11. DATOS
• El castillo de Sobroso se encuentra situado en el monte de A Picaraña y
sus orígenes se remontan al siglo IX cuando Bermudo II se refugió en él
durante la batalla con las tropas de Ramiro II, rey de León.
• En los tiempos de Alfonso V fue conquistado y saqueado por Almanzor y
en el el año 1905 Doña Urraca y Don Raimundo de Borgoña concedieron el
castillo de Sobroso al obispo de Tuy.
• En el año 1117 la reina Doña Urraca es cercada en la fortaleza por lo
partidarios de su hijo Alfonso VII, consigue escapar a Compostela, por un
pasadizo subterráneo que comunica el castillo con el río Tea, en busca del
auxilio del arzobispo Gelmírez.
• A la muerte de la reina los nobles gallegos proclaman rey de Galicia en el
Sobroso a su hijo Alfonso.
• En el siglo XIII perteneció a la familia de los Sobroso, en 1386 fue
entregado por Pedro I a Álvaro Pérez de Castro y en 1379 Juan I concede el
señorío de Sobroso a Pedro Ruíz Sarmiento.
12. Páxinas galegas
• En el año 1396 don Juan I de Castilla concedió la jurisdicción del castillo a don Pedro Ruiz
Sarmiento, señor de Ribadavia, pasando a ser el castillo del condado de Salvatierra con el
rango de marquesado. En esta época es cuando se convirtió en una gran fortaleza.
• En los años 1467-1468 el castillo fue destruido durante las
revueltas irmandiñas y sufrió las luchas nobiliarias entre los linajes
de los Sarmiento y Soutomaior. Fue reconstruido por Diego García
Sarmiento en su configuración actual.
• En el siglo XVIII el castillo pierde su papel defensivo, cayendo en el
abandono.
• En el año 1923 lo compró Alejo Carrera Muñoz y lo restauró con su
propia fortuna y
• en el año 1981 lo adquirió el Ayuntamiento de Ponteareas para
convertirlo en museo etnográfico y parque natural.
13. http://www.galiciamaxica.eu/Sitios/PONTEVEDR
A/mondariz/Castelo%20de%20Sobroso.html
• El castillo está compuesto por tres elementos:
• 1una cerca exterior(CON CUBOS CIRCULARES DE
DEFENSA)
• 2 el cuerpo residencial que está destinado a las
habitaciones y salones
• 3 torre del Homenaje.
En el recinto hay un patio de honra y una capilla.
En La puerta de entrada podemos ver los escudos
de los Sarmiento y de los Valladares. Y EL DEL
ANTIGUO REINO DE GALICIA
14. leyenda
• Aseguran os máis vellos da bisbarra que noutro tempo vivía no
castelo do Sobroso Don Álbaro de Sarmiento, pai dunha fermosa
rapaza en idade de namorar. Aldina, que así se chamaba,
entregáralle o seu corazón a Tristán, un labrego da zona ou señor da
fortaleza da Picaraña, segundo quen nolo conte. En calquera caso,
amores furtivos e prohibidos por don Álbaro. Seica os amantes
facian por se ver nos solpores nun lugar afastado de miradas
indiscretas: A Pena dos Namorados.
Mais esas citas clandestinas chegaron a ouvidos de don Álvaro, que
decide verificar o ruxeruxe. Disfrazado de mendigo vai seguindo as
pegadas de Aldina até chegar ao lugar e comprobar cos seus
propios ollos o que acontecía. Cheo de carraxe agarda agochado a
que a súa filla marche e encárase co amante. Don Álvaro non
atende a razóns e comenzan a pelexar até que a súa espada
atravesa o corazón namorado de Tristán. Despois arromba o seu
corpo contra as silveiras e marcha.
15. • Aldina, descoñecedora do suceso, segue a acudir á súa cita
diaria na Pena dos Namorados. Por tres noites agarda a
chegada de Tristán sen resultado. Entre bágoas, na terceira
noite escoita as badaladas do mosteiro de Canedo e a
figura fantasmal de Tristán aparece no lugar para lle
explicar que o seu corpo foi achado por un veciño, que foi o
seu pai, Don Álvaro, quen lle deu morte e que esas campás
anuncian o seu enterro e que, en tres días mais estarán
xuntos para sempre.
Ao albor, cando Aldina chega ao castelo, crúzase co seu pai
sen mediar palabra e péchase na torre da Homenaxe. Será
a última vez que Don Álvaro a vexa con vida pois, entre
saloucos, a vida váiselle escapando e morre ao terceiro día.
16. • Seica desde entón, á Pena dos Namorados acuden
mozos e mozas de toda a bisbarra a preguntar polo seu
futuro amoroso seguindo o rito das tres pedras. Disque
colocados de costas á pena e logo de recoller tres
pedriñas do chan, deben tiralas por enriba do
ombreiro. Se as tres pedras ficaren no alto da pena
significa que casaremos no prazo dun ano. E hai quen
engade que se só ficaren dúas pedras ese prazo se vai
alongar até os dous anos; se só fica unha pedra, a voda
tardará aínda máis tempo; e se non fica ningunha, o
noso namoramento no terá futuro."
•