Vocabulario da arte paleocristiá

1. 6.Vocabulario
• Ábsida: parte da igrexa situada nacabeceira. Xeralmente ten planta semicircular e soe ir
cuberto con bóveda de forno. Tamén ode presentar planta poligonal.
• Aparello: forma na que se dispoñen os elementos empregados na construcción dun muro.
• Arco: elemento sustentante detinado a franquear un espacio máis ou menos grande por medio
dun traxecto xeralmente curvo.
• Arco apuntado: arco que consta de dúas procións de curva que forman na clave e cun
intradorso cóncavo.
•Arco conupial: arco que posúe forma de quilla invertidae está trazado mediante varios centros.
• Artesonado: teito de madeira ao descuberto en forma de artesa invertida
• Bóveda:obra de fábrica que describe un arco de círculo e serve para cubrir espacios
comprendidos entre muros, piares ou columnas.
•Bóveda de aresta: bóveda formada pola intersección en ángulo recto de dúas bóvedas de
canón
•Bóveda de canón:bóveda xerada polo desprazamento dun arco de medio punto ao longo dun
eixe lonxitudinal
•Bóveda de crucería: bóveda que reforza as súas arestas con nervios

2. 6.Vocabulario
• Bóveda de casquete ou de cuarto de esfera: bóveda que xeralmente cubre o espacio da ábsida
e que é semicircular.
•Cancelo: cerca que nas igrexas separa o presbiterio das naves nas igrexas
•Canon: regra de proporcións humanas conforme a un tipo ideal
•Cedeirado: conxunto de cadeiras unids e fixas na parede usadas no coro das igrexas.
•Casetón: recadro oco que xeralmente se sitúa nos frisos e se decora cun rosetón.
•Clípeo: ornamento arquitectónico consistente nun medallón circular e alombado
•Criselefantino: realizado en ouro e marfil
•Crismón: monograma de Cristo formado polas súas dúas primeiras letras en grego (X, P) ás
que poden engadirse as letras alfa e omega que representan o principio e fin de todas as
cousas.
•Cruceiro: espacio dun templo no que se cruzan a nave principal e outra menor transversal.
Transepto.
•Cúpula: bóveda semiesférica que xeralmente cobre un espacio cadrado.
•Díptico: traballo feito en dúas follas que poden pecharse como un libro
•Deambulatorio: corredor xeralmente semicircular tras o altar maior das igrexas.
•Diacónicon: ábsida lateral da basílica paleocristiá que serve como sacristía para gardar as
ofrendas

3. 6.Vocabulario
• Entrelazo:tipo de decoración na que os motivos animais e vexetais estilizados se entrelazan e
entretecen de forma ornamental
•Escorzo: modo de representar unha figura que na realidade estaría disposta perpendicular ou
oblicuamente ao plano en que ten sido representada, polo que algunha das súas dimensións
aparecen considerablemente reducidas por mor da perspectiva
•Estuco: mestura de cal morto e po de mármore, alabastro ou xeso, de numerosas aplicacións
•Fresco: técnica de pintura mural que consiste en aplicar pigmentos disoltos en auga sobre a
revodacura (recebo) aínda fresca
•Frontal: panel anterior do altar cristián e ornamento do mesmo
•Gravado: arte ou técnica de gravar, de reproducir imaxes mediante unha matriz traballada en
relevo (gravado en madeira) en oco (gravado en metal) ou plana (litografía, serigrafía)
•Icona: imaxe figurativa. Termo empregado na igrexa de Oriente`para designar á pintura sobre
táboa en oposición á mural
•Iconografía: ciencia que estudia a orixe, formación e desenvolvemento dos temas figurados e
as súas variacións no tempo e nos diversos ámbitos culturais
•Iconoloxía: interpretación dos significados conceptuais, simbólicos e alegóricos subxacentes
ás imaxes

4. 6.Vocabulario
• Iconostasio:biombo colocado entre o presbiterio e a nave. Sirve para ocultar ao oficiante no
momento da consagración .
•Lauda:Cuberta ou tampa dun sarcófago ou sepulcro, xeralmente gravada.
•Mural:pintura sobre muro, sexa cal sexa a súa técnica
•Nártex (nártice): atrio que na basílica paleocristiana está reservado aos catecúmenos
•Paramento:aspecto ou disposición dos elementos dun muro
•Peralte: altura que un arco ou bóveda supera a semiluz
•Perpiaño:bloque de pedra de forma rectangular son seis caras sen picar usado en
construcción. Tamén parede feita con este tipo de bloques.
•Presbiterio: espacio reservado ao clero nunha igrexa e que circunda o altar maior. Está
separado da nave ou naves por bancadas ou cancelo
•Planta:debuxo arquitectónico dun edificio representado en sección horizontal.
•Portico: lugar cuberto e columnado situado ante un edificio e xeralmente unido a el
•Relevo: escultura non exenta desenvolvida sobre unha superficie plana, cóncava ou convexa
que lle serve de fondo.Altorrelevo: relevo que sobresae máis da metade do vultoMediorrelevo:
relevo que sobresae a metade do vultoBaixorrelevo: relevo que sobresae menos da metade do
vulto

5. •Retablo: peza que cubre o muro tras o altar, realizado en madeira, pedra, metal que soe
estar decorada con pinturas ou esculturas
•Tesela: cada unha das pequenas pezas cuadrangulares de mármore, terra cocida, vidrio,
etc coas que se fan os masaicos
•Testeiro: cabeceira dun templo. Parede dun edificio enfrente da entrada principal
•Tracería: decoración arquitectónica formada por combinacións de figuras xeométricas.
Se a tracería é calada denomínase crestería.
•Transepto: cruceiro
•Tribuna:galería sobre a as naves laterais dunha igrexa que comunica ou está aberta á
nave central
•Triforio: serie ventás practicadas no groso dos muros da nave central por enriba dos
arcos formeiros .
•Van:espazo oco nunha parede.
•Vulto redondo: figuras escultóricas executadas en tres dimensións e iiladas no espacio,
de maneira que se poden contemplar dende calquera punto de vista ao seu arredor
6.Vocabulario