8. MÉTODO “ Reglas ciertas y fáciles, gracias a las cuales todos los que las observen no tomarán nunca por verdadero lo que es falso, y alcanzarán sin fatigarse con esfuerzos inútiles, acrecentando progresivamente su saber, el conocimiento verdadero de todo aquello de que sean capaces”. Discurso del Método . Inspirado en las ciencias formales (matemáticas)
11. LAS REGLAS DEL MÈTODO Revisar totalmente el procéso para estar seguros de no haber omitido rnada. Conducir por orden los pensamientos, de los mas simples a los mas complejos. Dividir las ideas complejas en partes simples. Aceptando las más evidentes como la s verdaderas. No admitir jamás como verdadero cosa alguna, sin conocer con evidencia que lo era. 4. ENUMERACIÓN 3. SINTESIS 2. ANALISIS 1. EVIDENCIA
12.
13.
14.
15. DIFICULTAD PARA DISTINGUIR EL SUEÑO DE LA VIGILIA HIPÒTESIS DEL GENIO MALIGNE ( Meditaciones metafísiques )
16. “ Pero advertí, que aún queriendo pensar de este modo, que todo es falso, era necesario que yo, que lo pensaba, fuese alguna cosa. Y al advertir que esta verdad – pienso, luego soy (cogito, ergo sum)- era tan firme y segura que las suposiciones más extravagantes de los escépticos no eran capaces de conmoverla, juzgué que podía aceptarla sin escrúpulos como el primer principio de la filosofía que buscaba.” Discurso del Método
17. Descartes, parte de su propia interioridad, de los pensamientos que descubre en sí mismo, y a partir de ahí llega a comprobar su propia existencia. El pensamiento es la única evidencia sobre la cuál puede construir todo su sistema de pensamiento. “ ... Cogito, ergo sum...”
18.
19.
20.
21. RES COGITANS SUBSTÀNCIA PENSANTE PIENSO IDEAS ADVENTÍCIAS FICTICIAS INNATAS Provienen de los sentidos: arbol, casa,... Provenen de la imaginación: unicorn, centaure, ET... Provienen de nuestra mente y emergen de la pròpia facultat de pensar. Són claras y distintas. OBJECTIVAS / SUBJECTIVAS? Dios PERFECCIÓN EXTENSIÓN SUBSTÀNCIA CAUSA YO Aplicación de la segunda regla ANÀLISIS
22. LAS TRES SUBSTÀNCIAS Del anàlisis de las ideas, Descartes deduce la existència de tres substàncias o cosas ( res ). La substància és una realidad que existe de tal manera que no necesita otra realidad para existir . Meditacions metafísiques , 3. RES COGITANS RES INFINITA RES EXTENSA Substància perfecta . Corresponde a Dios, essencia y existència en la màxima perfección; Demostrar la existència de Dios no es fàcil y al final Descartes afirma que Dios ha de existir para avalar nuestro coneixement. Substància imperfecta , però dotada de razón. Corresponde al pensamiento, a todo el que no és material, a la mente, alma o espirítu Substància finita y creada . Corresponde a todo el que és material y extenso: el conjunto de las cosas del mundo material.
23. RES INFINITA Demostrar la existència de Dios és importante para invalidar la hipòtesis del Genio Maligno y garantizar l’existència de la verdad. Prueba GNOSEOLÒGICA ntre les idees innates, hi ha la idea de Deu com a ésser perfecte i infinit ( Prova gnoseològica ). És clar que la idea d'un ésser perfecte i infinit no pot provenir d'algú imperfecte; l’autor d’aquesta idea no puc ser jo, criatura finita i imperfecta, només pot tenir com a causa un ésser infinit i perfecte que és Deu i és ell qui ha posat en mi la idea d’una substància infinita. ntre les idees innates, hi ha la idea de Deu com a ésser perfecte i infinit ( Prova gnoseològica ). És clar que la idea d'un ésser perfecte i infinit no pot provenir d'algú imperfecte; l’autor d’aquesta idea no puc ser jo, criatura finita i imperfecta, només pot tenir com a causa un ésser infinit i perfecte que és Deu i és ell qui ha posat en mi la idea d’una substància infinita. Entre las ideas innatas, está la idea de Dios como un ser perfecto e infinito. És claro que la idea de un ser perfecto e infinito no puede provenir de algo imperfecto; el autor de esta idea no puedo ser yo, criatura finita e imperfecta. Descartes dona un altra prova que és una nova versió de l’argument ontològic , el més famós i controvertit de tots els intents de demostració de l’ existència de Déu . Va ser formulat per primera vegada per Anselm de Canterbury al segle XI. Aquest argument pretén provar l’ existència de Déu partint de la idea mateixa de Déu ..
24. DESCARTES Ontológicos Epistemológicos Conocimiento seguro Sustancia Res Cogitans Res Extensa DIOS MÉTODO matemático Cogito ergo sum Principio indudable DUDA Sujeto pensante IDEAS Facticias Adventicias Innatas Conocimiento Existencia del sujeto Ética y Religión Absoluta perfección No engañador se plantea problemas supone la búsqueda de un mediante un lo que implica un utilizando la afecta no afecta garantiza un su formulación es escapa a la supone la definición de se aplica a permite distinguir entre concebido como lo que implica garantiza el proceden de concebido como poseedor de pueden ser VOLVER SPINOZA
25. “ La Duda” No creais en nada simplemente porque lo habeis oído. No creais en tradiciones solo por que han sido seguidas generación tras generación. No creais algo simplemente porque corre de boca en boca y es rumoreada por muchos. No creais en nada solo porque se encuentra en vuestros libros sagrados. No creais algo solo por la mera autoridad de vuestros maestros o vuestros mayores.
26. Pero si después de detenida observación y análisis, cuando encontreis algo que está de acuerdo con la razón y es conducente al bien de todos y cada uno, entonces acéptalo e intenta vivir de acuerdo a ello. ¡Oh monjes! De la misma manera que examinais el oro para cercioraros de su calidad, también debereis someter a prueba mis palabras. Una persona sabia no las aceptaría solo por mero respeto” Buda