      iž–                     oivkti,rw → w|;ktiron
                             u±–                     už–

En los verbos compuestos, como tienen dos o más partes, el aumento se coloca
inmediatamente antes del verbo. Si la preposición que va antes es (peri–) o (pro–),
conservan la vocal; de lo contrario se combinan. Por ejemplo, en el verbo avpolu,w el
imperfecto sería avpe,luon. En cambio los verbos peria,gw (rodear) y proa,gw (preceder,
conducir) las preposiciones conservan su vocal y en el imperfecto serían perih/gon y
proh/gon.

Formas invariables


Preposición ὑπό:

Preposición           Caso                                             Significado
              Gen.                      Por (+ agente voz pasiva)
   u`po,
              Acu.                      Bajo, debajo de

Conjunción ἀλλά:

La función de las conjunciones es la de juntar o coordinar dos partes de una oración.
Las conjunciones adversativas introducen restricciones en la cláusula que inician. La
palabra introduce un contraste, un énfasis, una excepción o una transición entre dos
cláusulas independientes.
–Ὅρα μηδενὶ μηδὲν εἴπῃς, ἀλλὰ ὕπαγε (Mc 1:44)
Mira, de ninguna manera hables, mas bien vete.
– οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλούς. (Mc 2:17)
No vine a llamar justos, sino pecadores.

–ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινούς. (Mc 2:22)
Mas bien, vino nuevo en odres nuevos.

–οὐ δύναται στῆναι ἀλλὰ τέλος ἔχει (Mc 3:26)
No puede subsistir sino que tiene su fin.


[Fri] ἀλλά an adversative conjunction indicating contrast, difference, or limitation but, however,
yet, nevertheless, at least; (1) after a negative; (a) to introduce a contrast but, however, yet,
nevertheless (MT 7.21); (b) to provide ascensive force to a statement οὐ μόνον . . . ἀ. καί not
only . . . but also (AC 26.29); with οὐ μόνον implied even more than that (2C 7.11); (c) to
introduce a main point after questions with an implied negative answer rather, instead (LU
13.5); (d) to negate an incorrect declaration rather, instead (LU 1.60); (e) to introduce an
exception except, however (2C 1.13); (2) to provide transition between independent clauses,
with limiting or differing force but, yet, however (MK 14.36); (3) to strengthen a command now,
then, so (MK 16.7; AC 10.20); (4) in the consequence clause of conditional sentences to
change thought direction yet, certainly, at least (MK 14.29)
Lección                                                  Morfología y sintaxis
                                                                    verbo lu,w
                                                         Futuro, Indicativo, Voz Activa


11                                                 Tercera declinación: temas en dental (t d q)
                                                                Preposición ὑπερ
                                                                 Conjunción ὅτι


   Presente                 Futuro                    Aoristo              Perfecto          Perfecto medio             Aoristo pasivo
    lu,Äw                lu,Äs-w

                                                  FUTURO INDICATIVO ACTIVO
                                             SINGULAR                                         PLURAL
                             BASE            INFIJO       TERMINACIÓN          BASE         INFIJO        TERMINACIÓN
              a
              1               lu,Ä            -s-                     w         lu,Ä        -s-                omen
                  a
              2               lu,Ä            -s-                     ej        lu,Ä        -s-                 ete
                  a
              3               lu,Ä            -s-                     ei        lu,Ä        -s-              ousi(n)
                                                      PRESENTE INDICATIVO ACTIVO
PERSONA                                 SINGULAR                                                         PLURAL
 1ª       lu,Äsw                             Desataré                         lu,Äsomen                           Desataremos
 2ª       lu,Äseij                           Desatarás                        lu,Äsete                            Desatareis
 3ª       lu,Äsei                            Él, ella,ello desatará           lu,Äsousi$n%                        Ellos, ellas desatarán



          Pres.Ind.VA                                     Tema + Infijo                                   Fut.ind.VA
              a;gw                                            a;g+s                                           a;xw
             ble,pw                                          ble,p+s                                        ble,yw
             pei,qw                                          pei,q+s                                        pei,sw
            bapti,zw                                        bapti,z+s                                      bapti,sw



                      3ª Declinación                                       FEMENINO
                          BASE                                      elpid- (esperanza)
                         NÚMERO                          Singular                               Plural
                          Nominativo.       evlpi,j                           evlpi,dej
                          Genitivo.         evlpi,doj                         evlpi,dwn
                  CASO




                          Dativo.           evlpi,di                          evlpi,si(n)
                          Acusativo.        evlpi,da                          evlpi,daj

Preposición              Caso                                                     Significado
              Gen.                         A favor, en ventaja de; en lugar de, en vez de; por
  u`per
              Acu.                         Sobre, encima, más allá de
Lección                                              Morfología y sintaxis
                                                                       verbo lu,w
                                                           Presente, Imperativo, Voz Activa


  12                                                       Tercera declinación: nasal (-m -n)
                                                                    Preposición evpi,
                                                                     Conjunción h;


        Presente               Futuro                  Aoristo          Perfecto           Perfecto medio         Aoristo pasivo
         lu,Äw               lu,Äs-w

                                                       PRESENTE INDICATIVO ACTIVO
   PERSONA                                 SINGULAR                                                 PLURAL
       1ª             ---                                  ---                    ---                                ---
       2ª         lu/Äe                         Desata                     lu,Äete                           Desatad
       3ª         luÄe,tw                       Él, ella,ello desate       luÄetwsan                         Ellos, ellas desaten



       3ª Declinación                         MASCULINO                                           MASCULINO
          BASE                      poimen- (pastor)                                           h`gemon- (jefe)
         NÚMERO                 Singular                    Plural                  Singular                           Plural
        Nominativo.         poimh,n                   poime,nÄej         h`gemw,n                            h`gemo,nej
        Genitivo.           poime,nÄoj                poime,nÄwn         h`gemo,noj                          h`gemo,nwn
CASO




        Dativo.             poime,nÄi                 poime, Äsi(n)      h`gemo,ni                           h`gemo,si
        Acusativo.          poime,nÄa                 poime,nÄaj         h`gemo,na                           h`gemo,naj

       3ª Declinación                         MASCULINO                                            FEMENINO
          BASE                             mh,n- (mes)                                         aivwn- (época)
         NÚMERO                 Singular                    Plural                  Singular                           Plural
        Nominativo.          mh,n                     mh/n-ej            aivwn
                                                                             ,                           aivwn-ej
                                                                                                             /
        Genitivo.            mhn-o,j                  mhn-w/n            aivwn-oj
                                                                             /                           aivwn-wn
                                                                                                             ,
CASO




        Dativo.              mhn-i,                   mh-si,(n)          aivw-ni
                                                                             /                           aivw-si(n)
                                                                                                             /
        Acusativo.           mh/n-a                   mh/n-aj            aivw-na
                                                                             /                           aivwn-aj
                                                                                                             /

  PRONOMBRES REFLEXIVOS
  Los pronombres reflexivos se presentan únicamente en genitivo, dativo y acusativo. Se
  forman a partir del pronombre personal (evm, se) más auvto,j . No hay género neutro en la
  primera y segunda persona del pronombre reflexivo. El plural es el mismo para todas las
  personas. Con frecuencia se encuentra el pronombre simple de tercera persona (auvto,j)
  utilizado como reflexivo o intensivo.

  Se declinan como sigue;
1ª PERSONA SINGULAR          2ª PERSONA SINGULAR                              3ª PERSONA SINGULAR
   BASE               evm + auvto,j                se + auvto,j                                      e` + auvto,j
  NÚMERO       MASCULINO         FEMENINO    MASCULINO        FEMENINO               MASCULINO         FEMENINO         NEUTRO
       Nom        ---             ---            ---               ---                 ---             ---                ---
       Gen    evmautou/      evmauth/j      seautou/          seauth/j              e`autou/       e`auth/j          e`autou/
CASO




       Dat.   evmautwv|      evmauth/|      seautwv|          seauth/|              e`autwv|       e`auth/|          e`autwv|
       Acu.   evmauto,n      evmauth,n      seauto,n          seauth,n              e`auto,n       e`auth,n          e`auto,

                                                       1ª, 2ª y 3ª PERSONA PLURAL
   BASE                                                      evm + auvto,j
  NÚMERO                  MASCULINO                              FEMENINO                                   NEUTRO
       Nom                  ---                                   ---                                         ---
       Gen    e`autw/n                         e`autw/n                                        e`autw/n
CASO




       Dat.   e`autoi/j                        e`autai/j                                       e`autoi/j
       Acu.   e`autou,j                        e`auta,j                                        e`auta,


  Frases:

  Jn 10:14     Egw, eivmi o` poimh.n o` kalo.j

  FORMAS INVARIABLES

  Conjunción h;:
  La palabra h; puede tener funciones tanto de conjunción disyuntiva como de partícula
  comparativa.
     1) Como conjunción disyuntiva puede relacionar términos opuestos

   [Fri] h; conjunction; (1) as a disjunctive; (a) conjoining opposites or (RV 3.15); h' . . . h; either . .
  . or (MK 13.35); (b) in negative statements nor, or (RV 13.17); (c) joining rhetorical or parallel
  questions to preceding statements or questions or (MT 7.9, 10); (d) joining alternatives po,teron
  . . . h; whether . . . or (JN 7.17); (2) as a comparative particle; (a) between the two members of
  the comparison, following a comparative than (MT 10.15); (b) with the comparative implied or
  expressed by ma/llon more . . . than, rather . . . than (MT 18.13; JN 3.19); (c) after the positive
  degree kalo,n evstin . . . h; it is better . . . than (MT 18.8, 9); (d) used with other particles: pri.n
  h; with an infinitive before (MT 1.18); subjunctive before (LU 2.26); optative before (AC 25.16);
  avllv h; but rather (LU 12.51)
Lección                                               Morfología y sintaxis
                                                                   verbo lu,w
                                                       Presente, subjuntivo, Voz Activa


13                                                    Tercera declinación: líquida (-l -r)
                                                               Preposición para,
                                                                 Adverbio nun



                                          PRESENTE SUBJUNTIVO VOZ ACTIVA
                                         SINGULAR                                       PLURAL
                Persona             BASE        TERMINACIÓN         BASE                      TERMINACIÓN
                   1a          lu,Ä                       w lu,Ä                                      wmen
                       2a      lu,Ä                                h|j   lu,Ä                                   hte
                           a
                       3       lu,Ä                                 h|   lu,Ä                               wsi$n%


                                                  PRESENTE SUBJUNTIVO ACTIVO
PERSONA                               SINGULAR                                                   PLURAL
  1ª         lu,Äw                          Desate                       lu,Äwmen                         desatemos
  2ª         lu,Äh|j                        Desates                      lu,Ähte                          Vosotros/as desatéis
  3ª         lu,Äh|                         Él, ella,ello desate         lu,Äwsi$n%                       Ellos, ellas desaten



          3ª Declinación                         MASCULINO                                           MASCULINO
             BASE                           patr- (padre)                                        avndr- (varón)
            NÚMERO                    Singular                Plural                Singular                             Plural
           Nominativo.          path,r                 pate,r-ej            avnh,r                             a;ndr-ej
           Genitivo.            patr-o,j               pate,r-wn            avndr-o,j                          avndr-w/n
   CASO




           Dativo.              patr-i,                patr-a,si            avndr-i,                           avndr-a,si
           Acusativo.           pate,r-a               pate,r-aj            a;ndr-a                            a;ndr-aj
           Vocativo.            pa,ter                 pate,r-ej            a;ner                              a;ndr-ej

          3ª Declinación                         MASCULINO                                           MASCULINO
             BASE                          r`htor- (orador)                                    swthr- (salvador)
            NÚMERO                    Singular                Plural                Singular                             Plural
           Nominativo.          r`h,twr                r`h,tor-ej           swth,r                             swth/r-ej
           Genitivo.            r`h,tor-o,j            r`hto,r-wn           swth/r-oj                          swth,r-wn
   CASO




           Dativo.              r`h,tor -i,            r`h,tor-si           swth/r-i,                          swth/r-si
           Acusativo.           r`h,tor –a             r`h,tor-aj           swth/r-a                           swth/r-aj
           Vocativo.            r`h/tor                pate,r-ej            swth,r                             swth/r-ej


El pronombre recíproco es avllh,lwn, entre ellos, unos a otros. En el NT solo aparecen
las formas plurales del genitivo, dativo y acusativo avllh,lwn, avllh,loij, avllh,louj. No se
presentan formas femeninas ni neutras.
Lección                                     Morfología y sintaxis
                                                              verbo lu,w
                                                   Presente, Optativo, Voz Activa


  14                                              Tercera declinación: temas en -i -u
                                                           Preposición pro,j
                                                           Conjunción me,n


  El sustantivo <ciudad> (po,lij, ewj, h`) presenta un número significativo de particularidades que deben
  ser bien reconocidas debido a su uso frecuente en el NT (163x aprox.).

       3ª Declinación                  FEMENINO                                     MASCULINO
          BASE                  poli/ei- (ciudad)                                 ivcqu,- (pez)
         NÚMERO             Singular               Plural              Singular                    Plural
        Nominativo.     po,li-j              po,le-ij          ivcqu,-j                    ivcqu,-ej
        Genitivo.       po,le-wj             po,le-wn          ivcqu,-oj                   ivcqu,-wn
CASO




        Dativo.         po,le-i              po,le-si          ivcqu,-i?                   ivcqu,-si
        Acusativo.      po,li-n              po,le-ij          ivcqu,-n                    ivcqu,-aj
        Vocativo.       po,li                po,le-ij          ivcqu,                      ivcqu,-ej

  La base temática alterna poli/ei-. Para el Nom y Acu singular es poli-, y polei para los otros casos,
  es decir, la iota (i) cambia en épsilon (e) cuando la desinencia empieza por vocal (i suple una semivocal).
  El Gen. singular -wj es un alargamiento de –oj: pole(i)oj* > polewj. En el dativo singular y el
  nominativo plural se forma un diptongo por la caída de la iota e + i = ei: po,lei< po,le(i)i*; po,leij <
  pole(i)ej*. 5. In acc. sing, -n is the case ending, not -a. 7. La Antigua forma del acusativo plural
  po,leaj es asimilada al nominativo plural en el griego koiné: po,leaj* > po,leij.

  Como po,lij se declinan las formas nominales, por lo general substantivos abstractos de género
  femenino, terminadas en -sij, -xij, -yij que no tienen acento en la última:
  avna,stasij, ewj, h` [42x]: resurrección.
  gnw/sij, ewj, h` [29x]: conocimiento
  de,hsij, ewj, h` [18x]: súplica, petición, plegaria.
  du,namij, ewj, h` [119x]: poder.
  qli/yij, ewj, h` [45x]: tribulación, calamidad, aflicción, sufrimiento.
  kri,sij, ewj, h` [47x]: crisis.
  para,klhsij, ewj, h` [29x]
  pi,stij, ewj, h` [243x] fe; fidelidad.

  Frases:
  Mc 1:33  kai. h=n o[lh h` po,lij evpisunhgme,nh pro.j th.n qu,ranÅ
  Mc 1:45 w[ste mhke,ti auvto.n du,nasqai fanerw/j eivj po,lin eivselqei/n
  Acts 6:5 Ste,fanon( a;ndra plh,rhj pi,stewj kai. pneu,matoj a`gi,ou(
Pronombre posesivo


                                1ª PERSONA SINGULAR                              2ª PERSONA SINGULAR
   BASE                         evm + o,j a on                                   se + o,j a on
  NÚMERO          MASCULINO           FEMENINO             NEUTRO   MASCULINO         FEMENINO           NEUTRO
       Nom    evmo,j            evmh,                 evmo,n        so,j            sh,                so,n
       Gen    evmou/            evmh/j                evmou/        sou/            sh/j               sou/
CASO




       Dat.   evmw/|            evmh/|                evmw/|        sw/|            sh/|               sw/|
       Acu.   evmo,n            evmh,n                evmo,n        so,n            sh,n               so,n
       Nom    evmoi,            evmai,                evma,         soi,            sai,               sa,
       Gen    evmw/n            evmw/n                evmw/n        sw/n            sw/n               sw/n
CASO




       Dat.   evmoi/j           evmai/j               evmoi/j       soi/j           sai/j              soi/j
       Acu.   evmou,j           evma,j                evma,         sou,j           sa,j               sa,

                                 1ª PERSONA PLURAL                               2ª PERSONA PLURAL
   BASE                       h`me,ter + o,j a on                             u`me,ter + o,j a on
  NÚMERO          MASCULINO           FEMENINO             NEUTRO   MASCULINO        FEMENINO      NEUTRO
       Nom    h`me,teroj        h`mete,ra             h`me,teron    u`me,teroj     u`mete,ra           u`me,teron
       Gen    h`mete,rou        h`mete,raj            h`mete,rou    u`mete,rou     u`mete,raj          u`mete,rou
CASO




       Dat.   h`mete,rw|        h`metera/|            h`mete,rw|    u`mete,rw|     u`metera/|          u`mete,rw|
       Acu.   h`me,teron        h`mete,ran            h`me,teron    u`me,teron     u`mete,ran          u`me,teron
       Nom    h`me,teroi        h`mete,rai            h`mete,ra     u`me,teroj     u`mete,ra           u`me,teron
       Gen    h`mete,rwn        h`mete,rwn            h`mete,rwn    u`mete,rou     u`mete,raj          u`mete,rou
CASO




       Dat.   h`mete,roij       h`meteraij            h`mete,roij   u`mete,rw|     u`metera/|          u`mete,rw|
       Acu.   h`me,terouj       h`mete,raj            h`mete,ra     u`me,teron     u`mete,ran          u`me,teron

  Frases

  Dia. ti, oi` de. soi. maqhtai. ouv nhsteu,ousinÈ (Mc 2:18)
  Mc 5:19 {Upage eivj to.n oi=ko,n sou pro.j tou.j sou.j.
  Mt 13:27 Ku,rie( ouvci. kalo.n spe,rma e;speiraj evn tw/| sw/| avgrw/|È Mt
  i;de e;ceij to. so,nÅ (Mt 25:25)
  Te,knon( su. pa,ntote metV evmou/ ei=( kai. pa,nta ta. evma. sa, evstin (Lc 15:31)
  Ouvke,ti dia. th.n sh.n lalia.n pisteu,omen (Jn 4:42)

  Maka,rioi oi` ptwcoi,( o[ti u`mete,ra evsti.n h` basilei,a tou/ qeou/Å (Lc 6:20)
Lección    Morfología y sintaxis
                      verbo lu,w
           Presente, Optativo, Voz Activa


15        Tercera declinación: temas en -i -u
                   Preposición pro,j
                   Conjunción me,n
Sistema del presente lu,w
                            Pres.Act.        Imp.Act.               Pres.M.P.      Imp.M.P.
               S   1
                        lu,Äw       e;luon                  lu,omai             evluo,mhn
                   2
                        lu,Äeij     e;luej                  lu,h|               evlu,ou
                   3
                        lu,Äei      e;lue$n%                lu,etai             evlu,eto
  Indicativo




               P   1
                        lu,Äomen evlu,omen                  luo,meqa            evluo,meqa
                   2
                        lu,Äete     evlu,ete                lu,esqe             evlu,esqe
                   3
                        lu,Äousi$n% e;luon                  lu,ontai            evlu,onto
Subj           S   1
                        lu,w                                lu,wmai
                   2
                        lu,h|j                              lu,h|
                   3
                        lu,h|                               lu,htai
               P   1
                        lu,wmen                             luw,meqa
                   2
                        lu,hte                              lu,hsqe
                   3
                        lu,wsi$n%                           lu,wntai
Imptv S            2
                        lu/e                                lu,ou
                   3
                        lue,tw                              lue,sqw
               P   2
                        lu,ete                              lu,esqe
                   3
                        lue,twsan                           lue,sqwsan
Inf
                        lu,ein                              lu,esqai
Part               N.   lu,wn                               luo,menoj
                   G.   lu,ontoj
                   D.   lu,onti
                   A.   luonta
               N
                   N.   lu,ontej
                   G.   luo,ntwn
                   D.   lu,ousi$n%
A.
          lu,ontaj
          lu,ousa     luome,nh
          luou,shj
          luou,sh|
          lu,ousan
          lu,ousai
          luousw/n
          luou,saij
          luou,saj
NA
          lu/on       luo,menon
NA
          lu,onta
Presente                 Futuro                 Aoristo              Perfecto          Perfecto medio          Aoristo pasivo
       lu,w                  lu,sw                  e;lusa
                AUMENTO                                          BASE                                   TERMINACIÓN
                      e;&                                        &lu&                                     &s& a
                                                     AORISTO INDICATIVO ACTIVO
PERSONA                                SINGULAR                                                      PLURAL
1ª          e;& lu &s &a                    desaté                          ev& lu, &s &amen                  desatamos
2ª          e;& lu &s &aj                   desataste                       ev& lu, &s &ate                   desatasteis
3ª          e;& lu &s &e(n)                 desató                          e;& lu &s &an                     desataron


Aoristo Subjuntivo Activo de lu,w

                                                    AORISTO SUBJUNTIVO ACTIVO lu,w
  PERSONA                                SINGULAR                                                    PLURAL
1ª              lu, &s &w                                                   lu, &s &wmen
2ª              lu, &s &h|j                                                 lu, &s &hte
3ª              lu, &s &h|                                                  lu, &s &wsi(n)

En castellano podría equivaler al pretérito subjuntivo que tiene dos formas:
desatara/desatase.

Aoristo Imperativo Activo de lu,w

                                                    AORISTO IMPERATIVO ACTIVO lu,w
  PERSONA                                SINGULAR                                                    PLURAL
2ª              lu/ &s &on                                                  lu, &s &ate
3ª              lu &s &a,tw                                                 lu &s &a,twsan

Aoristo infinitivo Activo

             TIEMPO                               MODO                              VOZ                            FORMA
            Aoristo                           Infinitivo                           Activo                         lu/sai

Aoristo Participio Activo

                               MASCULINO                                FEMENINO                                 NEUTRO
Nom.             lu,        &saj                           lu,   &sas      &a                  lu/    &san
Gen.             lu,        &sant      &oj                 lu    &sa,s     &hj                 lu,    &sant          &oj
Dat.             lu,        &sant      &i                  lu    &sa,s     &h|                 lu,    &sant          &i
Acu.             lu,        &sant      &a                  lu,   &sas      &an                 lu/    &san
Nom.             lu,        &sant      &ej                 lu,   &sas      &ai                 lu,    &sant          &a
Gen.             lu         &sa,nt     &wn                 lu    &sas      &w/n                lu     &sa,nt         &wn
Dat.             lu,        &sasi                          lu    &sa,s     &aij                lu,    &sasi
Acu.   lu, &sant &aj   lu &sa,s &aj   lu, &sant &a
Lección                              Morfología y sintaxis
                                      Sistema verbal del perfecto

 23                                 Adjetivo πολύς, πολλή, πολύ.
                                     Preposición/conjunción πλήν
                                   Conjunción enclítica pospositiva τέ
                                            Adverbio τότε

1 Morfología
1.1 Formas variables
1.1.1 Formas verbales: el sistema verbal del tiempo perfecto.
El tiempo perfecto forma un sistema propio independiente. Por eso, en los diccionarios
aparece dentro de las seis categorías con las que se enuncia el verbo.

   Presente        Futuro           Aoristo          Perfecto          Perfecto medio   Aoristo pasivo
    lu,w           lu,sw           e;lusa           le,luka              le,lumai         evlu,qhn

Las principales características de este tiempo son la reduplicación que se antepone a la
«base verbal» y las «terminaciones».

               Reduplicación          Base verbal               Terminación
                  le,Ä                  ÄluÄ                    ÄkÄ a


Reduplicación.
–Es una marca característica del sistema verbal de este tiempo del verbo griego.
–Si comienza con una consonante se forma por lo general a partir de la duplicación de la
primera consonante de la «base verbal» más la vocal épsilon (ε).
        πιστεύω  perfecto     πε-πίστευκα. = Creer
        λύω  perfecto λε-λυκα. = Desatar
–Si comienza con una consonante muda como                , éstas se transforman en sus
equivalentes de grado fuerte:
          .
          .
          .
–Si comienza con una vocal se produce el fenómeno del alargamiento vocálico
       ἀκούω  perfecto ἀκήκοα. = Escuchar
–En los verbos compuestos se intercala entre la preposición o la primera parte del verbo
compuesto y la «base verbal».

Terminaciones
Las terminaciones del tiempo prefecto, modo indicativo, voz activa son constantes con
la única excepción de la 3ª persona plural que presenta a veces la forma abreviada (–an)
en lugar de la forma larga (–asi)
Singular                         Plural
          1    Äa                                       Äamen
          2    Äaj                                      Äate
          3    Äe$n%                                    Äasi$n% Æ Äan
Perfecto débil (- ).
A los llamados verbos perfectos débiles se les añade la consonante kappa ( ) entre la
«base verbal» y la «terminación».
     #                      Singular                                    Plural
     1   le,ÄluÄkÄa                                     leÄlu,ÄkÄamen
     2   le,ÄluÄkÄaj                                    leÄlu,ÄkÄate
     3   le,ÄluÄkÄe$n%                                  leÄlu,ÄkÄasi$n% Æ Äan

Perfecto fuerte.
A los llamados verbos perfectos fuertes se les añade la «terminación» directamente a la
«base verbal».
               Reduplicación       Base verbal         Terminación
                     geÄ,                    ÄgrafÄ               Äa
1.1.2 Formas nominales
Adjetivo
 polu,j, pollh,, polu,, mucho, numeroso ; abundante.
                                 Singular
          M.                F.                N.
    N.    polu,j            pollh,            polu,
    G.    pollou/           pollh/j           pollou/
    D.    pollw|/           pollh|/           pollw|/
    A.    polu,n            pollh,n           polu,
                                  Plural
    N.    polloi,           pollai,           polla,
    G.    pollw/n           pollw/n           pollw/n
    D.    polloi/j          pollai/j          polloi/j
    A.    pollou,j          polla,j           polla,

1.2 Formas invariables
Preposición/conjunción πλήν
La palabra tiene dos funciones como preposición y como conjunción.
Como preposición rige el genitivo y significa <excepto> o también <aparte de; fuera
de>:
οὐκ ἔστιν ἄλλος πλὴν αὐτοῦ· No hay otro excepto Él.(Mc 12:32)
πλὴν τῶν ἀποστόλων Excepto los apóstoles(Hch 8:1)
πλὴν τοῦ πλοίου. (Hch 27:22) excepto la barca.

Como conjunción se antepone a la expresión y significa <sólo; pero, sin embargo>
πλὴν λέγω ὑμῖν (Mt 11:22) Sólo os digo.
πλὴν οὐχ ὡς ἐγὼ θέλω ἀλλ᾽ ὡς σύ. (Mt 26:39) Pero no como yo quiero, sino como tu quieres.

Conjunción enclítica pospositiva τέ
La palabra es una conjunción, es decir una palabra invariable usada para establecer
varios grados de vinculación entre una palabra y otra o uentre expresiones similares.
συνήγαγον… πονηρούς τε καὶ ἀγαθούς (Mt 22:10) congregaron malos y también buenos.

Adverbio τότε

2 Sintaxis
Significado y uso del tiempo perfecto
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis
Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis

Más contenido relacionado

Similar a Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis

Material 2 apoyo complementario
Material 2 apoyo complementarioMaterial 2 apoyo complementario
Material 2 apoyo complementarioG.I.L.T.
 
Procedimientos gramaticales según Edward Sapir
Procedimientos gramaticales según Edward SapirProcedimientos gramaticales según Edward Sapir
Procedimientos gramaticales según Edward SapirAlma Raquel Oidor
 
Tercera declinación griega. didáctica
Tercera declinación griega. didácticaTercera declinación griega. didáctica
Tercera declinación griega. didácticaProfesoresdeclasicas
 
El caso gramatical en griego moderno
El caso gramatical en griego modernoEl caso gramatical en griego moderno
El caso gramatical en griego modernorobepoulos
 
cuadernillo_lengua_2011.pdf
cuadernillo_lengua_2011.pdfcuadernillo_lengua_2011.pdf
cuadernillo_lengua_2011.pdftony rander
 
cuadernillo_lengua_2011.pdf
cuadernillo_lengua_2011.pdfcuadernillo_lengua_2011.pdf
cuadernillo_lengua_2011.pdftony rander
 
Nueva ortografía de la lengua española
Nueva ortografía de la lengua españolaNueva ortografía de la lengua española
Nueva ortografía de la lengua españolanivelacionuas2012
 
Appendix I PPA first term LATIN (E.Fouz)
Appendix I PPA first term LATIN (E.Fouz)Appendix I PPA first term LATIN (E.Fouz)
Appendix I PPA first term LATIN (E.Fouz)EugenioFouz
 
Análisis núcleo verbal
Análisis núcleo verbal Análisis núcleo verbal
Análisis núcleo verbal mily2383
 

Similar a Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis (20)

Curso de griego
Curso de griegoCurso de griego
Curso de griego
 
Escribir bien
Escribir bienEscribir bien
Escribir bien
 
Material 2 apoyo complementario
Material 2 apoyo complementarioMaterial 2 apoyo complementario
Material 2 apoyo complementario
 
Curso+de+griego+catolico
Curso+de+griego+catolicoCurso+de+griego+catolico
Curso+de+griego+catolico
 
Procedimientos gramaticales según Edward Sapir
Procedimientos gramaticales según Edward SapirProcedimientos gramaticales según Edward Sapir
Procedimientos gramaticales según Edward Sapir
 
La ortografía. teoría y práctica
La ortografía. teoría y prácticaLa ortografía. teoría y práctica
La ortografía. teoría y práctica
 
Tercera declinación griega. didáctica
Tercera declinación griega. didácticaTercera declinación griega. didáctica
Tercera declinación griega. didáctica
 
Tercera declinación-griega.-didáctica
Tercera declinación-griega.-didácticaTercera declinación-griega.-didáctica
Tercera declinación-griega.-didáctica
 
El caso gramatical en griego moderno
El caso gramatical en griego modernoEl caso gramatical en griego moderno
El caso gramatical en griego moderno
 
cuadernillo_lengua_2011.pdf
cuadernillo_lengua_2011.pdfcuadernillo_lengua_2011.pdf
cuadernillo_lengua_2011.pdf
 
cuadernillo_lengua_2011.pdf
cuadernillo_lengua_2011.pdfcuadernillo_lengua_2011.pdf
cuadernillo_lengua_2011.pdf
 
Lengua 6º. Repaso de 5º Primaria. Evaluación Inicial
Lengua 6º. Repaso de 5º Primaria. Evaluación InicialLengua 6º. Repaso de 5º Primaria. Evaluación Inicial
Lengua 6º. Repaso de 5º Primaria. Evaluación Inicial
 
Semana nº 10 ortografía silábica y lexical
Semana nº 10 ortografía silábica  y lexicalSemana nº 10 ortografía silábica  y lexical
Semana nº 10 ortografía silábica y lexical
 
Expo..tema...3.1 expoo
Expo..tema...3.1 expooExpo..tema...3.1 expoo
Expo..tema...3.1 expoo
 
Expo..tema...3.1 expoo
Expo..tema...3.1 expooExpo..tema...3.1 expoo
Expo..tema...3.1 expoo
 
Gramatica expo
Gramatica expoGramatica expo
Gramatica expo
 
Nueva ortografía
Nueva ortografíaNueva ortografía
Nueva ortografía
 
Nueva ortografía de la lengua española
Nueva ortografía de la lengua españolaNueva ortografía de la lengua española
Nueva ortografía de la lengua española
 
Appendix I PPA first term LATIN (E.Fouz)
Appendix I PPA first term LATIN (E.Fouz)Appendix I PPA first term LATIN (E.Fouz)
Appendix I PPA first term LATIN (E.Fouz)
 
Análisis núcleo verbal
Análisis núcleo verbal Análisis núcleo verbal
Análisis núcleo verbal
 

Último

Informatica Generalidades - Conceptos Básicos
Informatica Generalidades - Conceptos BásicosInformatica Generalidades - Conceptos Básicos
Informatica Generalidades - Conceptos BásicosCesarFernandez937857
 
codigos HTML para blogs y paginas web Karina
codigos HTML para blogs y paginas web Karinacodigos HTML para blogs y paginas web Karina
codigos HTML para blogs y paginas web Karinavergarakarina022
 
Registro Auxiliar - Primaria 2024 (1).pptx
Registro Auxiliar - Primaria  2024 (1).pptxRegistro Auxiliar - Primaria  2024 (1).pptx
Registro Auxiliar - Primaria 2024 (1).pptxFelicitasAsuncionDia
 
Planificacion Anual 2do Grado Educacion Primaria 2024 Ccesa007.pdf
Planificacion Anual 2do Grado Educacion Primaria   2024   Ccesa007.pdfPlanificacion Anual 2do Grado Educacion Primaria   2024   Ccesa007.pdf
Planificacion Anual 2do Grado Educacion Primaria 2024 Ccesa007.pdfDemetrio Ccesa Rayme
 
Caja de herramientas de inteligencia artificial para la academia y la investi...
Caja de herramientas de inteligencia artificial para la academia y la investi...Caja de herramientas de inteligencia artificial para la academia y la investi...
Caja de herramientas de inteligencia artificial para la academia y la investi...Lourdes Feria
 
programa dia de las madres 10 de mayo para evento
programa dia de las madres 10 de mayo  para eventoprograma dia de las madres 10 de mayo  para evento
programa dia de las madres 10 de mayo para eventoDiegoMtsS
 
PRIMER SEMESTRE 2024 ASAMBLEA DEPARTAMENTAL.pptx
PRIMER SEMESTRE 2024 ASAMBLEA DEPARTAMENTAL.pptxPRIMER SEMESTRE 2024 ASAMBLEA DEPARTAMENTAL.pptx
PRIMER SEMESTRE 2024 ASAMBLEA DEPARTAMENTAL.pptxinformacionasapespu
 
ACERTIJO DE LA BANDERA OLÍMPICA CON ECUACIONES DE LA CIRCUNFERENCIA. Por JAVI...
ACERTIJO DE LA BANDERA OLÍMPICA CON ECUACIONES DE LA CIRCUNFERENCIA. Por JAVI...ACERTIJO DE LA BANDERA OLÍMPICA CON ECUACIONES DE LA CIRCUNFERENCIA. Por JAVI...
ACERTIJO DE LA BANDERA OLÍMPICA CON ECUACIONES DE LA CIRCUNFERENCIA. Por JAVI...JAVIER SOLIS NOYOLA
 
La triple Naturaleza del Hombre estudio.
La triple Naturaleza del Hombre estudio.La triple Naturaleza del Hombre estudio.
La triple Naturaleza del Hombre estudio.amayarogel
 
OLIMPIADA DEL CONOCIMIENTO INFANTIL 2024.pptx
OLIMPIADA DEL CONOCIMIENTO INFANTIL 2024.pptxOLIMPIADA DEL CONOCIMIENTO INFANTIL 2024.pptx
OLIMPIADA DEL CONOCIMIENTO INFANTIL 2024.pptxjosetrinidadchavez
 
EXPECTATIVAS vs PERSPECTIVA en la vida.
EXPECTATIVAS vs PERSPECTIVA  en la vida.EXPECTATIVAS vs PERSPECTIVA  en la vida.
EXPECTATIVAS vs PERSPECTIVA en la vida.DaluiMonasterio
 
NARRACIONES SOBRE LA VIDA DEL GENERAL ELOY ALFARO
NARRACIONES SOBRE LA VIDA DEL GENERAL ELOY ALFARONARRACIONES SOBRE LA VIDA DEL GENERAL ELOY ALFARO
NARRACIONES SOBRE LA VIDA DEL GENERAL ELOY ALFAROJosé Luis Palma
 
Neurociencias para Educadores NE24 Ccesa007.pdf
Neurociencias para Educadores  NE24  Ccesa007.pdfNeurociencias para Educadores  NE24  Ccesa007.pdf
Neurociencias para Educadores NE24 Ccesa007.pdfDemetrio Ccesa Rayme
 
DE LAS OLIMPIADAS GRIEGAS A LAS DEL MUNDO MODERNO.ppt
DE LAS OLIMPIADAS GRIEGAS A LAS DEL MUNDO MODERNO.pptDE LAS OLIMPIADAS GRIEGAS A LAS DEL MUNDO MODERNO.ppt
DE LAS OLIMPIADAS GRIEGAS A LAS DEL MUNDO MODERNO.pptELENA GALLARDO PAÚLS
 
Introducción:Los objetivos de Desarrollo Sostenible
Introducción:Los objetivos de Desarrollo SostenibleIntroducción:Los objetivos de Desarrollo Sostenible
Introducción:Los objetivos de Desarrollo SostenibleJonathanCovena1
 

Último (20)

Informatica Generalidades - Conceptos Básicos
Informatica Generalidades - Conceptos BásicosInformatica Generalidades - Conceptos Básicos
Informatica Generalidades - Conceptos Básicos
 
codigos HTML para blogs y paginas web Karina
codigos HTML para blogs y paginas web Karinacodigos HTML para blogs y paginas web Karina
codigos HTML para blogs y paginas web Karina
 
Registro Auxiliar - Primaria 2024 (1).pptx
Registro Auxiliar - Primaria  2024 (1).pptxRegistro Auxiliar - Primaria  2024 (1).pptx
Registro Auxiliar - Primaria 2024 (1).pptx
 
Sesión de clase: Defendamos la verdad.pdf
Sesión de clase: Defendamos la verdad.pdfSesión de clase: Defendamos la verdad.pdf
Sesión de clase: Defendamos la verdad.pdf
 
Planificacion Anual 2do Grado Educacion Primaria 2024 Ccesa007.pdf
Planificacion Anual 2do Grado Educacion Primaria   2024   Ccesa007.pdfPlanificacion Anual 2do Grado Educacion Primaria   2024   Ccesa007.pdf
Planificacion Anual 2do Grado Educacion Primaria 2024 Ccesa007.pdf
 
Caja de herramientas de inteligencia artificial para la academia y la investi...
Caja de herramientas de inteligencia artificial para la academia y la investi...Caja de herramientas de inteligencia artificial para la academia y la investi...
Caja de herramientas de inteligencia artificial para la academia y la investi...
 
programa dia de las madres 10 de mayo para evento
programa dia de las madres 10 de mayo  para eventoprograma dia de las madres 10 de mayo  para evento
programa dia de las madres 10 de mayo para evento
 
PRIMER SEMESTRE 2024 ASAMBLEA DEPARTAMENTAL.pptx
PRIMER SEMESTRE 2024 ASAMBLEA DEPARTAMENTAL.pptxPRIMER SEMESTRE 2024 ASAMBLEA DEPARTAMENTAL.pptx
PRIMER SEMESTRE 2024 ASAMBLEA DEPARTAMENTAL.pptx
 
ACERTIJO DE LA BANDERA OLÍMPICA CON ECUACIONES DE LA CIRCUNFERENCIA. Por JAVI...
ACERTIJO DE LA BANDERA OLÍMPICA CON ECUACIONES DE LA CIRCUNFERENCIA. Por JAVI...ACERTIJO DE LA BANDERA OLÍMPICA CON ECUACIONES DE LA CIRCUNFERENCIA. Por JAVI...
ACERTIJO DE LA BANDERA OLÍMPICA CON ECUACIONES DE LA CIRCUNFERENCIA. Por JAVI...
 
La triple Naturaleza del Hombre estudio.
La triple Naturaleza del Hombre estudio.La triple Naturaleza del Hombre estudio.
La triple Naturaleza del Hombre estudio.
 
OLIMPIADA DEL CONOCIMIENTO INFANTIL 2024.pptx
OLIMPIADA DEL CONOCIMIENTO INFANTIL 2024.pptxOLIMPIADA DEL CONOCIMIENTO INFANTIL 2024.pptx
OLIMPIADA DEL CONOCIMIENTO INFANTIL 2024.pptx
 
EXPECTATIVAS vs PERSPECTIVA en la vida.
EXPECTATIVAS vs PERSPECTIVA  en la vida.EXPECTATIVAS vs PERSPECTIVA  en la vida.
EXPECTATIVAS vs PERSPECTIVA en la vida.
 
La Trampa De La Felicidad. Russ-Harris.pdf
La Trampa De La Felicidad. Russ-Harris.pdfLa Trampa De La Felicidad. Russ-Harris.pdf
La Trampa De La Felicidad. Russ-Harris.pdf
 
NARRACIONES SOBRE LA VIDA DEL GENERAL ELOY ALFARO
NARRACIONES SOBRE LA VIDA DEL GENERAL ELOY ALFARONARRACIONES SOBRE LA VIDA DEL GENERAL ELOY ALFARO
NARRACIONES SOBRE LA VIDA DEL GENERAL ELOY ALFARO
 
Neurociencias para Educadores NE24 Ccesa007.pdf
Neurociencias para Educadores  NE24  Ccesa007.pdfNeurociencias para Educadores  NE24  Ccesa007.pdf
Neurociencias para Educadores NE24 Ccesa007.pdf
 
Presentacion Metodología de Enseñanza Multigrado
Presentacion Metodología de Enseñanza MultigradoPresentacion Metodología de Enseñanza Multigrado
Presentacion Metodología de Enseñanza Multigrado
 
DE LAS OLIMPIADAS GRIEGAS A LAS DEL MUNDO MODERNO.ppt
DE LAS OLIMPIADAS GRIEGAS A LAS DEL MUNDO MODERNO.pptDE LAS OLIMPIADAS GRIEGAS A LAS DEL MUNDO MODERNO.ppt
DE LAS OLIMPIADAS GRIEGAS A LAS DEL MUNDO MODERNO.ppt
 
Defendamos la verdad. La defensa es importante.
Defendamos la verdad. La defensa es importante.Defendamos la verdad. La defensa es importante.
Defendamos la verdad. La defensa es importante.
 
Introducción:Los objetivos de Desarrollo Sostenible
Introducción:Los objetivos de Desarrollo SostenibleIntroducción:Los objetivos de Desarrollo Sostenible
Introducción:Los objetivos de Desarrollo Sostenible
 
Power Point: "Defendamos la verdad".pptx
Power Point: "Defendamos la verdad".pptxPower Point: "Defendamos la verdad".pptx
Power Point: "Defendamos la verdad".pptx
 

Introducción al griego del Nuevo Testamento: Alfabeto, morfología y sintaxis

  • 1. Introducción al estudio griego del Nuevo Testamento James Swetnam
  • 2. Sumario: Lección Alfabeto Griego: 1 consonantes y vocales Consonantes 17 Mayúsculas Minúsculas Clasificación Letras Simples (14) Consonantes Dobles (3) Clasificación Consonantes Mudas (9) Sonoras (5) Vocales 7 Duración Variables Cortas Largas Mayúsculas Minúsculas * Iota suscrita: las vocales largas alfa ( ¯), eta ( ) y omega ( ) minúsculas pueden llevar en la parte inferior una pequeña iota llamada «iota suscrita» (w| h| a|) que es una abreviación de la escritura plena. De modo que cuando las letras van en minúscula se escribe una iota después de estas vocales largas (a|, h|, w|) y se conseva su escritura plena cuando se escriben en mayúscula (AI, WI, HI): AI  a¯i  a|¯ WI  wi  w| HI  hi  h| Los signos diacríticos La escritura de las letras está acompañada por un conjunto de signos diacríticos que sirven para precisar aún más el significado de las palabras y para organizar el texto en unidades de sentido que correspondería a lo que son las frases, cláusulas y oraciones en las lenguas modernas occidentales. Estos signos son: Los acentos.
  • 3. Los espíritus. Áspero. Fuerte. Los signos de puntuación. Punto. Coma. Punto y coma. Punto alto. Apostrofes Crasis Diéresis Los acentos Los acentos en griego son de tres tipos: agudo, grave y circunflejo. En la pronunciación clásica o moderna corresponden simplemente a un énfasis. Acento Signo Grave Agudo / Circunflejo ^
  • 4. Edited by Foxit Reader Copyright(C) by Foxit Software Company,2005-2008 For Evaluation Only. Lección Morfología y sintaxis: Verbo copulativo presente indicativo Sustantivos: 2ª Declinación masculino 2 Adverbios de negación. 1 Morfología  Verbal Accidentes: tiempo, modo, voz; persona, número. Base verbal y terminación Conjugaciones o Verbos terminados en –MI o Verbos terminados en –W  Nominal o Base lexical y desinencia o Sustantivos, infinitivos; adjetivos, artículos, participios, pronombres o Declinaciones o Accidentes: género, número, caso. 1.1 Formas variables: 1.1.1 Morfología Verbal: Verbo eivmi, (ser o estar): tiempo presente, modo indicativo, Número Persona TIEMPO Presente 1. eivmi, (Soy/estoy) Singular 2. ei= (Eres/estás) 3. evsti,(n) (Es/está) 1. evsme,n (Somos/estamos) evste, Plural 2. (sois/estáis) 3. eivsi,(n) (son/están) 1.1.2 Morfología nominal: Segunda declinación: La segunda declinación esta conformado por el grupo más numeroso de palabras griegas que tienen terminaciones muy uniformes y son en su mayoría de género masculino, con un buen número de género neutro y unas pocas de género femenino. Es particular de esta declinación tener por lo general un caso vocativo con una terminación en épsilon (– ). Se debe prestar atención a la colocación del acento ya que tiende a permanecer en la posición del nominativo. En cualquier declinación se debe diferenciar la «base de declinación», tomada por lo general del caso genitivo, de la terminación que varía en cada caso. Segunda declinación sustantivos masculinos
  • 5. Edited by Foxit Reader Copyright(C) by Foxit Software Company,2005-2008 For Evaluation Only. El sustantivo modelo es lo,goj (palabra). La base de declinación es <log–> y las terminaciones varían según el caso de manera uniforme para todos los sustantivos de esta declinación. 2ª Declinación Masculino BASE log- (palabra) NÚMERO Singular Plural Nominativo. lo,gÄoj lo,gÄoi Genitivo. lo,gÄou lo,gÄwn lo,gÄw| lo,gÄoij CASO Dativo. Acusativo. lo,gÄon lo,gÄouj Vocativo. lo,gÄe lo,gÄoi Artículo En griego sólo existe el artículo definido. El indefinido se deduce por la ausencia del definido. Es muy importante recordar el artículo ya que permite identificar rápidamente el caso y el número de la palabra que determina. o`, h`, to,, el, la, lo; los, las. # Caso MASCULINO FEMENINO NEUTRO N. o` h` to, G. tou/ th/j tou/ Singular D. tw|/ th|/ tw|/ A. to,n th,n to, N. oi` ai` ta, G. tw/n tw/n tw/n Plural D. toi/j tai/j toi/j A. tou,j ta,j ta, Ej.: la palabra: o` lo,goj. 1.2 Formas invariables: adverbio negativo οὐ (―no‖) Negación simple: El adverbio negativo οὐ se utiliza por lo general en el modo indicativo como negación simple. Al final se le añade una consonante eufónica (οὐκ / οὐχ) para evitar que se funda con la vocal inicial de otras palabras: Escritura Posición Ejemplo Οὐ χρείαν ἔχουσιν ―no tienen necesidad (Mc οὐ Delante de cualquier consonante. 2:17). οὐκ Delante de una vocal con espíritu suave οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ―no soy digno‖ (Mc 1:7) οὐχ ὡς οἱ γραμματεῖς ―no como los escribas‖ (Mc οὐχ Delante de una vocal con espíritu áspero 1:22)
  • 6. Negación enfática: Se combina con otras negaciones para realizar una negación enfática: οὐ μή <de ninguna manera>, οὐκ οὐδέν <de ningún modo>: οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου (Mt 5:18 ) ―de ninguna manera se pasará la ley‖. ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν (Jn 6:63) ―la carne de ningún modo ayuda‖. Respuesta negativa: οὔ escrito con acento agudo es la respuesta negativa a una pregunta: καὶ ἀπεκρίθη, Οὔ. ―Y respondió: no‖ (Jn 1:21). 2 Sintaxis:  Verbos predicativos y copulativos.  Nociones de tiempo y modo.  Uso del artículo definido.  El caso nominativo.  Uso predicativo, atributivo y sustantivado del adjetivo.  Concordancia 3 Vocaubulario εἰμὶ λέγω ἔρχομαι ὁ, ἡ, τό οὐ, οὐκ, οὐχ
  • 7. Lección Morfología y sintaxis Verbo copulativo imperfecto indicativo Sustantivo 2ª declinación neutro 3 Preposiciones y adverbios 1 Morfología 1.1 Formas variables 1.1.1 Morfología Verbal: Número Persona TIEMPO: Imperfecto 1. h;mhn Singular 2. h=j /ἦσθα 3. h=n 1. h=men / ἤμεθα Plural 2. h=te 3. h=san * La forma alternativa ἦσθα aparece dos veces en el NT: Mc 14,67; Mt 26, 29; y la forma alternativa ἤμεθα aparece cinco veces en el NT: Mt 23:30 (2x); Hch 27, 37; Gal 4, 3 Ef 2,3. 1.1.2 Morfología nominal: Pronombre relativo: o[j, h[, o[,: que, quien; el que, la que, lo que; el/la/lo cual # CASO MASCULINO FEMENINO NEUTRO Nominativo. o[j h[ o[ Singular Genitivo. ou- h-j ou- Dativo. w|- h|- w|- Acusativo. o[n h[n o[ Nominativo. oi[ ai[ a[ Plural Genitivo. w-n w-n w-n Dativo. oi-j ai-j oi-j Acusativo. ou[j a-j a[ Segunda declinación sustantivo neutro: Los sustantivos de género neutro presentan la misma terminación en el nominativo y acusativo.
  • 8. 2ª Declinación Neutro BASE erg– (obra) NÚMERO Singular Plural Nominativo. e;rgÄon e;rgÄa Genitivo. e;rgÄou e;rgÄwn e;rgÄw| e;rgÄoij CASO Dativo. Acusativo. e;rgÄon e;rgÄa Vocativo. e;rgÄon e;rgÄa 1.2 Formas invariables: 1.2.1 Preposición εἰς: La preposición es una parte invariable de la oración que indica la relación que las palabras que la siguen tienen entre sí y con el verbo que las rige. La preposición εἰς rige en acusativo y tiene tres significados básicos: de lugar; de tiempo; de dirección o finalidad. εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν = Para el perdón de los pecados. (Mc 1,4) εἰς τὸν Ἰορδάνην (Mar 1:9) en el Jordan (Mc 1, 9) εἰς τὴν ἔρημον = hacia el desierto (Mc 1, 12). εἰς τὴν Γαλιλαίαν = hacia la Galilea (Mc 1, 14). ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται =El que resista hasta el fin se salvará (Mc 13:13 ). 1.2.2 Adverbio πρῶτον: El adverbio es una palabra invariable que modifica al verbo y al adjetivo. πρῶτον es un adverbio de ubicación espacio-temporal que establece un orden de precedencia (primero, segundo, tercero, etc.) o una precedencia en el lugar. ἡ γῆ καρποφορεῖ πρῶτον χόρτον = la tierra produce primero el brote (Mc 4:28 ). 2 Sintaxis: Significado y uso del tiempo imperfecto. Pronombre relativo: El pronombre relativo ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου Envío mi mensajero que preparará tu camino. (Mc 1:2 ) οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς (Mar 1:) del que no soy digno
  • 9. El caso acusativo: Concordancia del neutro plural Sumario de la segunda declinación MASCULINO FEMENINO NEUTRO Base logo-(palabra) avnqrwpo-(humano) ui`o-(hijo) nhso&(isla) dwro-(regalo) Nom. lo,goj a;nqrwpoj ui`o,j nh/soj dw/ron Gen. lo,gou avnqrw,pou ui`ou/ nh,sou dw,rou Singular Dat. lo,gw| avnqrw,pw| ui`w/| nh,sw| dw,rw| Acu. lo,gon a;nqrwpon ui`o,n nh/son dw/ron Voc. lo,ge a;nqrwpe ui`e, nh/se dw/ron Nom. lo,goi a;nqrwpoi ui`oi, nh/soi dw/ra Gen. lo,gwn avnqrw,pwn ui`wn / nh,swn dw,rwn Plural Dat. lo,goij avnqrw,poij ui`oi/j nh,sois dw,roij Acu. lo,gouj avnqrw,pouj ui`ou,j nh,soi dw/ra
  • 10. Lección Morfología y sintaxis Verbo eivmi, infinitivo presente e imperativo presente Sustantivo 1ª declinación 4 Preposiciones y adverbios 1 Morfología 1.1 Formas variables 1.1.1 Formas verbales Imperativo presente de eivmi,: Número Persona TIEMPO: Imperfecto Singular 2. i;sqi (sé) 3. e;stw (Sea) Plural 2. e;ste (Sed) 3. e;stwsan (Sean) Infinitivo presente eivmi,: Tiempo Modo Verbo Presente Infinitivo ei=nai 1.1.2 Formas nominales: Primera declinación: La mayor parte de los sustantivos de la 1ª declinación son de género femenino con un número menor de género masculino. En la declinación se dividen en grupos de acuerdo a la terminación de la base de declinación. Si la terminación va precedida de épsilon ( ), iota ( ) o ro ( ) se llama «alfa pura»; de lo contrario si van precedidos de otra letra se denomina «alfa impura». Alfa pura: avlh,qeia, –aj h`, verdad. Alfa impura alternante: do,xa,– hj, h`: gloria, esplendor. Alfa impura: grafh,,– hj h`: escrito; Escritura. ` 1ª DECLINACIÓN Sustantivo femenino BASE alhqei- (verdad) doxa±- (gloria) graf- (escritura) NÚMERO Singular Plural Singular Plural Singular Plural Nom.-Voc. avlh,qeia avlh,qeiai do,xÄa do,xÄai grafh, grafai, avlhqei,aj avlhqeiw/n do,xÄhj doxÄw/n grafh/j grafw/n CASO Gen. Dat. avlhqei,a| avlhqei,aij do,xÄh| do,xÄaij grafh|/ grafai/j
  • 11. Acu. avlh,qeian avlhqei,aj do,xÄan do,xÄaj grafh,n grafa,j Adjetivos: Al igual que en castellano los adjetivos griegos concuerdan con la palabra que modifican en número, caso y género. Los adjetivos femeninos siguen las mimas variaciones de la 1ª declinación: se dividen en grupos de acuerdo a la terminación que si va precedida de épsilon ( ), iota ( ) o ro ( ) se llama «alfa pura»; de lo contrario si va precedidos de otra letra se denomina «alfa impura». «Alfa pura» di,kaioj,–a,- on, justo/a. NUMERO BASE dikai– (justo/a) CASO MASCULINO FEMENINO NEUTRO Nominativo. di,kaioj dikai,a di,kaion Genitivo. dikai,ou dikai,aj dikai,ou Singular Dativo. dikai,w| dikai,a| dikai,w| Acusativo. di,kaion dikai,an di,kaion Vocativo di,kaie dikai,a di,kaion Nominativo. di,kaioi di,kaiai di,kaia Genitivo. dikai,wn dikai,wn dikai,wn Plural Dativo. dikai,oij dikai,aij dikai,oij Acusativo. dikai,ouj dikai,aj di,kaia «Alfa impura» avgaqo,j,–h,,–o,n, Bueno, buena. BASE avgaq– (Bueno/a) NÚMERO CASO MASCULINO FEMENINO NEUTRO Nominativo. avgaqo,j avgaqh, avgaqo,n Singular Genitivo. avgaqou/ avgaqh/j avgaqou/ Dativo. avgaqw|/ avgaqh|/ avgaqw|/ Acusativo. avgaqo,n avgaqh,n avgaqo,n Vocativo avgaqe, avgaqh, avgaqo,n Nominativo. avgaqoi, avgaqai, avgaqa, Plural Genitivo. avgaqw/n avgaqw/n avgaqw/n Dativo. avgaqoi/j avgaqai/j avgaqoi/j Acusativo. avgaqou,j avgaqa,j avgaqa, 1.2 Formas invariables Preposición ἀπό: el significado básico de <separación de>, <movimiento desde>
  • 12. Preposición Caso FUNCIÓN Ejemplo Traducción Separación Comienzo Distancia ἀπό GEN. Origen/fuente Causa Medio Causante Adverbial Preposición Caso FUNCIÓN Ejemplo Traducción Separación ἦλθεν Ἰησοῦς ἀπὸ Ναζαρὲτ (Mc 1:9) Vino Jesús de Nazaret Comienzo Distancia ἰδὼν τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ μακρόθεν (Mc 5:6) Al ver a Jesús desde lejos ἐκ/ἐξ GEN. Origen/fuente Causa Medio Causante Adverbial 2 Sintaxis Significado y uso del infinitivo. Imperativo: significado y uso. La concordancia del grupo nominal. Uso del genitivo. CASO Singular Plural Nom. evgw, h`mei/j Gen. evmou//mou h`mw/n Dat. evmoi,/moi h`mi/n Acu. evme,/me h`ma/j [Fri] ἀπό preposition with the genitive, with the basic meanings separation off, motion away from; (1) to denote separation from a person or place from, away from (LU 16.18); (2) to denote a point from which something begins from, out from (LU 24.47); (3) to indicate distance from a point away from, from, far from (2TH 1.9); ἀ. μακρόθεν from afar (MT 26.58); with detailed measurement ὡς ἀ. about (JN 11.18); (4) to indicate source or origin from, out of (JN 1.44); (5) to indicate cause or reason because of, on account of, as a result of, for (HE 5.7); (6) to indicate means with, with the help of, by (RV 18.15; LU 15.16); (7) to show the originator of the action in a verb from, by (1J 1.5); (8) in adverbial expressions: ἀ. μέρους in part, partly (RO 11.25); ἀ. μιᾶς alike, unanimously, as one (LU 14.18); ἀ. τῆς καρδίας from the heart, sincerely (MT 18.35)
  • 13. ἀπό PG ἀπό Mc 1:9 Καὶ ἐγένετο ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ἦλθεν Ἰησοῦς ἀπὸ Ναζαρὲτ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐβαπτίσθη εἰς τὸν Ἰορδάνην ὑπὸ Ἰωάννου. Mc 3:7 Καὶ ὁ Ἰησοῦς μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἀνεχώρησεν πρὸς τὴν θάλασσαν, καὶ πολὺ πλῆθος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας [ἠκολούθησεν], καὶ ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας Mc 3:8 καὶ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καὶ ἀπὸ τῆς Ἰδουμαίας καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου καὶ περὶ Τύρον καὶ Σιδῶνα, πλῆθος πολὺ ἀκούοντες ὅσα ἐποίει ἦλθον πρὸς αὐτόν. Mc 3:22 καὶ οἱ γραμματεῖς οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καταβάντες ἔλεγον ὅτι Βεελζεβοὺλ ἔχει καὶ ὅτι ἐν τ῵ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια. Mc 5:6 καὶ ἰδὼν τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ μακρόθεν ἔδραμεν καὶ προσεκύνησεν αὐτ῵ Mc 5:17 καὶ ἤρξαντο παρακαλεῖν αὐτὸν ἀπελθεῖν ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν. Mc 5:29 καὶ εὐθὺς ἐξηράνθη ἡ πηγὴ τοῦ αἵματος αὐτῆς καὶ ἔγνω τ῵ σώματι ὅτι ἴαται ἀπὸ τῆς μάστιγος. Mc 5:34 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ, Θυγάτηρ, ἡ πίστις σου σέσωκέν σε· ὕπαγε εἰς εἰρήνην καὶ ἴσθι ὑγιὴς ἀπὸ τῆς μάστιγός σου. Mc 5:35 Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχονται ἀπὸ τοῦ ἀρχισυναγώγου λέγοντες ὅτι Ἡ θυγάτηρ σου ἀπέθανεν· τί ἔτι σκύλλεις τὸν διδάσκαλον; Mc 6:33 καὶ εἶδον αὐτοὺς ὑπάγοντας καὶ ἐπέγνωσαν πολλοὶ καὶ πεζῇ ἀπὸ πασῶν τῶν πόλεων συνέδραμον ἐκεῖ καὶ προῆλθον αὐτούς. Mc 6:43 καὶ ἦραν κλάσματα δώδεκα κοφίνων πληρώματα καὶ ἀπὸ τῶν ἰχθύων. Mc 7:1 Καὶ συνάγονται πρὸς αὐτὸν οἱ Φαρισαῖοι καί τινες τῶν γραμματέων ἐλθόντες ἀπὸ Ἱεροσολύμων. Mc 7:17 Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς οἶκον ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ἐπηρώτων αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὴν παραβολήν. Mc 7:28 ἡ δὲ ἀπεκρίθη καὶ λέγει αὐτ῵, Κύριε, καὶ τὰ κυνάρια ὑποκάτω τῆς τραπέζης ἐσθίουσιν ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν παιδίων. Mc 7:33 καὶ ἀπολαβόμενος αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ὄχλου κατ᾽ ἰδίαν ἔβαλεν τοὺς δακτύλους αὐτοῦ εἰς τὰ ὦτα αὐτοῦ καὶ πτύσας ἥψατο τῆς γλώσσης αὐτοῦ, Mc 8:3 καὶ ἐὰν ἀπολύσω αὐτοὺς νήστεις εἰς οἶκον αὐτῶν, ἐκλυθήσονται ἐν τῇ ὁδ῵· καί τινες αὐτῶν ἀπὸ μακρόθεν ἥκασιν. Mc 8:11 Καὶ ἐξῆλθον οἱ Φαρισαῖοι καὶ ἤρξαντο συζητεῖν αὐτ῵, ζητοῦντες παρ᾽ αὐτοῦ σημεῖον ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, πειράζοντες αὐτόν. Mc 8:15 καὶ διεστέλλετο αὐτοῖς λέγων, Ὁρᾶτε, βλέπετε ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ τῆς ζύμης Ἡρῴδου. Mc 10:6 ἀπὸ δὲ ἀρχῆς κτίσεως ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς· Mc 10:46 Καὶ ἔρχονται εἰς Ἰεριχώ. καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ ἀπὸ Ἰεριχὼ καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ καὶ ὄχλου ἱκανοῦ ὁ υἱὸς Τιμαίου Βαρτιμαῖος, τυφλὸς προσαίτης, ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδόν. Mc 11:12 Καὶ τῇ ἐπαύριον ἐξελθόντων αὐτῶν ἀπὸ Βηθανίας ἐπείνασεν. Mc 11:13 καὶ ἰδὼν συκῆν ἀπὸ μακρόθεν ἔχουσαν φύλλα ἦλθεν, εἰ ἄρα τι εὑρήσει ἐν αὐτῇ, καὶ ἐλθὼν ἐπ᾽ αὐτὴν οὐδὲν εὗρεν εἰ μὴ φύλλα· ὁ γὰρ καιρὸς οὐκ ἦν σύκων. Mc 12:2 καὶ ἀπέστειλεν πρὸς τοὺς γεωργοὺς τ῵ καιρ῵ δοῦλον ἵνα παρὰ τῶν γεωργῶν λάβῃ ἀπὸ τῶν καρπῶν τοῦ ἀμπελῶνος· Mc 12:34 καὶ ὁ Ἰησοῦς ἰδὼν [αὐτὸν] ὅτι νουνεχῶς ἀπεκρίθη εἶπεν αὐτ῵, Οὐ μακρὰν εἶ ἀπὸ τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ. καὶ οὐδεὶς οὐκέτι ἐτόλμα αὐτὸν ἐπερωτῆσαι. Mc 12:38 Καὶ ἐν τῇ διδαχῇ αὐτοῦ ἔλεγεν, Βλέπετε ἀπὸ τῶν γραμματέων τῶν θελόντων ἐν στολαῖς περιπατεῖν καὶ ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς
  • 14. Mc 13:28 Ἀπὸ δὲ τῆς συκῆς μάθετε τὴν παραβολήν· ὅταν ἤδη ὁ κλάδος αὐτῆς ἁπαλὸς γένηται καὶ ἐκφύῃ τὰ φύλλα, γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς τὸ θέρος ἐστίν· Mc 14:54 καὶ ὁ Πέτρος ἀπὸ μακρόθεν ἠκολούθησεν αὐτ῵ ἕως ἔσω εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέως καὶ ἦν συγκαθήμενος μετὰ τῶν ὑπηρετῶν καὶ θερμαινόμενος πρὸς τὸ φῶς. Mc 15:30 σῶσον σεαυτὸν καταβὰς ἀπὸ τοῦ σταυροῦ. Mc 15:32 ὁ Χριστὸς ὁ βασιλεὺς Ἰσραὴλ καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ, ἵνα ἴδωμεν καὶ πιστεύσωμεν. καὶ οἱ συνεσταυρωμένοι σὺν αὐτ῵ ὠνείδιζον αὐτόν. Mc 15:40 Ἦσαν δὲ καὶ γυναῖκες ἀπὸ μακρόθεν θεωροῦσαι, ἐν αἷς καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ Ἰακώβου τοῦ μικροῦ καὶ Ἰωσῆτος μήτηρ καὶ Σαλώμη, Mc 15:43 ἐλθὼν Ἰωσὴφ [ὁ] ἀπὸ Ἁριμαθαίας εὐσχήμων βουλευτής, ὃς καὶ αὐτὸς ἦν προσδεχόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ, τολμήσας εἰσῆλθεν πρὸς τὸν Πιλᾶτον καὶ Ἠτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. Mc 15:45 καὶ γνοὺς ἀπὸ τοῦ κεντυρίωνος ἐδωρήσατο τὸ πτῶμα τ῵ Ἰωσήφ. Mc 16:8 καὶ ἐξελθοῦσαι ἔφυγον ἀπὸ τοῦ μνημείου, εἶχεν γὰρ αὐτὰς τρόμος καὶ ἔκστασις· καὶ οὐδενὶ οὐδὲν εἶπαν· ἐφοβοῦντο γάρ. [[πάντα δὲ τὰ παρηγγελμένα τοῖς περὶ τὸν Πέτρον συντόμως ἐξήγγειλαν. Μετὰ δὲ ταῦτα καὶ αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ ἀνατολῆς καὶ ἄχρι δύσεως ἐξαπέστειλεν δι᾽ αὐτῶν τὸ ἱερὸν καὶ ἄφθαρτον κήρυγμα τῆς αἰωνίου σωτηρίας. ἀμήν.]] [Fri] ἐκ before a vowel ἐξ; preposition with the genitive; (1) spatially, denoting motion away from a place, after verbs of going, sending, escaping, moving from, out of, away from (MK 7.31); (2) denoting direction from which something comes from, out of (LU 5.3); (3) denoting origin as to family, race, city from, out of (LU 2.36); (4) denoting source, cause, motive, reason from, of, by (MT 5.37; JN 1.13); (5) denoting the distinguishing mark of a class, group, party from, of (AC 11.2); (6) used in periphrasis; (a) for the partitive genitive, after words denoting number of (JN 1.35; 6.60); (b) after an interrogative or indefinite pronoun of (LU 11.5; JN 6.64); (c) used with εἶναι belong to, be one of (MT 26.73); (d) after verbs of filling with (JN 12.3); (e) denoting price or value for (the amount of) (MT 20.2); (7) temporally; (a) denoting time from when from, since, for (JN 9.32); (b) showing sequence of time ἡμέραν ἐξ ἡμέρας day after day (2P 2.8); ἐκ δευτέρου for the second time, again (MT 26.42); ἐκ τρίτου for the third time (MT 26.44); (8) adverb; (a) ἐκ μέτρου by measure, sparingly (JN 3.34); (b) ἐκ μέρους individually, in particular (1C 12.27); (c) ἐκ λύπης reluctantly, grudgingly (2C 9.7); ἐκ συμφώνου mutually, by common consent (1C 7.5) ἐκ PG ἐκ Mc 1:10 καὶ εὐθὺς ἀναβαίνων ἐκ τοῦ ὕδατος εἶδεν σχιζομένους τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸ πνεῦμα ὡς περιστερὰν καταβαῖνον εἰς αὐτόν· Mc 1:11 καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τῶν οὐρανῶν, Σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ εὐδόκησα. Mc 1:29 Καὶ εὐθὺς ἐκ τῆς συναγωγῆς ἐξελθόντες ἦλθον εἰς τὴν οἰκίαν Σίμωνος καὶ Ἀνδρέου μετὰ Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου. Mc 5:2 καὶ ἐξελθόντος αὐτοῦ ἐκ τοῦ πλοίου εὐθὺς ὑπήντησεν αὐτ῵ ἐκ τῶν μνημείων ἄνθρωπος ἐν πνεύματι ἀκαθάρτῳ, Mc 5:8 ἔλεγεν γὰρ αὐτ῵, Ἔξελθε τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον ἐκ τοῦ ἀνθρώπου. Mc 6:14 Καὶ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς Ἡρῴδης, φανερὸν γὰρ ἐγένετο τὸ ὄνομα αὐτοῦ, καὶ ἔλεγον ὅτι Ἰωάννης ὁ βαπτίζων ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν καὶ διὰ τοῦτο ἐνεργοῦσιν αἱ δυνάμεις ἐν αὐτ῵.
  • 15. Mc 6:51 καὶ ἀνέβη πρὸς αὐτοὺς εἰς τὸ πλοῖον καὶ ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος, καὶ λίαν [ἐκ περισσοῦ] ἐν ἑαυτοῖς ἐξίσταντο· Mc 6:54 καὶ ἐξελθόντων αὐτῶν ἐκ τοῦ πλοίου εὐθὺς ἐπιγνόντες αὐτὸν Mc 7:15 οὐδέν ἐστιν ἔξωθεν τοῦ ἀνθρώπου εἰσπορευόμενον εἰς αὐτὸν ὃ δύναται κοινῶσαι αὐτόν, ἀλλὰ τὰ ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενά ἐστιν τὰ κοινοῦντα τὸν ἄνθρωπον. Mc 7:20 ἔλεγεν δὲ ὅτι Τὸ ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενον, ἐκεῖνο κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον. Mc 7:21 ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται, πορνεῖαι, κλοπαί, φόνοι, Mc 7:26 ἡ δὲ γυνὴ ἦν Ἑλληνίς, Συροφοινίκισσα τ῵ γένει· καὶ ἠρώτα αὐτὸν ἵνα τὸ δαιμόνιον ἐκβάλῃ ἐκ τῆς θυγατρὸς αὐτῆς. Mc 7:29 καὶ εἶπεν αὐτῇ, Διὰ τοῦτον τὸν λόγον ὕπαγε, ἐξελήλυθεν ἐκ τῆς θυγατρός σου τὸ δαιμόνιον. Mc 7:31 Καὶ πάλιν ἐξελθὼν ἐκ τῶν ὁρίων Τύρου ἦλθεν διὰ Σιδῶνος εἰς τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας ἀνὰ μέσον τῶν ὁρίων Δεκαπόλεως. Mc 9:7 καὶ ἐγένετο νεφέλη ἐπισκιάζουσα αὐτοῖς, καὶ ἐγένετο φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης, Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἀκούετε αὐτοῦ. Mc 9:9 Καὶ καταβαινόντων αὐτῶν ἐκ τοῦ ὄρους διεστείλατο αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ ἃ εἶδον διηγήσωνται, εἰ μὴ ὅταν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ. Mc 9:10 καὶ τὸν λόγον ἐκράτησαν πρὸς ἑαυτοὺς συζητοῦντες τί ἐστιν τὸ ἐκ νεκρῶν ἀναστῆναι. Mc 9:17 καὶ ἀπεκρίθη αὐτ῵ εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου, Διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρὸς σέ, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον· Mc 9:21 καὶ ἐπηρώτησεν τὸν πατέρα αὐτοῦ, Πόσος χρόνος ἐστὶν ὡς τοῦτο γέγονεν αὐτ῵; ὁ δὲ εἶπεν, Ἐκ παιδιόθεν· Mc 10:20 ὁ δὲ ἔφη αὐτ῵, Διδάσκαλε, ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. Mc 10:37 οἱ δὲ εἶπαν αὐτ῵, Δὸς ἡμῖν ἵνα εἷς σου ἐκ δεξιῶν καὶ εἷς ἐξ ἀριστερῶν καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου. Mc 10:40 τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου ἢ ἐξ εὐωνύμων οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ᾽ οἷς ἡτοίμασται. Mc 11:8 καὶ πολλοὶ τὰ ἱμάτια αὐτῶν ἔστρωσαν εἰς τὴν ὁδόν, ἄλλοι δὲ στιβάδας κόψαντες ἐκ τῶν ἀγρῶν. Mc 11:14 καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτῇ, Μηκέτι εἰς τὸν αἰῶνα ἐκ σοῦ μηδεὶς καρπὸν φάγοι. καὶ ἤκουον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. Mc 11:20 Καὶ παραπορευόμενοι πρωῒ εἶδον τὴν συκῆν ἐξηραμμένην ἐκ ὆ιζῶν. Mc 12:25 ὅταν γὰρ ἐκ νεκρῶν ἀναστῶσιν οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται, ἀλλ᾽ εἰσὶν ὡς ἄγγελοι ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Mc 12:36 αὐτὸς Δαυὶδ εἶπεν ἐν τ῵ πνεύματι τ῵ ἁγίῳ, Εἶπεν κύριος τ῵ κυρίῳ μου, Κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἅν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποκάτω τῶν ποδῶν σου. Mc 12:44 πάντες γὰρ ἐκ τοῦ περισσεύοντος αὐτοῖς ἔβαλον, αὕτη δὲ ἐκ τῆς ὑστερήσεως αὐτῆς πάντα ὅσα εἶχεν ἔβαλεν ὅλον τὸν βίον αὐτῆς. Mc 13:1 Καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ ἐκ τοῦ ἱεροῦ λέγει αὐτ῵ εἷς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, Διδάσκαλε, ἴδε ποταποὶ λίθοι καὶ ποταπαὶ οἰκοδομαί. Mc 13:15 ὁ [δὲ] ἐπὶ τοῦ δώματος μὴ καταβάτω μηδὲ εἰσελθάτω ἆραί τι ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ,
  • 16. Mc 13:25 καὶ οἱ ἀστέρες ἔσονται ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πίπτοντες, καὶ αἱ δυνάμεις αἱ ἐν τοῖς οὐρανοῖς σαλευθήσονται. Mc 13:27 καὶ τότε ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους καὶ ἐπισυνάξει τοὺς ἐκλεκτοὺς [αὐτοῦ] ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ᾽ ἄκρου γῆς ἕως ἄκρου οὐρανοῦ. Mc 14:25 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐκέτι οὐ μὴ πίω ἐκ τοῦ γενήματος τῆς ἀμπέλου ἕως τῆς ἡμέρας ἐκείνης ὅταν αὐτὸ πίνω καινὸν ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ. Mc 14:62 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν, Ἐγώ εἰμι, καὶ ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν καθήμενον τῆς δυνάμεως καὶ ἐρχόμενον μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ. Mc 14:72 καὶ εὐθὺς ἐκ δευτέρου ἀλέκτωρ ἐφώνησεν. καὶ ἀνεμνήσθη ὁ Πέτρος τὸ ὆ῆμα ὡς εἶπεν αὐτ῵ ὁ Ἰησοῦς ὅτι Πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι δὶς τρίς με ἀπαρνήσῃ· καὶ ἐπιβαλὼν ἔκλαιεν. Mc 15:27 Καὶ σὺν αὐτ῵ σταυροῦσιν δύο λῃστάς, ἕνα ἐκ δεξιῶν καὶ ἕνα ἐξ εὐωνύμων αὐτοῦ. Mc 15:46 καὶ ἀγοράσας σινδόνα καθελὼν αὐτὸν ἐνείλησεν τῇ σινδόνι καὶ ἔθηκεν αὐτὸν ἐν μνημείῳ ὃ ἦν λελατομημένον ἐκ πέτρας καὶ προσεκύλισεν λίθον ἐπὶ τὴν θύραν τοῦ μνημείου. Mc 16:3 καὶ ἔλεγον πρὸς ἑαυτάς, Τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου; Mc 16:19 Ὁ μὲν οὖν κύριος Ἰησοῦς μετὰ τὸ λαλῆσαι αὐτοῖς ἀνελήμφθη εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τοῦ θεοῦ.
  • 17. Lección Morfología y sintaxis Verbo eivmi, subjuntivo presente Pronombres demostrativos: 5 οὗτος, αὕτη, τοῦτο este, esta, esto ἐκεῖνος, –η, –ο aquel, aquella, aquello Preposiciones ἐν [+Dat], σύν [+Dat] Conjunciones ἵνα, ὅπως. 1 MORFOLOGIA 1.1 Formas variables Verbo eivmi, subjuntivo presente Número Persona TIEMPO: Imperfecto Singular 1. w= (sea) 2. h|=j (seas) 3. h|= (Sea) Plural 1. w=men (seamos) 2. h=te (Seáis) 3. w=si(n) (Sean) Pronombres demostrativos οὗτος, αὕτη, τοῦτο este, esta, esto ἐκεῖνος, –η, –ο aquel, aquella, aquello BASE tout–(este) taut–(esta) tout–(esto) ekein–(aquel/la/lo) # CASO MASCULINO FEMENINO NEUTRO MASCULINO FEMENINO NEUTRO Nom. ou-toj au[th tou/to evkei/noj evkei,nh evkei/no SINGULAR Gen. tou,tou tau,thj tou,tou evkei,nou evkei,nhj evkei,nou Dat. tou,tw| tau,th| tou,tw| evkei,nw| evkei,nh| evkei,nw| Acu. tou/ton tau,thn tou/to evkei/non evkei,nhn evkei/no Nom. ou-toi au-tai tau/ta evkei/noi evkei/nai evkei/na Gen. tou,twn tou,twn tou,twn evkei,nwn evkei,nwn evkei,nwn PLURAL Dat. tou,toij tau,taij tou,toij evkei,noij evkei,naij evkei,noij Acu. tou,touj tau,taj tau/ta evkei,nouj evkei,naj evkei/na 2 SINTAXIS Modo subjuntivo Oraciones finales con las conjunciones ἵνα / ὅπως: Caso dativo:  Complemento indirecto.  Instrumental.  Ablativo.
  • 18. Lección Morfología y sintaxis Verbo eivmi, optativo activo Sustantivo 1ª declinación 6 Preposiciones y adverbios 1 MORFOLOGÍA 1.1 Formas verbales Presente optativo voz activa Número Persona TIEMPO: presente optativo Singular 1. ei;hn (sea) 2. ei;hj (seas) 3. ei;h (Sea) Plural 1. ei;hmen (seamos) 2. ei;hte (Seáis) 3. ei;hsan (Sean) 1.1.2 Formas nominales Pronombre personal de primera persona Singular Plural Nom. evgw, h`mei/j Gen. evmou/ (mou) h`mw/n Dat. evmoi, (moi) h`mi/n Acu. evme, (me) h`ma/j 1.2 Formas invariables Preposición La preposición διά en combinación con el caso genitivo significa <a través de>; con acusativo <a causa de, por>.
  • 19. [+Gen.] Espacial διὰ τῆς θύρας (Jn 10:1) ―a través de la puerta‖ διά Temporal modal causal [+Acu.] Espacial Causal διὰ τὸν ὄχλον (Mc 2:4 ) ―por causa de la multitud‖ Interrogación indir. Διὰ τί οἱ σοὶ μαθηταὶ οὐ νηστεύουσιν; (Mc 2:18) ―por que razón tus discípulos no ayunan‖ Conjunción La palabra invariable καί tiene dos usos principales. Como conjunción coordinativa con varios matices; como adverbio con el significado de <también>. 2SINTAXIS Modo optativo. Caso vocativo Sumario de la Primera Declinación Tema neania¯- maqhta¯- avdikia¯- avgapa¯- avlhqeia±- qalassa±- N. neani,aj maqhth,j avdiki,a avga,ph avlh,qeia qa,lassa G. neani,ou maqhtou/ avdiki,aj avga,phj avlhqei,aj qala,sshj Singular D. neani,a| maqhth|/ avdiki,a| avga,ph| avlhqei,a| qala,ssh| A. neani,an maqhth,n avdiki,an avga,phn avlh,qeian qa,lassan NV. neani,ai maqhtai, avdiki,ai avga,pai avlh,qeiai qa,lassai G. neani,w/n maqhtw/n avdikiw/n avgapw/n avlhqeiw/n qalassw/n Plural D. neani,aij maqhtai/j avdiki,aij avga,paij avlhqei,aij qala,ssaij A. neani,aj maqhta,j avdiki,aj avga,paj avlhqei,aj qa,lassaj Fri] διά preposition; I. with the genitive; (1) spatial through, by way of (JN 10.1); (2) temporal; (a) of a whole duration of time through, throughout (LU 5.5); (b) of time within which something takes place during, within (MT 26.61); (c) of an interval of time after (AC 24.17); (3) modal; (a) denoting manner through, in, with (LU 8.4); (b) of accompanying circumstance with, among, in spite of (AC 14.22); (4) causal; (a) of the efficient cause in consequence of, by, on the basis of, on account of (RO 12.1); (b) of the intermediate agent of an action by, through, by agency of (GA 1.1; 1C 1.9);
  • 20. II. with the accusative; (1) spatial through (LU 17.11); (2) causal, to indicate a reason on account of, because of, for the sake of (MT 13.21); (3) in direct questions δ. τί why? (MT 9.11); (4) in answers giving reason and inferences δ. τοῦτο therefore, for this reason (MK 11.24) [Fri] καί a coordinating conjunction with the sense varying according to its circumstances; I. as a connective; (1) connecting single words and (MT 2.11d); (2) as a continuative, connecting clauses and sentences and (MT 21.23c); (3) as coordinating time with an event when (MK 15.25); (4) to introduce a result from preceding circumstances and then, and so (MT 4.19); (5) to introduce an abrupt question expressing a contrasting feeling then, in that case (2C 2.2); (6) as emphasizing an unexpected fact and yet, nevertheless, and in spite of that (MT 3.14); (7) to explain what preceded and so, that is, namely (MT 8.33b; JN 1.16); (8) κ. . . . κ. both . . . and, not only . . . but also (AC 26.29); II. adverb; (1) as an adjunctive also, too (MT 5.39); (2) as an ascensive, introducing something unusual even (MT 5.46); (3) to reinforce a contrast or comparison also (2C 8.11b; HE 8.6)
  • 21. Lección Morfología y sintaxis Verbo eivmi, participio presente activo 7 Sustantivo 1ª declinación Preposiciones y adverbios 1 MORFOLOGÍA Presente participio de voz activa # CASO Masculino (3ªM) Femenino (2ªF) Neutro (3ªN) Nom. w;n ou=sa o;n Gen. o;ntoj ou;shj o;ntoj SINGULAR Dat. o;nti ou;sh| o;nti Acu. o;nta ou=san o;n Nom. o;ntej ou=sai o;nta Gen. o;ntwn ouvsw/n o;ntwn PLURAL Dat. ou=si(n)* ou;saij ou=usi(n) Acu. o;ntaj ou;saj o;nta * El cambio en el masculino dativo plural ou=si se debea la presencia de una sigma en la terminación antigua de la palabra (Äsi) y al alargamiento de la ómicron por la caída de la ni (ou=Äsi< onÄsi*) ou=si < ounÄsi* < ontÄsi*. Pronombre personal 2ª persona Singular Plural Nom. su, u`mei/j Gen. sou/ u`mw/n Dat. soi, u`mi/n Acu. sev u`ma/j 2 SINTAXIS Participio presente activo El participio es una forma nominal del verbo también llamada verboide. Se declina como un adjetivo, es decir, el masculino, el femenino y el neutro toman terminaciones correspondientes a las declinaciones 1ª 2ª y 3ª. Tambien se puede usar como sustantivo, normalmente precedido por el artículo. Como verbo conserva tiempo, voz y modo. El pronombre personal su, (tu)
  • 22. El pronombre personal de segunda persona, singular y plural, tiene un uso enfático como evgw (yo/nosotros) de la primetra persona
  • 23. Lección Morfología y sintaxis verbo eivmi, 8 Futuro indicativo voz activa e;somai Participio futuro w;n ou=sa o;n. Infinitivo futuro Adjetivo pronominal auvto,j, h,, o,, el, la, lo Preposiciones y adverbios 3ª Declinación sustantivos femeninos base gutural sa,rx, sarko,j, h`: 3ª Declinación FEMENINO BASE sark- (carne) NÚMERO Singular Plural Nominativo. sa,rx sa,rkej Genitivo. sarko,j sarkw/n CASO Dativo. sarki, sarxi,(n) Acusativo. sa,rka sa,rkaj Vocativo. sa,rx sa,rkej BASE mastig- (plaga) gunaik–(mujer) # CASO FEMENINO FEMENINO Nom. ma,stix gunh, Gen. ma,stigoj gunaiko,j SINGULAR Dat. ma,stigi gunaiki, Acu. ma,stiga gunai/ka ma,stix gu,nai Nom. ma,stigej gunai/kej Gen. masti,gwn gunaikw/n PLURAL Dat. ma,stixi gunaixi,(n) Acu. ma,stigaj gunai/kaj Palabras que siguen el mismo modelo de declinación: γυνή, αικός, ἡ (211x): mujer. θρίξ, τριχός, ἡ (15x): cabello; pelo. σάλπιγξ, ιγγος, ἡ (11x): trompeta μάστιξ, ιγος, ἡ (6x): plaga; llaga; enfermedad. φλόξ, φλογός, ἡ (7x): llama. θώραξ, ακος, ὁ (4x): pectoral; coraza; torax. Ejemplos en Mc o los otros evangelistas: καὶ ἦν ὁ Ἰωάννης ἐνδεδυμένος τρίχας καμήλου (Mar 1:6) καὶ ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ μετὰ σάλπιγγος μεγάλης (Mat 24:31) ὅσοι εἶχον μάστιγας. (Mar 3:10) ἴαται ἀπὸ τῆς μάστιγος. (Mar 5:29)
  • 24. MODO Indicativo Subjuntivo Imperativo TIEMPO Presente Imperfecto Futuro Presente Presente 1. eivmi, h;mhn e;somai w= --- 2. ei= h=j e;sh| h|=j i;sqi 3. evsti,(n) h=n e;stai h|= e;stw 1. evsme,n h=men evso,meqa w=men --- 2. evste, h=te e;sesqe h=te e;ste 3. eivsi,(n) h=san e;sontai w=si(n) e;stwsan Infinitivo ei=nai --- e;sesqai --- --- # CASO PRESENTE FUTURO N. w;n evso,menoj G. o;ntoj evsome,nou Singular D. o;nti evsome,nw| MASCULINO A. o;nta evso,menon N. o;ntej evso,menoi G. o;ntwn evsome,nwn Plural D. ou=si(n) evsome,noij A. o;ntaj evsome,nouj N. ou=sa evsome,nh ou;shj evsome,nhj Singular G. D. ou;sh| evsome,nh| ou=san evso,menhn FEMENINO A. N. ou=sai evso,menai G. ouvsw/n evsome,nwn D. ou;saij evsome,naij Plural A. ou;saj evsome,naj N.-A. o;n evso,menon NEUTRO N.-A. o;nta evso,mena Presente Participio de eivmi w;n, ou=sa, o;n,
  • 25. Lección Morfología y sintaxis verbo lu,w Presente, Indicativo, Voz Activa 9 Preposición περί (Gen; Acu) Adverbio pospositivo οὖν 1 MORFOLOGÍA 1. 1 FORMAS VERBALES: Presente. Indicativo. Voz Activa lu,w En el diccionario se encontrarán las formas básicas del verbo, particularmente de aquellas más frecuentes en el Nuevo Testamento. A diferencia de los diccionarios en castellano donde aparece el verbo en infinitivo (–ar, –er, –ir), en griego antiguo aparece la primera persona singular del modo indicativo (λύω), seguida por otras cinco formas verbales que corresponden a las variaciones morfológicas más importantes (impf. ἔλυον; 1aor. ἔλυσα; pf. pass. λέλυμαι; 1aor. pass. ἐλύθην; 1fut. pass. λυθήσομαι). Estas indicaciones tiene como finalidad ayudar a una correcta identificación de la forma característica de cada tiempo. Por lo general las gramáticas presentan el verbo λύω (desatar, soltar) porque es completamente regular en todas sus formas, aunque es poco frecuente en el NT. Para efectos del aprendizaje el verbo griego se presenta en seis formas básicas, llamadas «sistemas» en algunas grmáticas. De modo que tendríamos seis sistemas:  Presente  Futuro  Aoristo  Perfecto  Perfecto medio  Aoristo pasivo. Presente Futuro Aoristo Perfecto Perfecto medio Aoristo pasivo lu,Äw A partir de esta sección se comenzará el estudio de cada uno de estos sistemas, comenzando por las formas de la voz activa, luego la voz media y finalmente la voz pasiva. En el verbo también se distingue entre la base de cojugación, llamada simplemente «base» que contiene la raíz del significado y se mantiene durante la conjugación y las terminaciones y prefijos que varían de acuerdo a la «perona» y al «número». SINGULAR PLURAL Persona BASE TERMINACIÓN BASE TERMINACIÓN 1a lu,Ä w lu,Ä omen 2a lu,Ä eij lu,Ä ete 3a lu,Ä ei lu,Ä ousi$n%
  • 26. PRESENTE INDICATIVO ACTIVO PERSONA SINGULAR PLURAL 1ª lu,Äw Yo desato lu,Äomen Nosotros desatamos 2ª lu,Äeij Tu Desatas lu,Äete Vosotros/as desatáis 3ª lu,Äei Él, ella,ello desata lu,Äousi$n% Ellos, ellas desatan 2 FORMAS INVARIABLES 2.1 PREPOSICION περί Preposición Caso Significado Gen. Acerca de, concerniente a, respecto de; por Peri, Acu. Alrededor de (espacial o temporal) Ejemplos: Acusativo –καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτου (Mc 1:6) Y un cinturón de cuero alrededor de su cintura –περὶ Τύρον καὶ Σιδῶνα (Mc 3:8) Y de los alrededores de Tiro y Sidón. Genitivo –καὶ εὐθὺς λέγουσιν αὐτ῵ περὶ αὐτῆς. (Mc 1:30) Y de inmediato le hablaron acerca de ella. καὶ προσένεγκε περὶ τοῦ καθαρισμοῦ σου (Mc 1:44) Y presenta por tu purificación 2.2 ADVERBIO οὖν Adverbio pospositivo, con usos inferenciales, narrativos, enfáticos o intensivos; y como particula adversativa. – ὃ οὖν ὁ θεὸς συνέζευξεν ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω. (Mar 10:9) Por tanto, lo que Dios unió que no lo separe el ser humano. –Διὰ τί [οὖν] οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτω (Mc 11:31) ¿Entonces, por qué no le creyeron? –τί [οὖν] ποιήσει ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος; (Mc 12:9) ¿Qué hará, entonces, el señor de la viña? –γρηγορεῖτε οὖν· οὐκ οἴδατε γὰρ πότε ὁ κύριος τῆς οἰκίας ἔρχεται (Mc 13:33) Por lo tanto, estén despiertos. Ya que no saben cuando vine el señor de la casa. Τί οὖν θέλετε ποιήσω ὃν λέγετε τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων; (Mc 15:12) Por lo tanto, ¿Qué quereis que haga al que llaman ‗el rey de los judíos‘?
  • 27. 1 Inferencial: para introducir una consecuencia de lo dicho anteriormente por tanto; en consecuencia (Mc 10:9).
  • 28.
  • 29. Lección Morfología y sintaxis verbo lu,w Imperfecto, Indicativo, Voz Activa 10 Verbos compuestos Tercera declinación: labial () Preposición ὑπό Conjunción ἀλλά 1 MORFOLOGÍA Verbos compuestos Los verbos compuestos son aquellos formados por dos palabras, por lo general, una preposición y un verbo. Por ejemplo, el verbo simple lu,w (soltar), tiene una forma compuesta avpolu,w (despedir) formada por una preposición (avpo) y el verbo (lu,w). De igual forma peria,gw (peri + a,gw) y proa,gw (pro + a,gw). Preposición Base Terminación avpo– –lu,– –w peri – –a,g– –w pro– –a,g– –w 1.1 Morfología verbal: Imperfecto, indicativo, activo de lu,w. El imperfecto hace parte del sistema del presente, es decir, por lo regular conserva la misma base verbal (lu–*), a la que se le añade un «aumento» característico en épsilon (e–) y las terminaciones propias. En cuanto a su significado y traducción es muy semejante al uso del imperfecto en castellano ya que se refiere a una acción durativa o inconclusa, por ejemplo, yo desataba. Presente Futuro Aoristo Perfecto Perfecto medio Aoristo pasivo lu,Äw El aumento El aumento es un prefijo (e–) que se añade a los verbos como marca del pasado en el modo indicativo. IMPERFECTO INDICATIVO ACTIVO SINGULAR PLURAL AUMENTO BASE TERMINACIÓN AUMENTO BASE TERMINACIÓN 1a e;– lu,Ä on ev– lu,Ä omen a 2 e;– lu,Ä ej e– lu,Ä ete 3a e;– lu,Ä e e;– lu,Ä on
  • 30. PRESENTE IMPERFECTO ACTIVO PERSONA SINGULAR PLURAL 1ª e;luon Yo desataba evlu,omen Nosotros desatabamos 2ª e;luej Tu Desatabas evlu,été Vosotros/as desatábais 3ª e;lue$n% Él, ella,ello desataba e;luon Ellos, ellas desataban Cuando la base verbal comienza por una consonante simplemente se añade la épsilon (e–). Para los verbos que comienzan por vocal se presenta el fenómeno del alargamiento: las vocales alfa (a–) y épsilon (e–) se convierten en eta (h–) y la ómicron se convierte en omega (w–). Las vocales iota (i±–) e ípsilon (u±–) se alargan (iž–; už–). Cuando la iota (i–) aparece después de una alfa (a–) o una ómicron (o–), se convierte en iota suscrita (oivkti,rw → w|;ktiron; ai;rw → h|=ron). Aumento Vocal inicial resultado Ejemplo a– avkou,w → h;kouon e– h– evsqi,w → h;sqion e– o– w– ovnoma,zw → wvno,mazon i– iž– oivkti,rw → w|;ktiron u±– už– En los verbos compuestos, como tienen dos o más partes, el aumento se coloca inmediatamente antes del verbo. Si la preposición que va antes es (peri–) o (pro–), conservan la vocal; de lo contrario se combinan. Por ejemplo, en el verbo avpolu,w el imperfecto sería avpe,luon. En cambio los verbos peria,gw (rodear) y proa,gw (preceder, conducir) las preposiciones conservan su vocal y en el imperfecto serían perih/gon y proh/gon. Formas invariables Preposición ὑπό: Preposición Caso Significado Gen. Por (+ agente voz pasiva) u`po, Acu. Bajo, debajo de Conjunción ἀλλά: La función de las conjunciones es la de juntar o coordinar dos partes de una oración. Las conjunciones adversativas introducen restricciones en la cláusula que inician. La palabra introduce un contraste, un énfasis, una excepción o una transición entre dos cláusulas independientes. –Ὅρα μηδενὶ μηδὲν εἴπῃς, ἀλλὰ ὕπαγε (Mc 1:44)
  • 31. Mira, de ninguna manera hables, mas bien vete. – οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλούς. (Mc 2:17) No vine a llamar justos, sino pecadores. –ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινούς. (Mc 2:22) Mas bien, vino nuevo en odres nuevos. –οὐ δύναται στῆναι ἀλλὰ τέλος ἔχει (Mc 3:26) No puede subsistir sino que tiene su fin. [Fri] ἀλλά an adversative conjunction indicating contrast, difference, or limitation but, however, yet, nevertheless, at least; (1) after a negative; (a) to introduce a contrast but, however, yet, nevertheless (MT 7.21); (b) to provide ascensive force to a statement οὐ μόνον . . . ἀ. καί not only . . . but also (AC 26.29); with οὐ μόνον implied even more than that (2C 7.11); (c) to introduce a main point after questions with an implied negative answer rather, instead (LU 13.5); (d) to negate an incorrect declaration rather, instead (LU 1.60); (e) to introduce an exception except, however (2C 1.13); (2) to provide transition between independent clauses, with limiting or differing force but, yet, however (MK 14.36); (3) to strengthen a command now, then, so (MK 16.7; AC 10.20); (4) in the consequence clause of conditional sentences to change thought direction yet, certainly, at least (MK 14.29)
  • 32. Lección Morfología y sintaxis verbo lu,w Futuro, Indicativo, Voz Activa 11 Tercera declinación: temas en dental (t d q) Preposición ὑπερ Conjunción ὅτι Presente Futuro Aoristo Perfecto Perfecto medio Aoristo pasivo lu,Äw lu,Äs-w FUTURO INDICATIVO ACTIVO SINGULAR PLURAL BASE INFIJO TERMINACIÓN BASE INFIJO TERMINACIÓN a 1 lu,Ä -s- w lu,Ä -s- omen a 2 lu,Ä -s- ej lu,Ä -s- ete a 3 lu,Ä -s- ei lu,Ä -s- ousi(n) PRESENTE INDICATIVO ACTIVO PERSONA SINGULAR PLURAL 1ª lu,Äsw Desataré lu,Äsomen Desataremos 2ª lu,Äseij Desatarás lu,Äsete Desatareis 3ª lu,Äsei Él, ella,ello desatará lu,Äsousi$n% Ellos, ellas desatarán Pres.Ind.VA Tema + Infijo Fut.ind.VA a;gw a;g+s a;xw ble,pw ble,p+s ble,yw pei,qw pei,q+s pei,sw bapti,zw bapti,z+s bapti,sw 3ª Declinación FEMENINO BASE elpid- (esperanza) NÚMERO Singular Plural Nominativo. evlpi,j evlpi,dej Genitivo. evlpi,doj evlpi,dwn CASO Dativo. evlpi,di evlpi,si(n) Acusativo. evlpi,da evlpi,daj Preposición Caso Significado Gen. A favor, en ventaja de; en lugar de, en vez de; por u`per Acu. Sobre, encima, más allá de
  • 33. Lección Morfología y sintaxis verbo lu,w Presente, Imperativo, Voz Activa 12 Tercera declinación: nasal (-m -n) Preposición evpi, Conjunción h; Presente Futuro Aoristo Perfecto Perfecto medio Aoristo pasivo lu,Äw lu,Äs-w PRESENTE INDICATIVO ACTIVO PERSONA SINGULAR PLURAL 1ª --- --- --- --- 2ª lu/Äe Desata lu,Äete Desatad 3ª luÄe,tw Él, ella,ello desate luÄetwsan Ellos, ellas desaten 3ª Declinación MASCULINO MASCULINO BASE poimen- (pastor) h`gemon- (jefe) NÚMERO Singular Plural Singular Plural Nominativo. poimh,n poime,nÄej h`gemw,n h`gemo,nej Genitivo. poime,nÄoj poime,nÄwn h`gemo,noj h`gemo,nwn CASO Dativo. poime,nÄi poime, Äsi(n) h`gemo,ni h`gemo,si Acusativo. poime,nÄa poime,nÄaj h`gemo,na h`gemo,naj 3ª Declinación MASCULINO FEMENINO BASE mh,n- (mes) aivwn- (época) NÚMERO Singular Plural Singular Plural Nominativo. mh,n mh/n-ej aivwn , aivwn-ej / Genitivo. mhn-o,j mhn-w/n aivwn-oj / aivwn-wn , CASO Dativo. mhn-i, mh-si,(n) aivw-ni / aivw-si(n) / Acusativo. mh/n-a mh/n-aj aivw-na / aivwn-aj / PRONOMBRES REFLEXIVOS Los pronombres reflexivos se presentan únicamente en genitivo, dativo y acusativo. Se forman a partir del pronombre personal (evm, se) más auvto,j . No hay género neutro en la primera y segunda persona del pronombre reflexivo. El plural es el mismo para todas las personas. Con frecuencia se encuentra el pronombre simple de tercera persona (auvto,j) utilizado como reflexivo o intensivo. Se declinan como sigue;
  • 34. 1ª PERSONA SINGULAR 2ª PERSONA SINGULAR 3ª PERSONA SINGULAR BASE evm + auvto,j se + auvto,j e` + auvto,j NÚMERO MASCULINO FEMENINO MASCULINO FEMENINO MASCULINO FEMENINO NEUTRO Nom --- --- --- --- --- --- --- Gen evmautou/ evmauth/j seautou/ seauth/j e`autou/ e`auth/j e`autou/ CASO Dat. evmautwv| evmauth/| seautwv| seauth/| e`autwv| e`auth/| e`autwv| Acu. evmauto,n evmauth,n seauto,n seauth,n e`auto,n e`auth,n e`auto, 1ª, 2ª y 3ª PERSONA PLURAL BASE evm + auvto,j NÚMERO MASCULINO FEMENINO NEUTRO Nom --- --- --- Gen e`autw/n e`autw/n e`autw/n CASO Dat. e`autoi/j e`autai/j e`autoi/j Acu. e`autou,j e`auta,j e`auta, Frases: Jn 10:14 Egw, eivmi o` poimh.n o` kalo.j FORMAS INVARIABLES Conjunción h;: La palabra h; puede tener funciones tanto de conjunción disyuntiva como de partícula comparativa. 1) Como conjunción disyuntiva puede relacionar términos opuestos [Fri] h; conjunction; (1) as a disjunctive; (a) conjoining opposites or (RV 3.15); h' . . . h; either . . . or (MK 13.35); (b) in negative statements nor, or (RV 13.17); (c) joining rhetorical or parallel questions to preceding statements or questions or (MT 7.9, 10); (d) joining alternatives po,teron . . . h; whether . . . or (JN 7.17); (2) as a comparative particle; (a) between the two members of the comparison, following a comparative than (MT 10.15); (b) with the comparative implied or expressed by ma/llon more . . . than, rather . . . than (MT 18.13; JN 3.19); (c) after the positive degree kalo,n evstin . . . h; it is better . . . than (MT 18.8, 9); (d) used with other particles: pri.n h; with an infinitive before (MT 1.18); subjunctive before (LU 2.26); optative before (AC 25.16); avllv h; but rather (LU 12.51)
  • 35. Lección Morfología y sintaxis verbo lu,w Presente, subjuntivo, Voz Activa 13 Tercera declinación: líquida (-l -r) Preposición para, Adverbio nun PRESENTE SUBJUNTIVO VOZ ACTIVA SINGULAR PLURAL Persona BASE TERMINACIÓN BASE TERMINACIÓN 1a lu,Ä w lu,Ä wmen 2a lu,Ä h|j lu,Ä hte a 3 lu,Ä h| lu,Ä wsi$n% PRESENTE SUBJUNTIVO ACTIVO PERSONA SINGULAR PLURAL 1ª lu,Äw Desate lu,Äwmen desatemos 2ª lu,Äh|j Desates lu,Ähte Vosotros/as desatéis 3ª lu,Äh| Él, ella,ello desate lu,Äwsi$n% Ellos, ellas desaten 3ª Declinación MASCULINO MASCULINO BASE patr- (padre) avndr- (varón) NÚMERO Singular Plural Singular Plural Nominativo. path,r pate,r-ej avnh,r a;ndr-ej Genitivo. patr-o,j pate,r-wn avndr-o,j avndr-w/n CASO Dativo. patr-i, patr-a,si avndr-i, avndr-a,si Acusativo. pate,r-a pate,r-aj a;ndr-a a;ndr-aj Vocativo. pa,ter pate,r-ej a;ner a;ndr-ej 3ª Declinación MASCULINO MASCULINO BASE r`htor- (orador) swthr- (salvador) NÚMERO Singular Plural Singular Plural Nominativo. r`h,twr r`h,tor-ej swth,r swth/r-ej Genitivo. r`h,tor-o,j r`hto,r-wn swth/r-oj swth,r-wn CASO Dativo. r`h,tor -i, r`h,tor-si swth/r-i, swth/r-si Acusativo. r`h,tor –a r`h,tor-aj swth/r-a swth/r-aj Vocativo. r`h/tor pate,r-ej swth,r swth/r-ej El pronombre recíproco es avllh,lwn, entre ellos, unos a otros. En el NT solo aparecen las formas plurales del genitivo, dativo y acusativo avllh,lwn, avllh,loij, avllh,louj. No se presentan formas femeninas ni neutras.
  • 36. Lección Morfología y sintaxis verbo lu,w Presente, Optativo, Voz Activa 14 Tercera declinación: temas en -i -u Preposición pro,j Conjunción me,n El sustantivo <ciudad> (po,lij, ewj, h`) presenta un número significativo de particularidades que deben ser bien reconocidas debido a su uso frecuente en el NT (163x aprox.). 3ª Declinación FEMENINO MASCULINO BASE poli/ei- (ciudad) ivcqu,- (pez) NÚMERO Singular Plural Singular Plural Nominativo. po,li-j po,le-ij ivcqu,-j ivcqu,-ej Genitivo. po,le-wj po,le-wn ivcqu,-oj ivcqu,-wn CASO Dativo. po,le-i po,le-si ivcqu,-i? ivcqu,-si Acusativo. po,li-n po,le-ij ivcqu,-n ivcqu,-aj Vocativo. po,li po,le-ij ivcqu, ivcqu,-ej La base temática alterna poli/ei-. Para el Nom y Acu singular es poli-, y polei para los otros casos, es decir, la iota (i) cambia en épsilon (e) cuando la desinencia empieza por vocal (i suple una semivocal). El Gen. singular -wj es un alargamiento de –oj: pole(i)oj* > polewj. En el dativo singular y el nominativo plural se forma un diptongo por la caída de la iota e + i = ei: po,lei< po,le(i)i*; po,leij < pole(i)ej*. 5. In acc. sing, -n is the case ending, not -a. 7. La Antigua forma del acusativo plural po,leaj es asimilada al nominativo plural en el griego koiné: po,leaj* > po,leij. Como po,lij se declinan las formas nominales, por lo general substantivos abstractos de género femenino, terminadas en -sij, -xij, -yij que no tienen acento en la última: avna,stasij, ewj, h` [42x]: resurrección. gnw/sij, ewj, h` [29x]: conocimiento de,hsij, ewj, h` [18x]: súplica, petición, plegaria. du,namij, ewj, h` [119x]: poder. qli/yij, ewj, h` [45x]: tribulación, calamidad, aflicción, sufrimiento. kri,sij, ewj, h` [47x]: crisis. para,klhsij, ewj, h` [29x] pi,stij, ewj, h` [243x] fe; fidelidad. Frases: Mc 1:33 kai. h=n o[lh h` po,lij evpisunhgme,nh pro.j th.n qu,ranÅ Mc 1:45 w[ste mhke,ti auvto.n du,nasqai fanerw/j eivj po,lin eivselqei/n Acts 6:5 Ste,fanon( a;ndra plh,rhj pi,stewj kai. pneu,matoj a`gi,ou(
  • 37. Pronombre posesivo 1ª PERSONA SINGULAR 2ª PERSONA SINGULAR BASE evm + o,j a on se + o,j a on NÚMERO MASCULINO FEMENINO NEUTRO MASCULINO FEMENINO NEUTRO Nom evmo,j evmh, evmo,n so,j sh, so,n Gen evmou/ evmh/j evmou/ sou/ sh/j sou/ CASO Dat. evmw/| evmh/| evmw/| sw/| sh/| sw/| Acu. evmo,n evmh,n evmo,n so,n sh,n so,n Nom evmoi, evmai, evma, soi, sai, sa, Gen evmw/n evmw/n evmw/n sw/n sw/n sw/n CASO Dat. evmoi/j evmai/j evmoi/j soi/j sai/j soi/j Acu. evmou,j evma,j evma, sou,j sa,j sa, 1ª PERSONA PLURAL 2ª PERSONA PLURAL BASE h`me,ter + o,j a on u`me,ter + o,j a on NÚMERO MASCULINO FEMENINO NEUTRO MASCULINO FEMENINO NEUTRO Nom h`me,teroj h`mete,ra h`me,teron u`me,teroj u`mete,ra u`me,teron Gen h`mete,rou h`mete,raj h`mete,rou u`mete,rou u`mete,raj u`mete,rou CASO Dat. h`mete,rw| h`metera/| h`mete,rw| u`mete,rw| u`metera/| u`mete,rw| Acu. h`me,teron h`mete,ran h`me,teron u`me,teron u`mete,ran u`me,teron Nom h`me,teroi h`mete,rai h`mete,ra u`me,teroj u`mete,ra u`me,teron Gen h`mete,rwn h`mete,rwn h`mete,rwn u`mete,rou u`mete,raj u`mete,rou CASO Dat. h`mete,roij h`meteraij h`mete,roij u`mete,rw| u`metera/| u`mete,rw| Acu. h`me,terouj h`mete,raj h`mete,ra u`me,teron u`mete,ran u`me,teron Frases Dia. ti, oi` de. soi. maqhtai. ouv nhsteu,ousinÈ (Mc 2:18) Mc 5:19 {Upage eivj to.n oi=ko,n sou pro.j tou.j sou.j. Mt 13:27 Ku,rie( ouvci. kalo.n spe,rma e;speiraj evn tw/| sw/| avgrw/|È Mt i;de e;ceij to. so,nÅ (Mt 25:25) Te,knon( su. pa,ntote metV evmou/ ei=( kai. pa,nta ta. evma. sa, evstin (Lc 15:31) Ouvke,ti dia. th.n sh.n lalia.n pisteu,omen (Jn 4:42) Maka,rioi oi` ptwcoi,( o[ti u`mete,ra evsti.n h` basilei,a tou/ qeou/Å (Lc 6:20)
  • 38. Lección Morfología y sintaxis verbo lu,w Presente, Optativo, Voz Activa 15 Tercera declinación: temas en -i -u Preposición pro,j Conjunción me,n
  • 39. Sistema del presente lu,w Pres.Act. Imp.Act. Pres.M.P. Imp.M.P. S 1 lu,Äw e;luon lu,omai evluo,mhn 2 lu,Äeij e;luej lu,h| evlu,ou 3 lu,Äei e;lue$n% lu,etai evlu,eto Indicativo P 1 lu,Äomen evlu,omen luo,meqa evluo,meqa 2 lu,Äete evlu,ete lu,esqe evlu,esqe 3 lu,Äousi$n% e;luon lu,ontai evlu,onto Subj S 1 lu,w lu,wmai 2 lu,h|j lu,h| 3 lu,h| lu,htai P 1 lu,wmen luw,meqa 2 lu,hte lu,hsqe 3 lu,wsi$n% lu,wntai Imptv S 2 lu/e lu,ou 3 lue,tw lue,sqw P 2 lu,ete lu,esqe 3 lue,twsan lue,sqwsan Inf lu,ein lu,esqai Part N. lu,wn luo,menoj G. lu,ontoj D. lu,onti A. luonta N N. lu,ontej G. luo,ntwn D. lu,ousi$n%
  • 40. A. lu,ontaj lu,ousa luome,nh luou,shj luou,sh| lu,ousan lu,ousai luousw/n luou,saij luou,saj NA lu/on luo,menon NA lu,onta
  • 41. Presente Futuro Aoristo Perfecto Perfecto medio Aoristo pasivo lu,w lu,sw e;lusa AUMENTO BASE TERMINACIÓN e;& &lu& &s& a AORISTO INDICATIVO ACTIVO PERSONA SINGULAR PLURAL 1ª e;& lu &s &a desaté ev& lu, &s &amen desatamos 2ª e;& lu &s &aj desataste ev& lu, &s &ate desatasteis 3ª e;& lu &s &e(n) desató e;& lu &s &an desataron Aoristo Subjuntivo Activo de lu,w AORISTO SUBJUNTIVO ACTIVO lu,w PERSONA SINGULAR PLURAL 1ª lu, &s &w lu, &s &wmen 2ª lu, &s &h|j lu, &s &hte 3ª lu, &s &h| lu, &s &wsi(n) En castellano podría equivaler al pretérito subjuntivo que tiene dos formas: desatara/desatase. Aoristo Imperativo Activo de lu,w AORISTO IMPERATIVO ACTIVO lu,w PERSONA SINGULAR PLURAL 2ª lu/ &s &on lu, &s &ate 3ª lu &s &a,tw lu &s &a,twsan Aoristo infinitivo Activo TIEMPO MODO VOZ FORMA Aoristo Infinitivo Activo lu/sai Aoristo Participio Activo MASCULINO FEMENINO NEUTRO Nom. lu, &saj lu, &sas &a lu/ &san Gen. lu, &sant &oj lu &sa,s &hj lu, &sant &oj Dat. lu, &sant &i lu &sa,s &h| lu, &sant &i Acu. lu, &sant &a lu, &sas &an lu/ &san Nom. lu, &sant &ej lu, &sas &ai lu, &sant &a Gen. lu &sa,nt &wn lu &sas &w/n lu &sa,nt &wn Dat. lu, &sasi lu &sa,s &aij lu, &sasi
  • 42. Acu. lu, &sant &aj lu &sa,s &aj lu, &sant &a
  • 43.
  • 44. Lección Morfología y sintaxis Sistema verbal del perfecto 23 Adjetivo πολύς, πολλή, πολύ. Preposición/conjunción πλήν Conjunción enclítica pospositiva τέ Adverbio τότε 1 Morfología 1.1 Formas variables 1.1.1 Formas verbales: el sistema verbal del tiempo perfecto. El tiempo perfecto forma un sistema propio independiente. Por eso, en los diccionarios aparece dentro de las seis categorías con las que se enuncia el verbo. Presente Futuro Aoristo Perfecto Perfecto medio Aoristo pasivo lu,w lu,sw e;lusa le,luka le,lumai evlu,qhn Las principales características de este tiempo son la reduplicación que se antepone a la «base verbal» y las «terminaciones». Reduplicación Base verbal Terminación le,Ä ÄluÄ ÄkÄ a Reduplicación. –Es una marca característica del sistema verbal de este tiempo del verbo griego. –Si comienza con una consonante se forma por lo general a partir de la duplicación de la primera consonante de la «base verbal» más la vocal épsilon (ε). πιστεύω  perfecto πε-πίστευκα. = Creer λύω  perfecto λε-λυκα. = Desatar –Si comienza con una consonante muda como , éstas se transforman en sus equivalentes de grado fuerte:  .  .  . –Si comienza con una vocal se produce el fenómeno del alargamiento vocálico ἀκούω  perfecto ἀκήκοα. = Escuchar –En los verbos compuestos se intercala entre la preposición o la primera parte del verbo compuesto y la «base verbal». Terminaciones Las terminaciones del tiempo prefecto, modo indicativo, voz activa son constantes con la única excepción de la 3ª persona plural que presenta a veces la forma abreviada (–an) en lugar de la forma larga (–asi)
  • 45. Singular Plural 1 Äa Äamen 2 Äaj Äate 3 Äe$n% Äasi$n% Æ Äan Perfecto débil (- ). A los llamados verbos perfectos débiles se les añade la consonante kappa ( ) entre la «base verbal» y la «terminación». # Singular Plural 1 le,ÄluÄkÄa leÄlu,ÄkÄamen 2 le,ÄluÄkÄaj leÄlu,ÄkÄate 3 le,ÄluÄkÄe$n% leÄlu,ÄkÄasi$n% Æ Äan Perfecto fuerte. A los llamados verbos perfectos fuertes se les añade la «terminación» directamente a la «base verbal». Reduplicación Base verbal Terminación geÄ, ÄgrafÄ Äa 1.1.2 Formas nominales Adjetivo polu,j, pollh,, polu,, mucho, numeroso ; abundante. Singular M. F. N. N. polu,j pollh, polu, G. pollou/ pollh/j pollou/ D. pollw|/ pollh|/ pollw|/ A. polu,n pollh,n polu, Plural N. polloi, pollai, polla, G. pollw/n pollw/n pollw/n D. polloi/j pollai/j polloi/j A. pollou,j polla,j polla, 1.2 Formas invariables Preposición/conjunción πλήν La palabra tiene dos funciones como preposición y como conjunción. Como preposición rige el genitivo y significa <excepto> o también <aparte de; fuera de>: οὐκ ἔστιν ἄλλος πλὴν αὐτοῦ· No hay otro excepto Él.(Mc 12:32) πλὴν τῶν ἀποστόλων Excepto los apóstoles(Hch 8:1) πλὴν τοῦ πλοίου. (Hch 27:22) excepto la barca. Como conjunción se antepone a la expresión y significa <sólo; pero, sin embargo> πλὴν λέγω ὑμῖν (Mt 11:22) Sólo os digo.
  • 46. πλὴν οὐχ ὡς ἐγὼ θέλω ἀλλ᾽ ὡς σύ. (Mt 26:39) Pero no como yo quiero, sino como tu quieres. Conjunción enclítica pospositiva τέ La palabra es una conjunción, es decir una palabra invariable usada para establecer varios grados de vinculación entre una palabra y otra o uentre expresiones similares. συνήγαγον… πονηρούς τε καὶ ἀγαθούς (Mt 22:10) congregaron malos y también buenos. Adverbio τότε 2 Sintaxis Significado y uso del tiempo perfecto