2. 1 )/Egnwj, w)= pai=, tau=ta (Omh/rou o)/nta h) ou) pw/pote e)/gnwkaj
2 dhladh qau=ma h(gou/menoj, o(/pwj dh/pote e)/zh to pu=r e)n tw=|
3 u(/dati; sumba/lwmen ou)=n o(/ ti noei=, su de a)po/bleyon au)tw=n,
4 o(/son e)kei=na i)dei=n, a)f' w(=n h( grafh/. oi)=sqa/ pou th=j )Ilia/doj
5 thn gnw/mhn, e)n oi(=j (/Omhroj a)ni/sthsi men ton )Acille/a
6 e)pi tw=| Patro/klw|, kinou=ntai de oi( qeoi polemei=n a)llh/loij.
7 tou/twn ou)=n tw=n peri touj qeouj h( grafh ta men a)/lla ou)k
8 oi)=de, ton de (/Hfaiston e)mpesei=n fhsi tw=| Skama/ndrw| polun
9 kai a)/kraton. o(/ra dh pa/lin: pa/nta e)kei=qen. u(yhlh men
10 au(/th h( po/lij kai tauti ta krh/demna tou= I) li/ou, pedi/on de
11 touti me/ga kai a)pocrw=n thn )Asi/an proj thn Eu)rw/phn
12 a)ntita/xai, pu=r de tou=to polu men plhmmurei= kata tou=
13 pedi/ou, polu de peri taj o)/cqaj e(/rpei tou= potamou=, w(j
14 mhke/ti au)tw=| de/ndra ei)=nai. to de a)mfi ton (/Hfaiston pu=r
15 e)pirrei= tw=| u(/dati, kai o( potamoj a)lgei= kai i(keteu/ei ton
16 ( (/Hfaiston au)to/j. a)ll' ou)/te o( potamoj ge/graptai komw=n u(po
17 tou= perikekau=sqai ou)/te cwleu/wn o( (/Hfaistoj u(po tou=
18 tre/cein: kai to a)/nqoj tou= puroj ou) xanqon ou)de th=|
19 ei)qisme/nh| o)/yei, a)lla crusoeidej kai h(liw=dej. tau=ta ou)ke/ti
20 (Omh/rou.
2
3. Notas para la comprensión del texto.
1 ‐ ἔγνως = te diste cuenta, sabes.
‐ Ὁμήρου ὄντα = que es propio de un Homero. Lo que uno percibe (en este
caso es una percepción intelectual) aparece en acusativo:
Veo que Sócrates es sabio = ὁρῶ τὸν Σωκράτη σοφὸν ὄντα.
Sé que eso es propio de un Homero = ἔγνων ταῦτα Ὁμήρου ὄντα.
‐ ἔγνωκας = te has dado cuenta, sabes.
2 ‐ ἡγούμενος ὅπως ἔζη. interrogativa indirecta, πῶς ἔζη ; también
puedes decir ἡγούμενος πῶς ἔζη.
‐ ‐ἔζη. Filóstrato se coloca en el momento del hecho mitológico.
Reflexionando cómo puede convivir...
3 ‐ συνβάλλω –Comparar diversos elementos, cotejar = interpretar, explicar.
‐ ὁ τι νοεῖ ‐ otra indirecta τί νοεῖ. Puedes decir συνβάλλωμεν τί νοεῖ,
expliquemos qué significa. ὁ τι aparece separado para distinguirlo de ὅτι.
‐ ἀπόβλεψον αὐτῶν. Recuerda que los verbos de percepción pueden
llevar un genitivo partitivo.
4 ‐ ὅσον ἐκεῖνα ἴδεῖν, sobrentiende ἔστι σοι. cuanto puedes ver.
‐ ‐ἄφ᾿ ὧν ἡ γραφή. de lo que (aparece en, está compuesta) la imagen.
5 ‐ τῆς Ἰλίαδος τὴν γνώμην – el pasaje de la Iliada.
‐ ἀνιστήσι τὸν Ἀχιλλέα – lanza a Aquiles.
6 ‐ ἐπὶ τῷ Πατρόκλῳ. por lo de Patrocles. En honor de Patrocles.
‐ κοινοῦνται πολεμεῖν. Se movilizan para luchar.
‐
7 ‐ ἡ γράφὴ οὐκ οἶδε. el cuadro ignora = el cuadro no trata.
‐ πολὺν καὶ ἄκρατον. repetidas veces y con violencia. ἄκρατος es el vino
no mezclado y por ello muy fuerte.
8 ‐ πάντα ἐκεῖθεν...ὁρᾶν ἔστι. Nosotros decimos ver allí, no ver las cosas
(que vienen) desde allí.
10 ‐ ταυτί. Imágina a Filóstrato señalando con el dedo.
11 ‐ ἀποχρῶν...ἀντιτάξαι. capaz de enfrentar.
3
4. 16 ‐ οὔτε γέγραπται κομῶν. ni está pintado melenudo. recuerda que γράφω
no es sólo escribir.
17 ‐ ὑπὸ τοῦ περικεκαῦθαι, ὑπὸ τοῦ τρέχειν. por el haber sido quemado, por el
correr = porque ha sido quemado, porque corre.
18 ‐ τὸ ἄνθος τοῦ πυρός. Las llamaradas del fuego.
ELEMENTOS QUE APARECEN EN LA ILUSTRACION
τὸ πύρ, πυρός fuego
ἡ πόλις, πόλεως – ciudad
το κρήδεμνον – almena
τὸ πεδίον – llanura
ἡ ὄχθη – ribera
ὁ ποταμός – río
τὸ δένδρον – árbol
τὸ ὕδωρ, ὕδατως – agua
4