30. Celacanto. Latimeria chalumnae
Es considerado un FÓSIL VIVIENTE.
Los celacantos aparecieron en el Devónico (hace 400 m.a).
Se pensó se habían extinguido totalmente hace 70 m.a.
Supuso un enorme asombro para la comunidad científica encontrar celacantos en 1938
en Sudáfrica . En 1998 se encontró otra nueva especie en Indonesia.
[Es el pariente vivo más cercano a los ANFIBIOS].
32. El hallazgo de este fósil fue uno de los acontecimientos mas notables en la
paleontología moderna. No solo por su valor de estudio, pues es uno de los pasos que
faltaba llenar en la historia de la evolución de la vida, sino que fue una demostración del
carácter predictivo de la paleontología.
Tiiktalik. Pez Sarcopterigio del Devónico tardío (vivió hace aproximadamente 375 m.a.)
Los paleontólogos sugieren que Tiktaalik fue una forma intermedia entre peces como
Panderichthys, que vivió hace 385 millones de años, y los más recientes tetrápodos
como Acanthostega e Ichthyostega que vivieron cerca de 20 millones de años después.
43. O Varisco foi unha gran cordilleira montañosa de máis de 3000 quilómetros e cunha altitude
semellante ao actual Himalaia, hoxe en día atópanse restos dela en diferentes continentes
(Europa, África e América).
44. Ao principio da era existían varios continentes que estaban separados por amplos océanos. Entre os períodos Silúrico e Devónico, algúns destes continentes reuníronse noutros
se maior extensión. Esta converxencia continental orixinou as cordilleiras da oroxenia Caledoniana, das que se conservan algúns relevos moi erosionados.
Ao final do Paleozoico, os continentes volveron converxer para formar o supercontinente Panxea II. As súas consecuencias foron a oroxenia Hercínica ou Varisca, entre
cuxos importantes relevos destaca o Macizo Ibérico, que ocupa a metade occidental da Península. Nesa época existía un xigantesco océano, Pantalasa (do grego “todo mar”)
Oroxenia Varisca
Oroxenia
Caledoniana
54. O fósil Archaeopterix, antecesor das aves,
presenta características
intermedias entre as aves e os réptiles
(garras nas ás, dentes de réptil,
plumas, cola con numerosas vértebras,
ósos sólidos etc)
As aves xorden no Xurásico a partir dun grupo de dinosauros que tiñan o corpo recuberto de plumas. O fósil máis antigo que se coñece é
o Archaeopteryx que viviu hai 150m.a.
64. ERA TERCIARIA E CUATERNARIA
OU
CENOZOICO
(65 m.a. – actualidade)
65.
66.
67. Nummulites es un género de foraminífero bentónico extinto de la FamiliaNummulitidae, de la
Superfamilia Nummulitoidea, del Suborden Rotaliina1 y del Orden Rotaliida.2 Su especie-
tipo es Camerina laevigata. Su rango cronoestratigráfico abarca desde
el Thanetiense (Paleoceno superior) hasta el Oligoceno inferior.
Los "Nummulites" eran organismos animales unicelulares (protozarios) que vivían en los mares de
paleoceno y el eoceno, hace entre 40 y 65 millones de años.
Sus conchas se encuentran frecuentemente como fósiles y pueden alcanzar 6 cm de diámetro. Son
comunes en las rocas del Cenozoico del antiguo Mar de Tetis, particularmente en rocas calizas
del Eoceno depositadas en torno al actual Mediterráneo (por ejemplo, Egipto o España). Tienen un
gran interés como fósiles guía.
68.
69. No Terciario viviu o maior tiburón da historia: Megalodon. Este escualo tiña dentes de 18 cm e debía medir
uns 20 metros.
ERA CENOZOICA. TERCIARIO (19,8 m.a. - 2,6 m.a.)
70. Smilodon Felinos coñecidos como “dentes de sabre” que viviron en América hai entre 2,5 m.a. e 10
000 anos. A lonxitude dos cairos superiores alcanzaba os 18 cm.
ERA CENOZOICA. CUATERNARIO (Pleistoceno)
71. Megatherium Eran perezosos terrestres de gran tamaño, parientes de los
actuales perezosos que habitaron en América del Sur desde comienzos del Plioceno o
Pleistoceno hasta hace 8 000 años, ya en el Holoceno.2 En términos de tamaño solo fue
sobrepasado por algunos grupos de mamíferos terrestres, como los
mayores proboscídeos y perisodáctilos como Paraceratherium.
ERA CENOZOICA. CUATERNARIO (Pleistoceno)
72. Dinornis es un género extinto de
las aves dinornitiformes propio de Nueva
Zelanda. Se conocen dos especies, llamadas
vulgarmente moas gigantes.
La moas gigantes se extinguieron por las
acciones de los humanos, que durante la
colonización, los cazaban como alimento. Este
grupo de aves desapareció de Nueva
Zelanda en el año 1500. Llegando a medir
3,7 m de altura y un peso de 280 kg.
78. O maior inconveniente desta hipótese é a
ausencia de fósiles do Homo antecessor
en África
79. 4 m.a.
Homo habilis (2,5 m.a – 1,6 m.a.)
Homo sapiens.
Home de Cro-
Magnon
(200. 000 anos)
Homo neanderthalensis,
(200.000 - 30.000 anos)
HOMÍNIDOS